چرا برخی از کودکان غذا نمی‌خورند؟

شناخت این دلایل به والدین کمک می‌کند تا با درک بهتر، رفتار تغذیه‌ای سالم‌تری در فرزند خود ایجاد کنند. در ادامه با مهم‌ترین علل و راهکارهای مقابله با این مشکل آشنا می‌شویم.

اجتناب از غذا در کودکان یکی از دغدغه‌های رایج والدین است. برخی کودکان به سختی غذا می‌خورند، برخی فقط غذاهای خاصی را می‌پذیرند و برخی ممکن است به طور کلی علاقه‌ای به غذا خوردن نشان ندهند. این رفتار می‌تواند نگران‌کننده باشد، اما معمولاً دلایل مختلفی دارد که در ادامه به تفصیل بررسی می‌کنیم.

1. عوامل روانشناختی و رفتاری

یکی از مهم‌ترین دلایل اجتناب کودکان از غذا، عوامل روانشناختی و رفتاری است. کودکان ممکن است به دلایل زیر از غذا خوردن خودداری کنند:

- ترس از بافت یا طعم غذا: برخی کودکان با تجربه یک بافت جدید یا طعم غیرمعمول دچار اضطراب می‌شوند. برای مثال، خوردن سبزیجاتی مانند بروکلی یا گل‌کلم ممکن است برای کودکانی که به غذاهای نرم و شیرین عادت دارند، ناخوشایند باشد.

- تجربه‌های منفی قبلی: اگر کودک یک بار در گذشته خفگی یا دل‌درد را تجربه کرده باشد، ممکن است از خوردن غذای مشابه اجتناب کند.

- تست قدرت و استقلال: بسیاری از کودکان در سنین ۲ تا ۵ سالگی، تمایل دارند استقلال خود را نشان دهند. مخالفت با غذا خوردن می‌تواند راهی برای ابراز کنترل و قدرت شخصی باشد.

راهکار عملی: به جای اجبار، از روش تجربه تدریجی استفاده کنید؛ برای مثال، اجازه دهید کودک غذا را لمس کند، بو بکشد و حتی با آن بازی کند تا اضطراب او کاهش یابد.

2. حساسیت‌های حسی

برخی کودکان دارای حساسیت‌های حسی شدید هستند که می‌تواند اشتهای آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. این حساسیت‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

- بافت غذا: برخی کودکان با بافت‌های نرم، خشن، خمیری یا ترد مشکل دارند. برای مثال، کودک ممکن است سیب زمینی پوره‌ای را نپذیرد اما سیب زمینی سرخ‌کرده را بخورد.

- رنگ و ظاهر غذا: تغییر رنگ یا ظاهر غذا می‌تواند باعث اجتناب شود. برخی کودکان سبزیجات سبز را رد می‌کنند حتی اگر طعم آن‌ها را دوست داشته باشند.

- بو و عطر غذا: بوهای قوی مانند ماهی یا پنیر برای برخی کودکان آزاردهنده است.

این موضوع در کودکانی با اختلال پردازش حسی یا اوتیسم شایع‌تر است. تحقیقات نشان می‌دهد که حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد کودکان با اختلالات پردازش حسی، مشکلات قابل توجهی در خوردن غذا دارند.

راهکار عملی: غذاهای جدید را به شکل کوچک و تدریجی معرفی کنید و با ترکیب با غذاهای آشنا، حساسیت کودک را کاهش دهید.

3. مشکلات پزشکی

گاهی اوقات اجتناب از غذا نشانه مشکلات پزشکی است. والدین باید به نشانه‌هایی مانند کاهش وزن، درد هنگام خوردن، استفراغ یا اختلال خواب توجه کنند. برخی دلایل پزشکی عبارتند از:

- ریفلاکس معده (GERD): کودکانی که بازگشت اسید معده دارند، هنگام خوردن غذا احساس درد می‌کنند و به تدریج اشتهای خود را از دست می‌دهند.

- مشکلات دندانی: درد دندان یا عفونت لثه می‌تواند غذا خوردن را برای کودک دشوار کند.

- مشکلات گوارشی یا آلرژی غذایی: حساسیت به شیر، گلوتن یا سایر مواد غذایی می‌تواند باعث اجتناب کودک شود.

راهکار عملی: اگر رفتار کودک همراه با علائم پزشکی است، حتماً با پزشک یا متخصص اطفال مشورت کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب ارائه شود.

4. عادت‌های خانوادگی و محیطی

رفتار کودک در خوردن غذا به شدت تحت تأثیر محیط خانواده و رفتار والدین است:

- فشار و اجبار: والدینی که کودک را مجبور می‌کنند، اغلب نتیجه معکوس می‌گیرند؛ کودک ممکن است مقاومت بیشتری نشان دهد یا تجربه غذا خوردن برایش منفی شود.

- الگوی والدین: کودکان از رفتار والدین تقلید می‌کنند. اگر والدین غذاهای سالم مصرف نکنند یا از خوردن سبزیجات اجتناب کنند، کودک نیز به مرور از آن‌ها دوری می‌کند.

- محیط آرام و مثبت: ایجاد یک محیط دوستانه و بدون تنش هنگام غذا خوردن، میزان پذیرش غذا را افزایش می‌دهد.

راهکار عملی: با ایجاد محیط مثبت و بدون تنش، ارائه غذا به شکل جذاب و تشویق بدون اجبار، کودک را به تجربه غذاهای جدید تشویق کنید.

5. استراتژی‌های کاربردی برای کمک به کودک

برای کمک به کودکی که از غذا اجتناب می‌کند، والدین می‌توانند از روش‌های زیر استفاده کنند:

- غذا را جذاب و متنوع کنید: استفاده از رنگ‌ها، شکل‌ها و طرح‌های جالب می‌تواند کودک را به خوردن غذا ترغیب کند.

- اجازه انتخاب دهید: به کودک فرصت دهید بین چند گزینه سالم انتخاب کند تا احساس کنترل داشته باشد.

- اجتناب از فشار: مجبور کردن کودک به خوردن غذا اغلب نتیجه معکوس دارد و استرس ایجاد می‌کند.

- زمان‌بندی منظم وعده‌ها: داشتن روال ثابت برای صبحانه، ناهار و شام به کودک کمک می‌کند تا به تدریج اشتهای خود را تنظیم کند.

- الگو باشید: والدینی که خود غذاهای سالم می‌خورند، انگیزه بیشتری برای کودک ایجاد می‌کنند.

- تدریج و صبر: معرفی تدریجی غذاهای جدید به کودک و تحسین تلاش‌های کوچک، شانس پذیرش را افزایش می‌دهد.