مهمان ناخوانده وسط سر کودکان

سیده حمیده مولایی متخصص پوست و مو و زیبایی  در خصوص شیوع شپش موی سر در مدارس گفت: شپش موی سر یا پدیکولوز یکی از مشکلات شایع به‌ویژه در محیط‌های آموزشی است. این عفونت انگلی توسط حشره‌ای شش‌پا و بدون بال ایجاد می‌شود و با تخم‌های آن، که «رشک» یا Nit نام دارند، تشخیص داده می‌شود.

وی در ادامه بیان کرد: کودکان «به‌ویژه دختران در سنین مدرسه» بیشتر در معرض ابتلا به شپش مو قرار دارند. مولایی در خصوص روش سرایت شپش از فردی به فرد دیگر توضیح داد: انتقال پدیکولوز معمولاً از طریق تماس مستقیم «سر با سر» یا استفاده مشترک از وسایل شخصی مانند شانه، برس، روسری، سشوار، ملحفه و حتی وسایل تزئینی مو که میان دانش‌آموزان دست‌به‌دست می‌شود، اتفاق می‌افتد. جالب است بدانیم که حتی جریان هوای ناشی از سشوار نیز می‌تواند باعث پخش و انتقال شپش شود.

این متخصص پوست و مو در خصوص چگونگی زیست انگل شپش در انسان گفت: تخم شپش‌ها در فاصله حدود ۰٫۶ میلی‌متری پوست سر و به‌ویژه در نواحی پشت گردن و اطراف گوش‌ها به ساقه مو می‌چسبند و به‌سختی جدا می‌شوند. وی در ادامه بیان کرد: شپش انگلی است که فقط بر روی بدن انسان زندگی می‌کند و در خارج از بدن معمولاً بیش از ۳۶ ساعت زنده نمی‌ماند. با این حال، تخم‌های آن در شرایط گرم و مرطوب می‌توانند تا ده روز زنده مانده و دوباره موجب آلودگی شوند.

مولایی درباره روش‌های پیشگیری از ابتلا به شپش توضیح داد: برای پیشگیری از ابتلا و درمان شپش باید تمام وسایل و لباس‌های آلوده را جمع‌آوری کرده، درون کیسه پلاستیکی مشکی قرار دهید و حداقل ۲۴ ساعت آن را ببندید. سپس آن‌ها را با آب گرم (حدود ۶۰ درجه سانتی‌گراد) شست‌وشو داده، در دمای بالا خشک و در پایان اتوکشی کنید.

وی تأکید کرد: کوتاه کردن موها می‌تواند به روند درمان کمک کند؛ همچنین شست‌وشوی موها با شامپوی پرمترین و ماساژ آن به مدت ۱۰ دقیقه توصیه می‌شود. استفاده از شامپو باید ۷ تا ۱۰ روز بعد تکرار شود تا شپش‌های تازه خارج‌شده از تخم نیز از بین بروند.

این متخصص پوست و مو درباره روش‌های خانگی درمان شپش توضیح داد: برای جدا کردن تخم‌ها، می‌توان موها را با شانه آغشته به سرکه به‌مدت ۳۰ دقیقه شانه کرد. پاک‌سازی کامل وسایل شخصی بیمار از تخم و حشره بالغ، مهم‌ترین اقدام در پیشگیری از آلودگی مجدد است.

مولایی تأکید کرد: از آنجا که برخی افراد ممکن است ناقل بدون علامت باشند، درمان هم‌زمان تمام اعضای خانواده و اطرافیان ضروری است؛ همچنین آموزش و آگاهی والدین، معلمان و دانش‌آموزان نقش مؤثری در کنترل سریع و جلوگیری از شیوع موارد جدید دارد.وی در آخر گفت: پیشگیری نهایی تنها با ارتقای سطح بهداشت فردی و عمومی جامعه میسر است. تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند از گسترش این عفونت در مدارس جلوگیری کند و محیطی سالم‌تر برای دانش‌آموزان فراهم سازد.