در گفت‌وگو با ایلنا تشریح شد:
دریاچه‌ای که به میلیاردها آب نیاز دارد، احیاء خواهد شد؟
عضو کمیته سیاستگذاری دریاچه ارومیه گفت: تبعات عدم احیای دریاچه ارومیه، مناطق شمالغرب کشور را تحت تاثیر قرار خواهد داد در حالی که توسعه شدید فرونشست زمین، کل کشور و به خصوص مناطق واقع در حوضه آبریز دریاچه ارومیه را نابود خواهد کرد.
مصطفی فدایی‌فرد در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره احیای دریاچه ارومیه اظهار داشت: تکمیل سد کانی سیب به عنوان آخرین گام برای احیای دریاچه ارومیه معرفی شده است، اما سوال این است که آیا به راستی چنین است؟ یعنی با انتقال سالانه حدود 650 میلیون متر مکعب، دریاچه‌ای که برای زنده شدن به میلیاردها آب نیاز دارد، احیاءخواهد شد!؟
وی افزود: با توجه به وضعیت وخیم تراز آب دریاچه ارومیه، تداوم برداشت آب در این حوضه، وابستگی شدید معیشت مردم به آب، فقدان برنامه‌های فرهنگی، اجتماعی و به خصوص بی‌توجهی به ایجاد اشتغال جایگزین توسط ستاد احیاء، امکان رسیدن آب انتقالی از سد کانی سیب به پهنه آبی دریاچه فراهم نیست. بنابراین به دلیل فقدان مطالعات اصولی و ظاهر شدن برخی موانع و مشکلات فیزیکی پیش‌بینی نشده از جمله آبرفتی شدن مسیر، بهره‌برداری از طرح انتقال آب از طریق تونل به دریاچه ارومیه به تاخیر اُفتاده تا هم‌چنان احیای دریاچه ارومیه در وعده باقی بماند و امکان به تاخیر انداختن پذیرش شکست فراهم شود.
عضو ستاد احیای دریاچه ارومیه گفت: برای این که بتوان ادعا کرد دریاچه ارومیه به احیاء نزدیک شده است، لازم است تراز سطح آب دریاچه به تراز اکولوژی یعنی به تراز بیش از 1274 متر از سطح دریا برسد. حجم آب مورد نیاز دریاچه ارومیه برای رسیدن به تراز اکولوژی در حال حاضر حدود 12 میلیارد متر مکعب است و برای این که در همین تراز باقی بماند، لازم است سالانه حدود 4 میلیارد متر مکعب آب دیگر نیز به پهنه آبی دریاچه برسد. این در حالی است که نگرانی اصلی ستاد احیای دریاچه ارومیه این است که باید 250 میلیون متر مکعب دیگر توسط سدها رهاسازی می‌شد! و یا این که انتقال حدود 650 میلیون متر مکعب آب از سد کانی سیب توسط تونل بلند را به عنوان گام آخر برای احیای دریاچه ارومیه معرفی می کنند.
وی تاکید کرد: این در حالی است که در فعالیت‌های ستاد احیای دریاچه ارومیه بیشترین اعتبارات که بالغ بر حدود 150 هزار میلیارد ریال می شود، برای طرح‌های سازه‌ای عظیم مانند طرح‌های کانی سیب و سیلوه و انتقال آب از حوضه زاب به حوضه دریاچه ارومیه اختصاص یافته است و فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و به خصوص توسعه معیشت جایگزین بصورت اصولی مورد توجه قرار گرفته نشده‌اند و به دلیل وابستگی شدید مردم منطقه به کشاورزی کم راندمان و کم بازده، برداشت از آبهای سطحی و زیرزمینی در سطحی وسیع هم‌چنان ادامه دارد.
فدایی‌فرد خاطرنشان کرد: برداشت از آبهای زیرزمینی توسط حفاری چاه‌های غیر مجاز و یا اضافه برداشت توسط چاه‌های مجاز حتی در هشت ساله گذشته که شاهد تشکیل شدن و فعالیت‌های ستاد بوده‌ایم نه تنها کاهش نیافته است بلکه به میزان قابل توجهی افزایش نیز داشته است! با توجه به این که برداشت از آبهای زیرزمینی عمدتا در بخش‌های انتهایی رودخانه ها و در نزدیکی پهنه آبی دریاچه توسعه یافته است، آبهای انتقالی از حوضه زاب و یا آب رها شده از سدهای مخزنی منطقه توسط آبخوان‌های خشکیده شده در طول مسیر به دلیل اضافه برداشت، بلعیده شده و به پهنه آبی نخواهند رسید.
وی یادآور شد: طی سال‌های گذشته آب باقیمانده در دریاچه سرشار از نمک و بسیار غلیظ بوده و عملا آبی برای تبخیر وجود نمی‌داشت که سالانه در حدود 40 سانتیمتر در آن سال‌ها تبخیر شود.
عضو کمیته سیاستگذاری دریاچه ارومیه گفت: با توجه به سنگ تمام گذاشتن دولت تدبیر و امید در تامین اعتبارات مورد نیاز برای احیای دریاچه ارومیه و حمایت‌های همه جانبه، وضعیت وخیم فعلی دریاچه ارومیه توجیه‌پذیر نخواهد بود. این در حالی است که اعتبارات مورد نیاز طرح‌های آبخوانداری تامین نشد تا از توسعه فرونشست زمین جلوگیری شود. تبعات عدم احیای دریاچه ارومیه، مناطق شمالغرب کشور را تحت تاثیر قرار خواهد داد در حالی که توسعه شدید فرونشست زمین، کل کشور و به خصوص مناطق واقع در حوضه آبریز دریاچه ارومیه را نابود خواهد کرد.
