عصر هراسانگیز جنگها؛ آمریکا در حال بازطراحی ارتش خود برای نبردی بزرگ
والاستریت ژورنال با هشدار درباره ورود جهان به «عصری هراسانگیز از جنگها» گزارش داد ارتش آمریکا پس از دو دهه درگیریهای نامتقارن، در حال بازطراحی راهبردها، ساختار و تجهیزات خود برای آمادگی در برابر یک رویارویی بزرگ و پرهزینه، بهویژه در منطقه اقیانوس آرام و در مواجهه با چین است.
به گزارش ایلنا، روزنامه والاستریت ژورنال در گزارشی به قلم «نیهاریکا ماندانا» نوشت: ارتش آمریکا پس از سالها تمرکز بر جنگهای نامتقارن در عراق و افغانستان، اکنون خود را برای سناریویی کاملا متفاوت آماده میکند؛ سناریویی که محور آن، احتمال وقوع یک درگیری گسترده و پرهزینه در منطقه اقیانوس آرام است.
بر اساس این گزارش، میدان نبرد آینده با ویژگیهایی همچون جغرافیای باز، جزایر پراکنده و برتری احتمالی موشکی و صنعتی دشمن تعریف میشود؛ شرایطی که ادامه اتکای ارتش آمریکا به الگوهای سنتی جنگ را غیرممکن کرده و ضرورت تحول همهجانبه در دکترینهای رزمی را برجسته ساخته است.
پهپادها؛ ستون فقرات جنگ آینده
والاستریت ژورنال مینویسد در جریان رزمایشهای گسترده ارتش آمریکا در هاوایی، تمرکز اصلی بر بهکارگیری تجهیزات سبک، ارزان و پرتحرک بوده است؛ تجهیزاتی که در رأس آنها انواع پهپادهای شناسایی، تهاجمی و انتحاری قرار دارند. این پهپادها بهصورت مستقل یا در قالب «گلهای» عملیات انجام میدهند و نقش محوری در شناسایی و انهدام اهداف ایفا میکنند.
این تغییر رویکرد نشاندهنده فاصله گرفتن ارتش آمریکا از سامانههای بسیار پیچیده و پرهزینه و حرکت به سمت ابزارهای سادهتر، منعطفتر و قابلمصرف است؛ الگویی که تجربه جنگ اوکراین نیز آن را بهعنوان واقعیت جدید میدان نبرد تثبیت کرده است.
میدان نبردی که همه در آن دیده میشوند
به گفته فرماندهان ارتش آمریکا، جنگهای آینده وارد مرحلهای شدهاند که در آن «ساحل هوایی» به میدان اصلی درگیری تبدیل شده است؛ فضایی میان زمین و آسمان که پهپادها در آن همچون شکارچیانی دائمی، تحرک نیروها را زیر نظر دارند و فرصت پنهانکاری را به حداقل رساندهاند.
بر اساس این رویکرد، ارتش آمریکا نیروهای خود را برای نبردی آماده میکند که در آن استفاده از پهپاد و مقابله با آن بهطور همزمان ضروری است و کوچکترین ردپای بصری یا الکترونیکی میتواند به شناسایی و هدفگیری منجر شود؛ چرا که در جنگهای آینده، عملا هیچ نیرویی از دید دشمن در امان نخواهد بود.
ژنرال جیمز بارثولومیز، فرمانده لشکر ۲۵ پیادهنظام آمریکا، با تأکید بر تغییر ماهیت جنگها گفت: واقعیت میدان نبرد مدرن این است که همه قابل رؤیت هستند. به گفته ژنرال جیمز بارثولومیز، نخستین برخورد با دشمن میتواند از آسمان یا از طریق طیف الکترومغناطیسی رخ دهد؛ عرصهای که نبرد میان پهپادها، سامانههای اخلال و تجهیزات شناسایی در آن جریان دارد.
تغییر ساختار و تقویت جنگ الکترونیک
این گزارش از اعمال تغییرات ساختاری در ارتش آمریکا خبر میدهد؛ از جمله تشکیل یگانهای ترکیبی جدید که نیروهای شناسایی، اپراتورهای پهپادی و متخصصان جنگ الکترونیک را در قالب یک ساختار عملیاتی واحد ساماندهی میکند. هدف از ایجاد این یگانها، کشف، رهگیری و هدفگیری نیروهای دشمن از طریق شناسایی سیگنالها و ردپاهای دیجیتال مرتبط با فعالیتهای پهپادی عنوان شده است.
همزمان با این تحولات، ارتش آمریکا بهکارگیری تجهیزات نوین را نیز در دستور کار قرار داده است؛ از جمله یک سامانه پوشیدنی ضدپهپاد که از دو واحد کوچک تشکیل میشود و یکی مأمور شناسایی پهپادهای مهاجم و دیگری مسئول ایجاد اخلال یا از کار انداختن آنهاست. با این حال، به اذعان کارشناسان نظامی، استفاده از چنین سامانههایی میتواند به آشکار شدن موقعیت نیروها در میدان نبرد منجر شود.
نگرانی از ناتوانی در تولید انبوه
با وجود شتاب فزاینده در بهکارگیری فناوریهای نوین، والاستریت ژورنال تأکید میکند که چالش اصلی ارتش آمریکا، نه نوآوری، بلکه تولید انبوه است. در حالی که روسیه و اوکراین سالانه میلیونها پهپاد تولید میکنند و چین از ظرفیت صنعتی گستردهتری برخوردار است، برخی تحلیلگران هشدار میدهند که ارتش آمریکا ممکن است به توسعه نمونههای پیشرفته بسنده کند، بدون آنکه ذخایر کافی برای یک جنگ فرسایشی در اختیار داشته باشد.
بر همین اساس، ارتش آمریکا در حال تسریع روندهای خرید، تقویت تولید داخلی و واگذاری اختیارات بیشتر به فرماندهان میدانی برای تأمین تجهیزات و فناوریهای جدید است.
در پایان، والاستریت ژورنال تصویری از ارتش آمریکا ترسیم میکند که وارد مرحلهای تازه و نگرانکننده از تحولات نظامی شده است؛ مرحلهای که در آن فناوریهای ارزان اما مرگبار، میدانهای نبردی پیچیده و غیرقابل پیشبینی را شکل میدهند. به نوشته این روزنامه، ایالات متحده ناگزیر است با سرعت بیشتری خود را با این واقعیتها تطبیق دهد و دکترینهای جدیدش را در میدان عمل بیازماید؛ چرا که نتیجه این آمادگیها میتواند موازنه قدرت نظامی در اقیانوس آرام را برای دهههای آینده رقم بزند.
