رسانه ایتالیایی: هشدار ژنرال منیر به ترامپ درباره اقدام نظامی علیه ایران
یک رسانه ایتالیایی نوشت فرمانده ارتش پاکستان، در دیدار محرمانه با رئیس‌جمهور آمریکا نسبت به هرگونه اقدام نظامی آمریکا علیه ایران هشدار داده و خواستار جلوگیری از گسترش جنگ در منطقه شده است؛ موضوعی که به‌گفته این رسانه، نقش او را به بازیگری مهم در پرونده ایران تبدیل کرده است.
به گزارش ایلنا، پایگاه ایتالیایی «ریبورت دیفیزا» در گزارشی نوشت ژنرال عاصم منیر، فرمانده ارتش پاکستان، به یکی از بازیگران تأثیرگذار در معادلات میان ایران، آمریکا و تحولات آسیای جنوبی تبدیل شده و به‌گفته برخی ناظران غربی، نقش مشاور غیررسمی واشنگتن را در پرونده‌های حساس منطقه‌ای ایفا می‌کند.
جوزیپه گوارینو، نویسنده این گزارش مدعی است پاکستان در سال جاری بار دیگر در مرکز تحرکات دیپلماتیک قرار گرفته است؛ نه به‌دلیل نقش سنتی این کشور، بلکه به‌واسطه شخصیت غیرمنتظره ژنرال عاصم منیر و نحوه مدیریت او در بحران اخیر با هند.
این گزارش می‌افزاید که واکنش سرد و کنترل‌شده ژنرال منیر به تنش‌های مه ۲۰۲۴ در خط کنترل کشمیر- که به تبادل شدید آتش میان دو طرف انجامید ـ مانع از تشدید درگیری شد و زمینه ارتقای او به درجه فیلد مارشال را فراهم کرد؛ درجه‌ای که تنها یک‌بار در تاریخ ارتش پاکستان اعطا شده است. به‌نوشته ریبورت دیفیزا، همین تحولات سبب شد دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در ژوئن گذشته او را برای دیداری غیررسمی و بدون تشریفات به کاخ سفید دعوت کند؛ دیداری که منابع غربی هدف آن را بررسی تنش فزاینده میان ایران و رژیم صهیونیستی عنوان کرده‌اند.
نویسنده ادعا کرد که منیر در این دیدار، ترامپ را از هرگونه «مداخله مستقیم» برای حمایت از تل‌آویو برحذر داشته و بر لزوم آتش‌بس و جلوگیری از گسترش جنگ تأکید کرده است. با این حال چند روز پس از این دیدار، آمریکا حملاتی به چند مرکز حساس در ایران انجام داد.
این گزارش همچنین به «اهمیت ژئواقتصادی» پاکستان برای واشنگتن اشاره کرده و نوشته است که ذخایر معدنی این کشور- شامل مس، عناصر نادر خاکی و لیتیوم- که ارزش آن‌ها بیش از شش تریلیون دلار برآورد می‌شود، توجه آمریکا را برای کاهش وابستگی به چین و روسیه جلب کرده است.
گوارینو می‌نویسد اسلام‌آباد از یک‌سو قادر نیست از حمایت اقتصادی چین چشم بپوشد یا روابط تجاری خود با ایران را تخریب کند و از سوی دیگر نمی‌تواند فشارهای آمریکا را نادیده بگیرد؛ بنابراین تلاش می‌کند میان این سه قطب، توازن ایجاد کند. او مدعی است این مسیر در عین حال موجب افزایش نقش سیاسی ارتش در پاکستان شده و می‌تواند پیامدهایی برای ثبات داخلی این کشور داشته باشد.
