ایلنا گزارش می‌دهد؛
فوتبال شبه‌حرفه‌ای و نفس‌های آخر فوتبال خوزستان/مدعیان قهرمانی دیروز در تلاش برای بقاء
خوزستان، روزگاری مهد فوتبال زیبا و پرشور ایران، امروز در سایه‌ی فوتبال «شبه‌حرفه‌ای» و تصمیمات غیرفنی، به حاشیه رانده شده است. استانی که زمانی قهرمان می‌ساخت، اکنون درگیر بقاست.
به گزارش ایلنا از خوزستان، روزهای طلایی فوتبال خاکی در دهه‌های ۶۰ و ۷۰، علیرغم زخم‌های جنگ، پرچم‌دار شور، تعصب و تکنیک بود.
تیم‌هایی چون جنوب، شاهین و استقلال اهواز با بازیکنان بومی و مربیان متعهد، فوتبال را از دل خاک به قله رساندند. تماشاگران پرشور، زمین‌های ساده و فوتبال ناب؛ ترکیبی که خوزستان را به مکتب فوتبال ایران بدل کرده بود.
حرفه‌ای شدن فوتبال یا تجارت؟
با آغاز عصر فوتبال حرفه‌ای در کشور، امید بر این بود که تیم‌های خوزستانی از این فرصت برای رشد استفاده کنند. اما در عمل، «حرفه‌ای شدن» به معنای پولی شدن بدون برنامه تعبیر شد.
مدیران غیر ورزشی، مربیان غیر بومی و بازیکنان اجاره‌ای، فوتبال خوزستان را از مسیر اصالت خارج کردند. نتیجه، نه تنها افت فنی تیم‌ها شد، بلکه از بین رفتن همان فوتبال چشم‌نوازی که روزی مایه‌ی غرور مردم بود.
ورزشگاه‌هایی که زمانی لبریز از تماشاگر بودند، امروز صندلی‌های خالی‌شان روایتگر بی‌اعتمادی هواداران‌اند.
مدیران بی‌ریشه، تیم‌های بی‌هویت
در سال‌های اخیر، تیم‌های خوزستانی به دست نهادها و شرکت‌هایی سپرده شده‌اند که فوتبال را صرفاً ابزاری برای تبلیغ مسئولیت اجتماعی می‌دانند. این نهادها با واگذاری تصمیم‌های فنی به لابی‌های خارج از استان، فوتبال را از بطن جامعه‌ی خوزستان جدا کردند.
بازیکنان بی‌انگیزه و بی‌نام، جای استعدادهای بومی را گرفتند و هزینه‌های سنگین، جای تعصب و غیرت را.
راه بازگشت به اصالت
برای احیای فوتبال خوزستان، باید از شعار فاصله گرفت و به بازسازی فکری و ساختاری اندیشید. راهکارها روشن‌اند:
۱. بومی‌گرایی واقعی: اعتماد به مربیان و بازیکنان خوزستانی، نه از سر تعارف، بلکه بر پایه‌ی شایستگی.
۲. تربیت نسل آینده: ایجاد آکادمی‌های واقعی فوتبال و حمایت از تیم‌های پایه.
۳. مدیریت فوتبالی: کنار رفتن مدیران غیرمتخصص و سپردن تصمیم‌گیری به بدنه‌ی فنی و بومی.
۴. احیای فرهنگ هواداری: بازگرداندن شور به سکوها از طریق ارتباط صادقانه با هواداران و پیشکسوتان.
۵. تشکیل کارگروه فنی فوتبال خوزستان:
ایجاد یک کارگروه دائمی متشکل از پیشکسوتان، مربیان و کارشناسان صاحب‌نظر استان می‌تواند به عنوان بازوی مشورتی باشگاه‌ها و هیأت فوتبال عمل کند. این کارگروه باید وظیفه‌ی پایش فنی تیم‌ها، استعدادیابی و تدوین نقشه‌ی راه فوتبال خوزستان را بر عهده داشته باشد تا تصمیم‌گیری‌ها از سطح سلیقه‌ای به سطح علمی و جمعی ارتقا یابد.
۶. شفافیت مالی: جلوگیری از حیف‌ومیل منابع و پایان دادن به نفوذ دلال‌ها و واسطه‌ها.
سخن پایانی
فوتبال خوزستان برای زنده ماندن به بودجه‌ی کلان نیاز ندارد؛ به اصالت، تعصب و مدیریت آگاهانه نیاز دارد. اگر این استان بار دیگر به ریشه‌های خود بازگردد، می‌تواند مثل گذشته نه‌تنها تیم‌های بزرگ، بلکه بازیکنانی بزرگ برای فوتبال ایران بسازد. خوزستان هنوز نفس می‌کشد، اما نجاتش در گرو تصمیم‌های فوتبالی واقعی است.
جدول آخرین جایگاه نمایندگان فوتبال خوزستان در لیگ‌های مختلف کشور:
