ایلنا از آذربایجان غربی گزارش می دهد؛
روایت تلخ یک قتل؛ سولماز عباسی و ادامه‌دار بودن سوگ زنان در سایه قانون
ارومیه، بار دیگر در بهت و اندوه فرو رفت؛ شهری که این بار نه با صدای انفجار، که با صدای ضجه‌ای خاموش در یک دفتر وکالت لرزید.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نام مقتول، «سولماز عباسی» است؛ مربی والیبال، زنی فعال و مستقل که دو روز پیش در جریان جلسه‌ای برای حل و فصل اختلافات خانوادگی، به دست همسر خود و با ضربات چاقو، جان باخت.
آنچه در ابتدا قرار بود به سازشی قانونی و گفت‌وگویی مسالمت‌آمیز بین زوجین منجر شود، در نهایت به صحنه جنایتی دلخراش تبدیل شد.
بنابر اعلام ناصر عتباتی، رئیس کل دادگستری آذربایجان غربی، این حادثه در جریان مراجعه طرفین به دفتر یک وکیل زن و پس از بالا گرفتن مشاجره رخ داده است.
اما این تنها یک قتل خانوادگی نیست؛ این، ادامه زنجیره‌ای از مرگ‌های زنانه است که هر بار با اسمی تازه اما روایتی تکراری، در صدر اخبار می‌نشیند و چند روز بعد فراموش می‌شود.
سولماز تنها نیست؛ پیش از او نیز زنانی چون رومینا، غزل، ریحانه و بسیاری دیگر، قربانی خشونت‌هایی شدند که اغلب در پناه قانون و عرف، توجیه‌پذیر جلوه داده شده‌اند.
قتل سولماز عباسی بار دیگر این پرسش را در جامعه پررنگ کرده است که چرا در برابر خشونت خانگی، هنوز قانون، ابزار کافی برای پیشگیری و حمایت از زنان در اختیار ندارد؟ چرا مردی می‌تواند با چاقو در دفتر یک وکیل حاضر شود و پیش چشم دیگران، زنی را از زندگی محروم کند؟ و چرا سال‌هاست «قتل‌های ناموسی» و خشونت‌های خانگی، در بسیاری موارد با مجازات‌های حداقلی پایان می‌یابند؟
در حالی که بسیاری از فعالان حقوق زنان خواستار بازنگری در قوانین مربوط به خشونت خانگی هستند، نهادهای مسئول هنوز از «جنبه خانوادگی حادثه» سخن می‌گویند؛ عبارتی که بیش از آنکه التیام باشد، بهانه‌ای برای پاک کردن صورت مسئله است.
قتل‌های ناموسی در سایه خلا قانونی؛ لایحه حمایت از زنان همچنان بلاتکلیف
علی سرخ چهره، حقوقدان در گفت و گو با خبرنگار ایلنا، با انتقاد از تأخیر طولانی در تصویب لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت گفت: این طرح قانونی از سال ۱۳۹۹ به مجلس ارائه شده اما هنوز در صف بررسی باقی مانده است.
سرخ‌چهره, با اشاره به اهمیت بالای این لایحه گفت: این قانون از ضروری‌ترین لوایح در زمینه حفاظت از زنان در برابر انواع خشونت‌هاست، اما متأسفانه نمایندگان هنوز به آن توجه کافی نکرده‌اند.
وی ادامه داد: هر روز اخبار تلخ قتل زنان به دست نزدیکان‌شان در جامعه منتشر می‌شود و این در حالی است که قوانین موجود توانایی بازدارندگی لازم را ندارند. به‌طور خاص، ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی، قصاص پدر یا اجداد پدری که فرزند خود را به قتل می‌رسانند را منتفی می‌داند و حبس ۳ تا ۱۰ سال جایگزین آن شده است.
این حقوقدان افزود: در حالی که لایحه «حجاب و عفاف» به سرعت در حال تصویب است، لایحه‌ای که می‌تواند جان زنان را حفظ کند، مدت‌هاست در کمیسیون‌ها خاک می‌خورد و به مرحله رأی‌گیری نرسیده است.
سرخ‌چهره در پایان خواستار تسریع در روند تصویب این لایحه شد تا از تکرار حوادث ناگوار جلوگیری شود.
به گزارش ایلنا، سولماز عباسی امروز دیگر نیست، اما صدای خاموش او و صدها زن قربانی دیگر همچنان در این دیار طنین انداخته است صدایی که اگر شنیده نشود این سوگ همچنان ادامه خواهد داشت.
