آیین روز علوم اجتماعی در دانشگاه شیراز با محوریت نقد خویشتن و رواداری برگزار شد
آیین روز علوم اجتماعی با موضوع «نقد خویشتن: به سوی یک علوم اجتماعی متکثر و روادار» و با همکاری انجمن علمی جامعهشناسی دانشگاه شیراز برگزار شد.
به گزارش ایلنا، در این آیین، دکتر حلیمه عنایت، استاد بخش جامعهشناسی و برنامهریزی اجتماعی دانشگاه شیراز، در سخنرانی خود با عنوان «نابرابریهای جنسیتی و آسیبهای اجتماعی زنان در ایران» بر عمق و ساختارمند بودن نابرابریهای جنسیتی در کشور تأکید کرد و ریشه بسیاری از آسیبهای اجتماعی زنان را ناشی از این واقعیت چندبعدی دانست، که نمود بارز آن در خشونت علیه زنان دیده میشود.
پس از آن،دانشیار بخش جامعهشناسی و برنامهریزی اجتماعی دانشگاه شیراز، سخنرانی خود را با موضوع «مدارای اجتماعی: جامعهشناسی مسئولیتمدار یا دیوانسالار» ارائه داد.
دکتر اصغر میرفردی، رواداری را موقعیتی دانست که افراد در عین وجود اختلاف دیدگاه، پنجره تعامل را نمیبندند و با مقایسه جامعهشناسی مسئولیتمدار و دیوانسالار، بر اهمیت رسالت محتوایی و اخلاقی جامعهشناسان در برابر جامعه تأکید کرد.
به گفته دکتر میرفردی، جامعهشناسی مسئولیتمدار با ایجاد فضای حمایتگرانه امکان به رسمیت شناسی تکثرهای اجتماعی را فراهم میکند.
در ادامه، استادیار بخش جامعهشناسی و برنامهریزی اجتماعی دانشگاه شیراز، در سخنرانی خود با عنوان «رواداری در عصر شبکههای اجتماعی: بینشهایی از جامعهشناسی رسانه» به بررسی تاثیر شبکههای اجتماعی بر رواداری پرداخت.
دکتر محمدتقی عباسی شوازی،رواداری را فضایی اجتماعی برای حضور و عقاید دیگران دانست و تأکید کرد که با وجود ظرفیت شبکههای اجتماعی برای تقویت رواداری، ساختار شبکهای این فضا باعث شکلگیری حبابهای فیلتری میشود که در عمل به تضعیف رواداری منجر میشود.
در بخش پایانی، دکتر مریم سروش، عضو هیأت علمی جهاد دانشگاهی، موضوع «چالشهای رواداری در علوم اجتماعی» را مطرح کرد و تفاوت مدارا و رواداری را تبیین کرد.
وی مدارا را تحمل دیگری و رواداری را وضعیتی دانست که علاوه بر تحمل، حق حضور دیگری نیز به رسمیت شناخته میشود.
سروش برخی چالشهای رواداری در علوم اجتماعی ایران را شامل قوممداری نظریهای، سیاستزدگی، رقابت به جای همکاری و کمبود گفتگوی نظری عنوان کرد و بر لزوم رویکرد آگاهانه و نیتمندانه به توسعه کثرت و رواداری تأکید کرد.
آیین روز علوم اجتماعی دانشگاه شیراز با پرسش و پاسخ شرکتکنندگان و سخنرانان به پایان رسید و بر اهمیت نقد خویشتن و توسعه رواداری در علوم اجتماعی تأکید شد.
