سکوت یونیسف در برابر کنترل دخانیات برای کودکان

ایلنا ؛ بر اساس اسناد محرمانه دانشگاه USEF ، صنایع دخانیات از سال 2003 تا اواخر سال 2016، یونیسف -سازمان مشهور حقوق کودکان-  را اداره کردند  به طوری که در آن زمان تمرکز یونیسف بر حق زندگی بدون دخانیات کودکان کاهش یافت.

یونیسف همکاری اولیه‌ای با سازمان بهداشت جهانی برای کاهش مصرف دخانیات در میان نوجوانان داشت و در سال 1989 از کنوانسیون بین‌المللی حقوق کودک که شامل مقررات مدنی، سیاسی، اقتصادی، بهداشتی و...  که توسط همه اعضای سازمان ملل به جز ایالات متحده پذیرفته شد، حمایت کرد.

پژوهشگران گزارش دادند که بخشی از شرکت‌های دخانیات، با استراتژی بهبود تصاویر شرکتی خود ادغام موفقیت‌آمیزی با یونسف داشتند که منجر به تاکید کمتر یونیسف بر کنترل دخانیات شد.

استلا ای بیالوس، نویسنده، استادیار دانشکده پرستاری دانشگاه USEF کارشناس تحقیقاتی که بر  FCTC  تمرکز دارد، گفت: یونیسف به خودش اجازه داد تا توسط صنایع دخانیات اداره شود.

بیالوس که با مرکز تحقیقات کنترل و آموزش دخانیات دانشگاه USEF نیز کار می‌کند می‌گوید: پس از آنکه در سال 2003 یونیسف از دستورالعمل‌های خود در زمینه منابع مالی صنعت دخانیات کاست و درهایش را برای همکاری با صنایع دخانیات باز کرد دخالتش در زمینه کنترل دخانیات کم شد بر پایه این اسناد صنایع دخانیات متخصص فریب دادن مردم هستند و یونیسف هم نسبت به آن آسیب‌پذیر بود.

یونیسف یک سازمان هفتاد ساله است که توسط سازمان ملل ایجاد شد و در حال حاضر در 190 کشور جهان فعالیت دارد و بر روی حقوق کودکان در سراسر جهان تمرکز دارد.

نویسندگان در تحقیقات خود اسناد موجود در کتابخانه اسناد حقوقی دخانیات و اسناد محرمانه پیشین در مجموع آنلاین USEF که  شامل اعلام دادرسی علیه صنایع دخانیات بود را مورد بررسی قرار دادند. اطلاعات اضافی به صورت آنلاین از وبسایت‌های یونیسف و صنایع دخانیات جمع‌آوری شد.

حمایت فعالانه یونیسف از تبلیغات  صنعت دخانیات

بر اساس این مقاله، شرکت‌های دخانیات یونیسف را به عنوان قدرت قابل توجه و موثر در جهان می‌دیدند و بر نظارت از نزدیک آن تاکید داشتند. مثلا در اسناد سال 1998 به فرصت‌های بالقوه و پیچیدگی ذاتی حقوق کودکان اشاره شد و اینکه چگونه مدافعان کنترل دخانیات می‌توانند از مفاد کنوانسیون حقوق کودکان که در  سال 1989 در سازمان ملل تصویب شد بهره‌برداری کنند.

این مقاله تغییرات یونیسف را از سال 2000 توصیف می‌کند. محققان می‌گویند: پیش از این یونیسف با در نظر گرفتن اینکه برای حقوق کودکان ضروری است، نقش مهم و قوی در کنترل دخانیات ایفا می‌کرد و خواستار ممنوعیت دخانیات شد.  برنامه‌های مشترک افزایش مالیات‌های دخانیات، آموزش بهداشت و برنامه‌های پیشگیری از سیگار کشیدن جوانان با سازمان بهداشت جهانی را آغاز کرد. در واقع این سازمان و یونیسف در سال 2001 گزارشی مشترک در مورد ضرورت محافظت از کودکان در شروع مصرف سیگار، قرار گرفتن در معرض دود سیگار، بازاریابی دخانیات و کار کودکان در مزارع تنباکو منتشر کردند.

طبق گزارش جدید بعد از آن بود که صنعت دخانیات در راستای تلاش برای خنثی‌سازی طرفداری یونیسف از منع دخانیات شروع به برقراری ارتباط با آن کرد.  نتیجه آن  شد که یونیسف وارد سطح پایینی از کنترل دخانیات شد و فعالانه به حمایت از تبلیغات صنایع دخانیات پرداخت.

مثلا در سال 2003 یک گروه پیشرو کمپینی را برای جلوگیری از کار کودکان در فیلیپین مطرح کرد، که یونیسف مشاور آن بود.

در سال 2010 دفتر یونیسف در قزاقستان از فیلیپ موریس  برای موضوع جهانی کار کودکان پول دریافت کرد. در سال 2015 نیز، یونیسف یک گزارش با عنوان وظایف و اقدامات در مورد حقوق و تجارت کودکان با همکاری شرکت دخانیات بین‌المللی ژاپن منتشر کرد که در این گزارش به دخانیات اشاره‌ای نکرد.

نویسندگان این مطلب توصیه می‌کنند که یونیسف سیاست‌های خود را به سال 2001 بازگرداند و با آژانس‌های سازمان ملل همکاری کند و نه به عنوان شریک و همکار با صنایع دخانیات.  

استنتون گلاس استاد پزشکی و مدیر مرکز تحقیقات و آموزش کنترل دخانیات  USEF می‌گوید، بعد از اینکه صنایع دخانیات موفق شدند به یونیسف نفوذ کنند، تلاش‌های این آژانس برای حمایت از بچه‌ها در مقابل دخانیات خاموش شد. برای یونیسف و سایر سازمان‌های سازمان ملل زمان آن فرارسیده است تا تشخیص بدهند که حمایت شرکت‌های دخانیات از آنها به عنوان بخشی از سیاست‌های خود و فعالیت‌های روابط عمومی و حمایت در بازار است. 

وقت آن رسیده که یونیسف و تمام آژانس‌های سازمان ملل متحد اقدامات سختگیرانه‌ای را برای پذیرش مالی یا مشارکت با دخانیات اتخاذ کنند.

 منبع:

دانشگاه USEF و سایت ساینس دیلی، 30 آوریل 2018