افشار سلیمانی در گفت‌وگو با ایلنا:
شروط روسیه برای اوکراین برخلاف عرف حاکم بر نظام بین‌الملل است/ دو طرف می‌توانند پیمان عدم تعرض با یکدیگر امضا کنند/ غرب نمی‌خواهد رفتار روسیه بدعت شود
کارشناس مسائل منطقه گفت: روس‌ها باید به این فکر کنند که اگر کشوری به آنها حمله کند و خواهان به رسمیت شناختن زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم رسمی خود باشند، آیا مسکو این شروط را قبول می‌کند یا خیر؟
«افشار سلیمانی» کارشناس مسائل روسیه با اشاره به شروط اعلامی مسکو برای مذاکرات صلح با اوکراین در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: شروط روسیه برای مذاکرات صلح با اوکراین در اصل یکسری از خواسته‌های تکراری این کشور به حساب می‌آید که در گذشته هم مطرح بوده است. در گذشته و پس از وقایع سال ۲۰۱۴ اوکراین، مناطقی مانند لوهانسک، دونتسک و شبه‌جزیره کریمه مورد نظر روسیه قرار گرفته بود و معتقد بود که این سه منطقه باید به خاک این کشور الحاق شود اما حالا می‌بینیم در شروطی که جدیداً از سوی معاون وزیر خارجه روسیه مطرح شده، دو منطقه دیگر یعنی زاپروژیا و خرسون هم به مناطق اخیر اضافه شده و در مجموع مسکو هر پنج استان را متعلق به روسیه می‌داند. اخیراً دیده شده که مقام‌های روسیه اعلام کردند که اوکراین به کشور آنها حمله کرده که نشان می‌دهد اساساً معادله از سوی مسکو غلط تحلیل می‌شود.
وی ادامه داد: معتقدم که رویکرد کرملین‌نشینان نسبت به اوکراین اشتباه بوده و آنها هم صرفاً سیاست سلبی را در دستور کار خود قرار دادند و متاسفانه نمی‌خواهند از این اشتباه خود برگردند. باید گفت که این عملکرد را می‌توان یک بدعت مشخص دانست؛ چراکه درخواست‌های روسیه کلاً غیرمنطقی و بر خلاف عقل و عرف حاکم بر نظام بین‌الملل است. به نظرم روسیه باید خود را جای اوکراین بگذارد. آنها باید به این فکر کنند که اگر کشوری به آنها حمله کند و خواهان به رسمیت شناختن زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم رسمی خود باشند، آیا مسکو این شروط را قبول می‌کند یا خیر؟ بحث اینجاست که روسیه حتی نمی‌خواهد برای اوکراین سهمی قائل شود و صرفاً همه‌چیز را به صورت حداکثری طلب می‌کند. این در حالی است که دیمیتری مدودوف هم بارها به گونه‌ای سخن گفته که گویا اوکراین روی نقشه جغرافیا وجود خارجی ندارد و حتی دیده شده که تاریخ از سمت برخی از مقامات روسیه تحریف شده است که البته این مواضع را نمی‌توان جدید به حساب آورد.
سفیر پیشین ایران در آذربایجان تصریح کرد: به نظرم در نهایت پنج منطقه مورد نظر روسیه می‌تواند به سمت یک خودمختاری پیش برود و دو طرف در مورد آن توافق‌هایی را به امضا برسانند. باید توجه داشته باشید که حدود ۷۰ میلیارد دلار طی چند ماه اخیر از سوی غرب به اوکراین در قالب کمک‌هایی با عناوین مختلف اعطا شده که از این میزان حدود ۴۰ میلیارد دلار آن را آمریکا تأمین کرده است. همین اعداد و ارقام نشان می‌دهد که غرب نمی‌خواهد و نمی‌گذارد که اوضاع به نفع روسیه پیش برود. اوکراین معتقد است که خاکش از سوی روسیه مورد حمله قرار گرفته و در این میان باید مسکو تاوان و هزینه حملات خود را بپردازد و به همین دلیل است که مقام‌های این کشور اعلام کردند روسیه باید به شکل داوطلبانه قید دارایی‌های خود در کشورهای غربی که مصادره شده را بزند.
وی افزود: اینکه کی‌یف تا چه حد در مورد شروط خود مقاومت به خرج می‌دهد و بر تأمین آنها اصرار خواهد کرد مشخص نیست، اما به نظرم آمریکا و مجموعه غرب نمی‌گذارند که اوکراین از مواضع خود کوتاه بیاید؛ چراکه همین فردا ممکن است روسیه به قصد مهار فنلاند که به تازگی عضو ناتو شده هوس پیشروی به سمت خاک این همسایه غربی خود را کند. به عبارت دیگر غرب نمی‌خواهد این مسأله به یک روال مشخص توسط مسکو تبدیل شود و منافعش را مورد تهدید قرار دهد. اگر داشته‌های روسیه و اوکراین را موردنظر قرار دهیم می‌بینیم که اوکراین می‌تواند به سمت ایجاد خودمختاری در شهرهای مورد نظر روسیه برود اما بحث اینجاست که مسکو حتی از عضویت این کشور در ناتو و اتحادیه اروپا هم ناراضی است و عدم تحقق این شروط را یکی از شرایط حاکم بر مذاکرات صلح با کی‌یف اعلام کرده است.
سلیمانی در پایان خاطرنشان کرد: بر همین اساس به نظرم امضای پیمان عدم تعرض میان دو کشور می‌تواند به عنوان یکی از راه حل‌های موجود مورد نظر قرار بگیرد. در آخر باید به این نکته اشاره کنم که اگر چه روس‌ها خواسته‌های زیادی دارند اما بارها گفته‌اند که حاضر به صلح در قضیه اوکراین هستند که این نشان می‌دهد مسکو نمی‌خواهد بیش از این در بحران غرق شود اما روسیه همچنان نمی‌خواهد امتیازی به اوکراین بدهد که همین یک‌جانبه‌گرایی می‌تواند صلح را به تاخیر بیندازد.
