روایت داغی که از دل یک تیرهوایی برخاست/ کشته شدن یک زن جوان در مراسم عروسی در ایرانشهر

به گزارش خبرنگار ایلنا، ،قرار بود شبِ عروسی، شبِ خنده و رقص و ساز باشد. قرار بود مریم، همان دختر جوانی که تنها یک سال پیش خودش لباس سپید عروسی بر تن کرده بود، شادی دیگران را تماشا کند. اما در لحظه‌ای کوتاه، صدای گلوله جای صدای دف را گرفت، و جشنی که برای زندگی برپا شده بود، به مراسمی برای سوگواری بدل شد.

مریم امینی در ایرانشهر، قربانی رسمی شد که سال‌هاست بی‌هیچ اندیشه‌ای از شادی و هیجان، جان انسان‌ها را می‌گیرد. رسم تیرهوایی، که قرار است نشانه‌ی شور باشد، اما بارها داغ بر دل خانواده‌ها نشانده است.

در سال‌های اخیر، بسیاری در مراسم‌های شادی، با همین گلوله‌های بی‌هدف، برای همیشه از شادی و زندگی جدا شده‌اند. این بار نوبت مریم بود؛ دختری که هنوز دستانش بوی جوانی می‌داد.

پس از این حادثه، اندوه مردم با خشم و آگاهی درآمیخت. علما و بزرگان اهل‌سنت به صراحت این رفتار را نکوهش کردند، و مردم با راه‌اندازی کمپین «قلم به‌جای تفنگ» خواستند فریاد بزنند که شادی را می‌توان نوشت، نه شلیک کرد.

در ادامه، روایت عموی مریم را خواهید خواند، مردی که میان اشک و امید، از دختری می‌گوید که قربانی ناآگاهی شد، اما شاید یادش بتواند چراغ تغییر شود.

رسم غلطی که جان مریم عزیزمان را گرفت

حافظ  امینی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، از دختری گفت که قربانی رسمی شد که سال‌هاست جان شادی را می‌گیرد، و از مسئولان و مردم خواست تا اجازه ندهند چنین اتفاقی دوباره تکرار شود.

عموی مریم    که در آغاز گفت‌وگو با صدایی آرام و بغض‌آلود گفت: «ما بر اثر یک رسم غلط، مریمِ جوان‌مان را از دست دادیم. دختری که تازه زندگی‌اش را شروع کرده بود... هیچ‌کس باورش نمی‌ شود که شادی یک عروسی به چنین داغی ختم شود.»

وی افزود: «آن شب همه خوشحال بودند. موسیقی، خنده، جمع خانواده... اما ناگهان صدای گلوله همه چیز را نابود   کرد. هیچ دلیلی ندارد کسی با اسلحه وارد جشن شود. اسلحه برای شادی نیست.

به گفته وی، در جریان مراسم عروسی، یکی از مهمانان که نسبت خانوادگی نزدیک با داماد داشته، سلاحی به همراه داشته و در لحظه‌ای از تشنج و هیجان اقدام به شلیک کرده است. 

پس از شلیک اولیه، افراد حاضر در مراسم، اسلحه را از ضارب گرفتند و چند دقیقه بعد فرد مسلح دوباره اسلحه را برمی دارد و اقدام به تیر اندازی در مراسم عروسی و در بخش زنان می کند.

وی افزود: در این تیراندازی متاسفانه مریم عزیز را از دست دادیم و یک نفر دیگر هم زخمی دید. 

وی در ادامه گفت: فرد ضارب در مراسم مردانه هم اقدام به شلیک کرده بود که حاضران مانعش شدند اما متاسفانه در مراسم زنانه گلوله در جمعیت شلیک شد، درست همان‌جا که بچه‌ها بازی می‌کردند. فقط خدا می‌داند آن لحظه چه ترسی در دلشان افتاد.

عموی مریم با تأکید بر اینکه خانواده بلافاصله موضوع را به نهادهای انتظامی گزارش داده، گفت: «ما شکایت رسمی کردیم و از فرماندهی انتظامی خواستیم موضوع را جدی بگیرد. این اتفاق نباید به سادگی فراموش شود. ما فقط عدالت می‌خواهیم، و اینکه دیگر هیچ خانواده‌ای مثل ما داغدار نشود.»

وی در بخش دیگری از سخنانش از مردم و بزرگان طوایف خواست تا برای تغییر این فرهنگ اشتباه همراه شوند.

وی ادامه داد: «از علما، ریش‌سفیدان و بزرگان می‌خواهم که در خطبه‌ها و صحبت‌هایشان مردم را آگاه کنند. شادی با تیر و اسلحه معنا ندارد. شادی باید لبخند باشد، نه صدای گلوله.»

عموی مریم همچنین از رسانه‌ها خواست تا صدای خانواده‌اش را منعکس کنند و افزود: «این درد را نباید پنهان کرد. باید گفت تا شاید گوش شنوایی پیدا شود. مریم رفت، اما امیدوارم مرگش تلنگری باشد تا هیچ دختری دیگر قربانی شادی نشود.»

خانواده‌ی مریم و بسیاری از شهروندان محلی خواستار رسیدگی فوری به پرونده، برخورد قاطع با حمل‌کنندگان سلاح در مراسم‌ها، و اجرای طرح‌های فرهنگی گسترده برای حذف تیرهوایی از آیین‌های شادی شده‌اند.

این حادثه بار دیگر نشان داد که آگاهی و فرهنگ‌سازی، تنها راه برای جلوگیری از تکرار غم‌هایی است که در لباس جشن و سرور پنهان می‌شوند.