مطهرنیا: وزارت خزانه‌داری ترامپ، شاهرگ پرونده ونزوئلا/ کاخ‌سفید مشغول تدوین سند دوران گذار در کاراکارس است

«مهدی مطهرنیا» تحلیلگر مسائل آمریکا در تشریح دلایل حمایت ایالات متحده از وقایع ونزوئلا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: به هم‌ریختگی فعلی که در ونزوئلا نگاه تمام رسانه‌ها و سیاستمداران را به خود جلب کرده، نشان از یک سناریوی خارجی و اتفاقاً نارضایتی داخلی در این کشور دارد. به عبارتی دیگر نمی‌توان گفت تنها عامل ریزش جایگاه «نیکلاس مادورو» در کاراکاس تنها به اعمال فشار آمریکا در بحث تحریم ونزوئلا مربوط می‌شود و از این منظر باید وضعیت فعلی این کشور را ترکیب چند مولفه بسیار مهم دانست. آنچه در مورد آمریکا و سناریوی دولت ترامپ برای مقابله با تثبیت قدرت مادورو باید دانست این خواهد بود که نخست باید به دیدگاه وی و استراتژیست‌های کاخ‌سفید در این مورد اشاره کرد. به باور من دولت ترامپ را نباید برآمده از جمهوری‌خواهان دانست بلکه این دولت را باید یک دولت پُست نو جمهوری‌خواه دانست.

وی ادامه داد: دلیلم برای به کار بردن این عبارت صرفاً افکار جاری در پشت صحنه سیاست ایالات متحده نیست بلکه برآیند رفتار و عملکرد ترامپ در دو سال گذشته و حالا که وارد سال سوم ریاستش بر کاخ‌سفید شده به گونه‌ای بوده که پدیده‌های بسیار جنجالی در سیاست داخلی و خارجی در حال خلق شدن است. ترامپ همانطور که در کمپین انتخابات سال ۲۰۱۶ گفته بود به دنبال احیاء عظمت آمریکا بوده و بدیهی است که در این میان دست به هر کاری خواهد زد؛ به عنوان مثال تعطیلی دولت فدرال توسط وی یکی از نمونه‌ای است که او برای تحقق تنها یک شعارش در مورد مکزیک، وارد یک جنگ تمام‌عیار با جمهوری‌خواهان شد و تا به امروز هم احتمال تکرار رفتار وی در مسائل دیگر وجود دارد.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه ساقط کردن مادورو در ونزوئلا توسط آمریکا دلایل استراتژیک در سند امنیت ملی این کشور دارد، گفت: ترامپ دقیقاً بر اساس شعار انتخاباتی‌اش عمل می‌کند تا بتواند در دور دوم (سال ۲۰۲۰) به هر صورتی که شده پیروز شود و از سوی دیگر زمینه‌ساز قبض و بسط هژمونی ایالات متحده بر اساس راهبردهای کلان آمریکا است. به عبارت دیگر ترامپ به دنبال تثبیت نفوذ و خلق شرکاء جدید در نیم کره شرقی است. در این بین کانادا، ژاپن، شبه جزیره کره، کوبا، استرالیا و ونزوئلا در مدار آمریکایی‌ها قرار دارد و از اهمیت ویژه‌ای برای دولت ترامپ برخوردار است. در این راستا ایالات متحده بر اساس تئوری‌های امنیتی، اقتصادی و سیاسی خود به دنبال آن است تا بتواند در آمریکای لاتین احساس امنیت کند و در این مسیر، ابتدا «عادی‌سازی روابط با کوبا» را پس از ۵۴ سال کلید زد و به سرانجام رساند و حالا ونزوئلا را در دستور کار قرار داده است.

وی افزود: در مورد ونزوئلا باید به این مساله اشاره کنم که تغییر اوضاع و سپس آرام‌سازی آن به نفع ایالات متحده، تنها پروژه اصلی دونالد ترامپ نیست بلکه ساختار قدرت آمریکا (متشکل از وزارت خارجه، سازمان سیا، کاخ‌سفید و پنتاگون) به دنبال سقوط مادور و انتصاب «خوان گایدو» به عنوان رئیس جمهوری جدید در ونزوئلا است. در این میان وزارت خزانه‌داری ایالات متحده به دلیل اینکه باید بیشترین فشار بر ونزوئلا از ناحیه اقتصادی و تحریم‌های نفتی صورت بگیرد، نقش مکمل را بازی می‌کند. به این معنا که در صورت عملیاتی نشدن فاز اول کنار گذاشتن مادورو، وزارت خزانه‌داری ایالات متحده حکم شاهرگ اعمال فشار بر ونزوئلا  را بازی خواهد کرد تا با اهرم تحریم نفتی او را از اریکه قدرت کنار بزند.

مطهرنیا در پایان تصریح کرد: اوضاع به صورتی است که یک اتحاد هدفمند و سریع علیه نیکلاس مادورو به رهبری ایالات متحده شکل گرفته و از منظر تحلیلی باید گفت که جایگاه وی بسیار شکننده و تضعیف شده است. اخیراً اظهارات مقام‌های آمریکایی نشان می‌دهد که ساختار قدرت ایالات متحده معتقد است اگر در مورد آینده «بشار اسد»، روسیه و ایران وارد میدان سیاسی و نظامی نمی‌شدند او تاکنون وجود خارجی نداشت و همین نوع نگاه از سوی واشنگتن در مورد مادورو وجود دارد. ایالات متحده در وضعیت کنونی به دنبال آن است تا دوره گذار در ونزوئلا اتفاق بیفتد و برای طی شدن دوره گذار «خوان گوایدو» را انتخاب کرده است؛ به صورتی که آمریکا سعی می‌کند تا شهروندان ناراضی را روبه‌روی مادورو قرار دهد و سپس با تقویت جایگاه گوایدو و مشروعیت‌زدایی از مادور قدرت را به صورت موقت هدایت و مهندسی کند. بنابراین امکان دارد در روزهای آینده فشار اروپا بر مادور زیاد شود و حتی ممکن است جنگ داخلی میان طرفداران دو نفر اتفاق بیفتد؛ اما گزینه نظامی همچنان به عنوان گام آخر قلمداد می‌شود.