برگزیت، بزرگ‌ترین رویداد ژئوپولتیکی در بریتانیا طی چند دهه گذشته است/ مسیر پیش روی دو طرف پر از دست‌انداز خواهد بود

به گزارش ایلنا، پروفسور «جیسون ریفلر» استاد علوم سیاسی در دانشگاه اکستر است. حوزه فعالیت‌ها و تحقیقات وی رفتار سیاسی و سیاست خارجی بریتانیا را در بر می‌گیرد.

پروفسور جیسون ریفلر با اشاره به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا در تاریخ ۳۱ ژانویه به خبرنگار ایلنا گفت: برگزیت، بزرگ‌ترین رویداد ژئوپولتیکی در بریتانیا طی چند دهه گذشته است. پس از سال‌ها کشمکش و گمانه‌زنی‌های متعدد این کشور بالاخره توانست خود را از بلوکی جدا کند که سال‌های متمادی نقشی فعال در آن ایفا می‌کرد. بنابراین عملی شدن حقیقی این رویداد ضربه‌ای بزرگ برای اتحادیه اروپا محسوب می‌شود، انگار که پیش از شامگاه جمعه کسی باور نداشت که بریتانیا به‌راستی بناست از این بلوک خارج شود. 

وی افزود: با این حال باید نکاتی را در این زمینه در نظر گرفت. یکی از نتایج بلافصل این خروج این است که بریتانیا قدرت تصمیم‌گیری در اتحادیه اروپا را از دست می‌دهد. برای مثال، در زمینه سیاست‌های زیست‌محیطی اتحادیه دیگر این کشور نمی‌تواند رای دهد و اظهار نظر کند. البته ناگفته نماند که بریتانیایی‌ها (دستکم سیاستمداران‌شان) این موضوع را نعمت قلمداد می‌کنند. این اما در بسیاری موارد می‌تواند مشکل‌ساز شود، از جمله در زمینه تجارت میان طرفین. بریتانیا طی دوره گذار که تا پایان سال جاری میلادی به درازا می‌کشد، فرصت دارد تا در زمینه تجارت با این بلوک به توافق برسد. «بوریس جانسون»، نخست‌وزیر بریتانیا، اظهار اطمینان کرده که در مدت مقرر توافقی جامع و عادلانه با اتحادیه اروپا حاصل می‌شود. با این حال به نظر می‌رسد که در این زمینه بروکسل چندان مطمئن نباشد.  از یاد نباید برد که گرچه بریتانیا دیگر نقشی در تصمیم‌گیری‌های سیاسی و تجاری اتحادیه اروپا ندارد، اما تا سال آینده میلادی همچنان باید از آن‌ها پیروی کند. این یعنی زیر بار تصمیم‌هایی رفتن که خودت هیچ نقشی در آن‌ها نداری!

ریفلر در ادامه افزود: در زمینه حق آمدوشد هم باید تا پایان دوران گذار منتظر ماند. فعلا، مردم بریتانیا و اتحادیه اروپا می‌توانند در خاک دو طرف کار و زندگی کنند. این را نیز باید در نظر گرفت که نزدیک به سه میلیون و ۵۰۰ هزار شهروند اتحادیه اروپا در بریتانیا زندگی می‌کنند. باید دید وضعیت برای این تعداد پس از پایان دوره گذار به چه نحو خواهد چرخید. بنابراین این یکی از مسائل مهمی است که بریتانیا باید مد نظر قرار دهد. خود جانسون نیز پیشتر گفته بود که بیشتر تمرکزش را در زمینه مهاجرت بر کارگران ماهر خواهد گذاشت و مانع از ورود افراد به‌زعم خودش «نالایق» به کشور خواهد شد. 

وی همچنین عنوان کرد: در زمینه تجارت نیز همچنان باید منتظر توافق با اتحادیه اروپا ماند. اما بریتانیا اعلام کرده که پس از اتمام دوره گذار در زمینه گمرک با محصولات اتحادیه اروپا همچون کشور ثالث برخورد خواهد کرد. این نکته را نباید از یاد برد که حضور در اتحادیه اروپا کمک شایانی به سرمایه‌گذاری خارجی بریتانیا کرد. اکنون اما بریتانیا باید جایگزینی برای این سنگ بنای سرمایه‌گذاری خود پیدا کند. 

این استاد دانشگاه در ادامه گفت: این را هم باید در نظر گرفت که ممکن است تمام دردسرهایی که در سه سال و نیم گذشته در زمینه برگزیت شاهدش بودیم، در زمینه توافق تجاری هم روی دهد. یادمان نرود که جانسون درباره رسیدن به توافق در زمینه برگزیت هم شعارهای زیادی داد، اما دست آخر پارلمان دردسرهای بسیاری برایش ایجاد کرد. بنابراین چه‌بسا بد نباشد که انتظار مسیری پر دست‌انداز را در یک سال آینده برای دو طرف داشته باشیم. از این‌ها گذشته، یک سال برای رسیدن به توافق تجاری در این ابعاد زمان بسیار اندکی است. برای مثال، اتحادیه اروپا و کانادا برای توافق تجاری خود هفت سال زمان صرف کردند!

بنابراین به نظر من باید انتظار آنتروپی‌های گوناگونی را داشته باشیم. این بی‌نظمی‌ها ممکن است در زمینه‌هایی سر برآورند که کمتر کسی انتظارشان را دارد. برای مثال، در زمینه کارت بیمه سلامت اروپایی وضعیت چندان روشن نیست. پیشتر، داشتن این کارت بدین معنا بود که در حوزه اتحادیه اروپا، چنانچه نیاز به خدمات پزشکی پیدا می‌کردید، می‌شد بدون هزینه یا با هزینه‌ای اندک آن را رفع‌ و رجوع کنید. بنابراین اگر یک بریتانیایی در آلمان زخمی شد، نیازی نبود نگران خدمات پزشکی‌اش باشد. در حال حاضر و تا پایان دوره گذار این خدمت پای برجاست، اما پس از آن چه؟ کسی نمی‌داند، چراکه این بستگی به نتیجه مذاکرات میان دو طرف در دوره گذار دارد. 

با این حال، در زمینه مقررات کاری، زیست‌محیطی و امنیت محصولات، بریتانیا می‌تواند آنچنان که می‌خواهد پیش رود و از مقررات اتحادیه بیرون رود.