در گفتوگو با ایلنا عنوان شد؛
خشک شدن تالاب هشیلان زنگ خطر گرد و غبار در کرمانشاه را به صدا درمیآورد
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان کرمانشاه با ابراز نگرانی از وضعیت تالاب هشیلان گفت: در صورت خشک شدن کامل این تالاب ارزشمند، خطر تبدیل شدن آن به یکی از کانونهای اصلی تولید گرد و غبار در غرب کشور وجود دارد.
سعید دزفولینژاد در گفتوگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: تالاب هشیلان که در سالهای گذشته به عنوان یکی از زیستبومهای مهم و غنی استان شناخته میشد، طی سالهای اخیر به دلیل شرایط خشکسالی، کاهش نزولات جوی و افت منابع آبی زیرزمینی به شدت آسیب دیده است.
وی افزود: مظهر اصلی این تالاب، سراب سبزعلی است که وسعتی بالغ بر ۴۵۰ هکتار از اراضی تالاب هشیلان را تحت پوشش قرار میدهد و تأمینکننده اصلی آب آن به شمار میرود. متأسفانه به دلیل خشکسالیهای پیدرپی، دبی آب سراب سبزعلی کاهش قابل توجهی یافته و در برخی فصول سال، بخشهایی از تالاب کاملاً خشک میشود.
وی ادامه داد: اگر روند کنونی ادامه پیدا کند و تالاب هشیلان به طور کامل خشک شود، به دلیل نوع بافت خاک و ساختار زمینشناسی آن، احتمال زیادی وجود دارد که این منطقه به یک منبع جدید گرد و غبار در استان تبدیل شود. با توجه به وسعت بیش از ۴۵۰ هکتاری این تالاب، چنین پدیدهای میتواند آثار زیستمحیطی گستردهای برای شهر کرمانشاه و مناطق اطراف در پی داشته باشد.
مدیرکل محیط زیست استان کرمانشاه با بیان اینکه در حال حاضر در سطح استان کرمانشاه کانون گرد و غباری فعال شناسایی نشده است، خاطرنشان کرد: خشک شدن تالاب هشیلان میتواند نخستین و بزرگترین کانون تولید گرد و غبار در کرمانشاه باشد. تجربه استانهای همجوار مانند ایلام و خوزستان نشان داده که خشک شدن تالابها در شرایط اقلیمی مشابه، به سرعت به بحرانهای زیستمحیطی و حتی مهاجرت جمعیت روستایی منجر میشود.
دزفولینژاد با بیان اینکه احیای تالابها نیازمند همکاری همهجانبه دستگاههای مرتبط است، گفت: در دو سال گذشته با همکاری مطلوب شرکت آب منطقهای، بخشی از آب رودخانه رازآور به سمت تالاب هدایت شده است. این اقدام توانست تا حدودی از خشک شدن کامل تالاب جلوگیری کند و حیات دوبارهای به بخشهایی از اکوسیستم تالاب ببخشد.
وی از تشکیل کارگروه ویژه احیای تالابها و سرابها در استان خبر داد و افزود: این کارگروه با حضور نمایندگان شرکت آب منطقهای، جهاد کشاورزی، منابع طبیعی و سازمان محیط زیست مأموریت دارد راهکارهای عملی برای جلوگیری از برداشت بیرویه آب از چاههای حاشیه تالاب و احیای پوشش گیاهی منطقه را پیگیری کند.
به گفته دزفولینژاد، اجرای طرحهای مدیریت منابع آب، کنترل برداشتهای غیرمجاز و افزایش آگاهی جوامع محلی از اهمیت تالابها میتواند نقش مؤثری در نجات هشیلان داشته باشد.
وی تصریح کرد: اگر بتوانیم با استفاده از طرحهای کارشناسی و منابع پایدار آبی، بخشی از جریان دائمی آب را به تالاب بازگردانیم، علاوه بر جلوگیری از پدیده گرد و غبار، زیستگاه پرندگان مهاجر نیز احیا خواهد شد.
مدیرکل محیط زیست استان در پایان یادآور شد: تالاب هشیلان در سالهای ۱۳۸۷، ۱۳۹۴ و ۱۴۰۱ به طور کامل خشک شده بود، اما در سالهای اخیر با اقداماتی همچون هدایت آب رودخانه رازآور و حتی آبرسانی سیار به بخشهای خشکشده تالاب، از نابودی کامل آن جلوگیری شد.
وی تأکید کرد: حفاظت از تالاب هشیلان نه تنها یک ضرورت زیستمحیطی بلکه وظیفهای ملی است که آینده سلامت زیستمحیطی استان را رقم میزند.