گزارش مؤسسه «آرفا» درباره بحران زیست‌محیطی در غزه
روزنامه «ایندیپندنت» به نقل از مؤسسهٔ «آرافا» گزارش داد که نوار غزه پس از نزدیک به دو سال جنگ در آستانهٔ فروپاشی کامل زیست‌محیطی قرار گرفته است.
به گزارش ایلنا، روزنامه «ایندیپندنت» به نقل از مؤسسهٔ «آرافا» گزارش داد که نوار غزه پس از نزدیک به دو سال جنگ در آستانهٔ فروپاشی کامل زیست‌محیطی قرار گرفته است.
در این گزارش آمده است که حدود ۶۹ درصد از زیرساخت‌های غزه آسیب جدی دیده‌اند و تخریب محیط زیست، سلامت عمومی، امنیت غذایی و ثبات منطقه‌ای را با تهدیدی بی‌سابقه روبه‌رو کرده است.
بر اساس گزارش، بمباران‌های گسترده باعث نابودی کامل زیست‌بوم‌ها، اراضی کشاورزی و سامانه‌های آبرسانی شده و نزدیک به دو میلیون نفر را در معرض بحرانی انسانی و بلندمدت قرار داده است.
«دیوید لرر»، مدیر دیپلماسی زیست‌محیطی کاربردی در مؤسسهٔ آرافا، تصریح کرد: «محیط زیست غزه در حال فروپاشی است. آب‌ها آلوده، زمین‌های کشاورزی، ویران و شبکهٔ برق، نابود شده است؛ شرایطی که منطقه را به لبهٔ پرتگاه می‌کشاند».
گزارش می‌افزاید که فعالیت‌های نظامی شدید، از جمله حرکت مداوم خودروهای سنگین، منجر به فرسایش خاک‌های حاصلخیز سطحی شده و توانایی غزه برای تأمین غذای خود را به‌شدت کاهش داده است.
بر اساس این گزارش، محدودیت‌های اسرائیل بر آب‌های ساحلی باعث شده که صید ماهی تقریباً غیرممکن شود؛ تاکنون ۱۲۰ ماهیگیر جان خود را از دست داده‌اند و بسیاری دیگر مجبور به صید در مناطق بسیار خطرناک نزدیک ساحل شده‌اند.
این گزارش تأکید می‌کند که ۹۳ درصد از خانواده‌های غزه از ناامنی آبی رنج می‌برند و سرانهٔ مصرف روزانهٔ آب تنها ۸.۴ لیتر است؛ رقمی که کمتر از حداقل ۱۵ لیتر تعیین‌شده از سوی سازمان جهانی بهداشت است.
تمام تصفیه‌خانه‌های فاضلاب از کار افتاده‌اند و فاضلاب تصفیه‌نشده در دریاچه‌های موقتی جمع می‌شود که خطر سرریز به خیابان‌ها و منازل را به همراه دارد و احتمال نفوذ آن به آب‌های زیرزمینی ساحلی، منبع اصلی آب در غزه، وجود دارد.
در بخش انرژی نیز آمده است که توان تولید برق بیش از ۸۰ درصد کاهش یافته و قطعی برق تا ۲۲ ساعت در شبانه‌روز ادامه دارد. در حال حاضر عملیات بشردوستانه عمدتاً با ژنراتورهای سوخت فسیلی انجام می‌شود.
گزارش آرافا برای بازسازی سیستم‌های حیاتی غزه، راهبردی سه‌مرحله‌ای پیشنهاد می‌کند که محور آن مشارکت جوامع محلی است: مرحلهٔ «پاسخ‌پذیر» برای تأمین نیازهای فوری انسانی مانند سرپناه و آب، مرحلهٔ «سازگاری» برای تمرکززدایی انرژی و تصفیه فاضلاب و مرحلهٔ «تحول» برای احیای اکوسیستم‌ها، گنجاندن تاب‌آوری اقلیمی.
