اعلمی‌فریمان در گفت‌وگو با ایلنا:
مادورو راه سختی در انتخابات شهرداری‌ها پیش رو دارد / شکاف در احزاب اپوزیسیون افزایش پیدا خواهد کرد
عدم سرمایه‌گذاری در بخش نفت ونزوئلا موجب پایین آمدن کیفیت نفت این کشور شده و شکایت کشورهای خارجی علاوه بر مشکلات داخلی چالش‌های جدید نیکلاس مادورو به حساب می‌آید.
«هادی اعلمی‌فریمان» کارشناس مسائل آمریکای لاتین در تشریح آخرین وضعیت سیاسی ونزوئلا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: در عرصه سیاست‌های داخلی ونزوئلا شاهد دو تحول عمده هستیم؛ نخست تحریم ایالات متحده و کانادا علیه ونزوئلا که موجب عصبانیت مادورو شد و حمله‌های اخیر وی به آمریکا و کانادا هم در همین راستا ارزیابی می‌شود. شدت این تحریم‌ها تا جایی بود که مادورو از آن به عنوان «تروریسم روانی» یاد کرد و حتی ارتش را برای مبارزه با این تحریم‌ها مورد خطاب قرار داد.
وی ادامه: ارزیابی هواداران مادورو و حزب سوسیالیست این است که تحریم‌های مذکور موجب افزایش محبوبیت مادورو شده اما هیچ آمار و اطلاعاتی مبنی بر بهبود وضعیت اقتصادی ونزوئلا وجود ندارد و همچنان تورم، بیکاری و کمبود کالاهای اساسی از داخل کاراکاس گزارش می‌شود. این در حالی است که به دلیل عدم سرمایه‌گذاری در بخش تجهیزات نفتی، کیفیت نفت استخراج شده توسط ونزوئلا پایین آمده است و خریداران نفت این کشور نسبت به این موضوع شکایت کرده‌اند. از این‌رو مادورو مدتی است برای فرار از مشکلات داخلی به اظهارنظر‌های خارجی و بین‌المللی روی آورده ؛ به خصوص در مورد کاتالونیا و حمله پلیس اسپانیا به معترضان همچنان اقدام به سخنرانی می‌کند.
در عرصه داخلی اختلاف نظر میان اپوزیسیون و دولت مادورو وجود دارد؛ به گونه‌ای که قرار بود میانجی‌گری توسط پاپ در دومینیکن میان اپوزیسیون و دولت مادورو صورت بگیرد اما اپوزیسیون رسماً اعلام کرد که این موضوع به هیچ وجه مورد قبول نیست و موثر واقع نخواهد شد و آن را اتلاف وقت قلمداد کردند. حتی اعلام کرده‌اند که در موضوع انحلال کنگره همکاری نمی‌کنیم و مذاکرات بی‌نتیجه است.
این پژوهشگر مسائل آمریکای جنوبی با اشاره به نتایج انتخابات فرمانداری‌ها در ونزوئلا عنوان کرد: در ماه گذشته شاهد آن بودیم که سه حزب اصلی اپوزیسیون در انتخابات ۲۳ مهر ماه که برای انتخاب فرماندارها برگزار شده بود شرکت کردند. ائتلافی تحت عنوان «میزگرد اتحاد دموکراتیک» تشکیل شد و دو حزب اصلی ونزوئلا یعنی «اقدام دموکراتیک» و «سوسیال مسیحی» که تا قبل از سال ۱۹۹۳ و ۱۹۹۸ قدرت را در دست داشتند، در انتخابات شرکت کردند. این دو حزب از سال ۱۹۵۸ از احزاب اصلی این کشور به شمار می‌روند و تقریباً تا زمان به روی کار آمدن «هوگو چاوز» قدرت میان این دو حزب دست به دست می‌شد. باید توجه داشت که حزب اقدام دموکراتیک ونزوئلا بیشترین ارتباط‌ها را با احزاب سوسیال دموکرات اروپایی دارد و در زمان آمدن چاوز منافع خود را از دست دادند.
وی افزود: ائتلاف میزگرد اتحاد دموکراتیک از سه حزب اپوزیسیون تشکیل شده است که عبارتند از: حزب اقدام دموکراتیک، حزب اول عدالت و دیگری حزب منتسب به «لئوپولدو لوپز» که مجموعاً این ائتلاف را تشکیل دادند و دولت توسط آنها به تقلب متهم شد. از ۲۳ فرماندار، ۱۸ نفر از آنها از احزاب وابسته به دولت بوده و پنج نفر دیگر وابسته به مخالفان بودند. قرار بر این بود پنج فرماندار مورد نظر در مراسم سوگند حضور پیدا نکنند و به اقدام‌های مادورو اعتراض کنند اما بعداً وارد وارد مجلس سوگند شدند و در همین زمان بود که اختلافات میان اپوزیسیون بالا گرفت.
مادورو نسبت به ائتلاف مذکور واکنش نشان داد و در نطق خود اعلام کرد که «افراد پیروز که منتسب به ائتلاف بودند، همانند کسانی هستند که استخوان‌هایی به سوی آنها پرتاب شده و آن را به دندان می‌گیرند» و این نشان از شکاف میان تمامی طیف‌های سیاسی ونزوئلا دارد. در امتداد این موضوع اعطای «جایزه آزادی اندیشه ساخاروف» از سوی اتحادیه اروپا به مخالفان ونزوئلا، موضوعی است که خشم مادورو را دو چندان کرده است.
فریمان در پاسخ به اینکه آیا سطح تنش میان اوپوزیسیون و دولت ونزوئلا در آینده کاهش پیدا خواهد کرد یا خیر، گفت: درگیری میان مادورور و مخالفان وی همچنان ادامه دارد؛ تا جایی که حدود دو روز پیش دادگاه عالی ونزوئلا یکی از مخالفان دولت و از اعضای اپوزیسیون به نام «فردی گوآبرا» که منتسب به حزب اراده مردم است را به عنوان ناقض امنیت عمومی ممنوع الخروج کرده و در مقابل، اپوزیسیون هم دولت و دادگاه عالی ونزوئلا را به انتصاب جرایم غیر واقعی و برچسب‌زنی اعمال دیکتاتوری متهم کرده است. از این جهت کشمکش‌ها ادامه دارد و به نظر می‌رسد که در انتخابات شهرداری‌ها هم اختلاف نظر همانند گذشته وجود داشته باشد.
وی در پایان یادآور شد: به نظر می‌رسد سوگند خوردن پنج فرمانداری که از جناح اپوزیسیون در انتخابات پیروز شده‌اند به نوعی فاصله گرفتن از هم‌قطاران خود را به نمایش می‌گذارد که دلیل آن کسب قدرت و جایگاه سیاسی در ونزوئلا است. حتی برخی از تحلیل‌ها حاکی از آن است که مادورو به دلیل نفوذ این فرمانداران در مناطق مورد نظر با اشتغال آنها موافقت کرده و احتمال دارد آنها به سمت دولت متمایل شوند. بنابراین با توجه به وضعیت فعلی افزایش تنش‌ها محتمل به نظر می‌رسد و انتخابات آتی شهرداری‌ها محلی برای خیزش دوباره درگیری‌ها و اعتراض‌ها خواهد بود.
