اسکاتلندی‌ها حضور در اتحادیه اروپا را حیاتی می‌دانند/جدایی از بریتانیا وابسته به روند برگزیت است
اسکاتلندی‌ها اعتقاد دارند فرایند خروج از اتحادیه اروپا و سپس ضررهای این فرایند برای اسکاتلند بیشتر از بریتانیا خواهد بود و از این جهت خواهان جدا شدن از بریتانیا هستند.
«سیدجلال ساداتیان» تحلیلگر مسائل بریتانیا با اشاره به سخنان اخیر «نیکلا استورجن» وزیر اول اسکاتلند مبنی بر برگزاری مذاکرات برای جدایی از بریتانیا، در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: در خصوص استقلا‌ل‌طلبی اسکاتلند از بریتانیا می‌بایست به این نکته توجه شود که پادشاهی بریتانیا متشکل از چهار ناحیه ولز، اسکاتلند، ایرلند و انگلیس است که تا حدود زیادی توانسته با این چهار ناحیه کنار بیاید. اما اسکاتلندی‌ها بدون جنگ، همچنان خواهان خروج از بریتانیا هستند. باید توجه داشته باشیم که بریتانیا در طول این مدت با احتیاط بسیار زیادی با اتحادیه اروپایی گفت‌وگو کرد تا بتواند ایرلند و اسکاتلند را مدیریت کند. این موضوع ریشه در قبل از فروپاشی شوروی دارد. به‌گونه‌ای که پس از فروپاشی شوروی و در زمان گورباچف، بحث تاسیس خانه اروپایی مطرح شد و کشورهایی که از بلوک شرق جدا شدند، سعی کردند تا اتحادیه اروپایی را فعال‌تر کنند.
وی ادامه داد: از این رو، جنبه‌های هم‌گرایی در میان این کشورها بیشتر شد و به دنبال آن بحث پول واحد و ارتش اروپایی مطرح بود که با توجه به حضور ناتو، تشکیل این ارتش به حاشیه رانده شد و از این جهت بریتانیا با در نظر گرفتن یک احتیاط محافظه‌کارانه، وارد گفت‌وگو با اتحادیه اروپایی شد. از سمت دیگر، لندن پول واحد اتحادیه را نپذیرفت و مرزهای خود را در پرونده بحران مهاجران سال ۲۰۱۵ به روی پناهجویان باز نکرد و تنها وارد پیمان‌های تجاری و مراودات مالی با اتحادیه شد. باید به این نکته توجه داشته باشیم که اصطکاک میان لندن و بروکسل پس از کلید خوردن پرونده سوریه در سال ۲۰۱۱ شروع شد. آن زمان درگیری خاصی میان بریتانیا و کشورهای عضو اتحادیه وجود نداشت اما پس از آن که پناهجویان از مرزهای ترکیه وارد قاره سبز شدند، اعتراض‌هایی نسبت به اقدام‌های دولت ترکیه صورت گرفت و چیزی حدود چهار تا پنج میلیون آواره جنگی خواهان ورود به کشورهای اروپایی بودند.
ترکیه در همان ابتدا سعی داشت تا بتواند این تعداد از آوارگان را در منطقه حائل واقع در سوریه سر و سامان دهد اما تمامی این مسائل نتوانست مانع ورود پناهجویان به خاک اروپا شود. از طرف دیگر، آنکارا در صدد بود تا بتواند کشورهای اروپایی و آمریکایی‌ها را وارد پرونده پناهجویان کند و شاهد بودیم که پناهندگان از مقدونیه و یونان به سمت اروپا فرستاده شدند. تعدادی از کشورهای اروپایی در ابتدای امر مانع از ورود این طیف گسترده به داخل کشور خود شدند و واکنش نشان دادند. اما در رأس تمامی آنها آنگلا مرکل صدراعظم آلمان نسبت به این اقدام واکنش نشان داد و قرار شد تا برای کشورهای اروپایی سهمیه مشخصی برای پذیرش پناهجویان تعیین شود.
این کارشناس مسائل بین‌الملل با تاکید بر این که بریتانیا از ابتدا با طرح اسکان پناهجویان در اروپا مخالف بود، اظهار داشت: دیوید کامرون، نخست‌وزیر سابق بریتانیا نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و تلویحاً از زبان مردم خود اتحادیه اروپا را تهدید کرد و به صورت واضح گفت که اگر برای انگلیس سهمیه‌ای تعیین شود، این کشور اتحادیه اروپایی را ترک خواهد کرد. همین موضوع توسط «بوریس جانسون» شهردار سابق لندن مورد استفاده قرار گرفت و در آنجا بود که کمپین خروج از اتحادیه اروپا کلید زده شد و بحث خارج شدن بریتانیا از این اتحادیه مورد بحث و بررسی قرار گرفت که اروپایی‌ها به شدت از این موضوع عصبانی شدند.
وی افزود: در داخل بریتانیا هم مخالفت‌هایی به دلیل ضربه زدن به ابعاد اقتصادی این کشور نمایان شد و پس از آن شاهد بودیم که تاکید و تلاش اسکاتلند برای جدا شدن از بریتانیا شیب صعودی به خود گرفت. به گونه‌ای که اسکاتلندی‌ها اعتقاد دارند فرایند خروج از اتحادیه و سپس ضررهای این فرایند برای اسکاتلند بیشتر از بریتانیا خواهد بود و از این جهت خواهان جدا شدن از بریتانیا هستند.
ترزا می که به عنوان نخست‌وزیر جدید بریتانیا روی کار آمده است، با صبر بسیار زیادی برنامه‌های خودر را طرح‌ریزی و اجرا می‌کند و احتمالاً چیزی حدود دو سال فرآیند خروج از اتحادیه به طول انجامد. این که گفته می‌شود در اسکاتلند مذاکرات جدا شدن از اتحادیه شروع شده است، موضوعی است که باید منتظر ماند تا ببینیم در فرایند خروج بریتانیا از اتحادیه چه اتفاق‌هایی خواهد افتاد. اسکاتلندی‌ها با انتقاد از بازه زمانی دو ساله معتقد هستند که فرصت‌های آنها در حال هدر رفتن است. لذا نخست‌وزیر انگلستان در صدد است تا با طرح برنامه‌های مشخص به گونه‌ای روند جداسازی را ادامه دهد تا کمترین ضرر به «ایرلند» و «اسکاتلند» وارد شود.
ساداتیان در پایان خاطرنشان کرد: مساله اساسی این است که اسکاتلندی‌ها و به خصوص طیف مدعی آنها، معتقد هستند که ارتباط با اتحادیه اروپایی به مراتب می‌تواند ظرفیت‌هایی را برای جدا شدن اسکاتلند از بریتانیا به وجود بیاورد و آنها از این طریق می‌توانند به حیات خود ادامه دهند. آنها ادعا می‌کنند ماندن در زیر پرچم بریتانیا می‌تواند به ضرر اسکاتلند باشد. به طوری که معتقد هستند در سال‌های گذشته آمار فقر و بیکاری به دلیل همین مساله افزایش پیدا کرده است؛ بنابراین بدون شک می‌توانیم بگوییم اسکاتلندی‌ها احساس تمایل بسیار زیادی نسبت به جدایی از بریتانیا دارند.