میراث فرهنگی را در منشور حقوق شهروندی نادیده گرفتند
بنیانگذار فلسفه باستان‌شناسی در ایران با اشاره به اینکه منشور حقوق شهروندی در زمینه میراث فرهنگی نکته مثبتی ندارد، گفت: شناساندن و معرفی میراث فرهنگی به مردم کشور و جامعه جهانی حق شهروندان و مهم‌ترین مساله‌ای است که باید در این منشور مطرح می‌شد، اما حتی یک جمله نیز در این زمینه وجود ندارد.
حکمت الله ملاصالحی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در ارتباط با چگونگی پرداختن به میراث فرهنگی در منشور حقوق شهروندی گفت: منشور حقوق شهروندی نکته مثبتی در مورد میراث فرهنگی ندارد و اتفاقا بندی که در این منشور در ارتباط با حقوق شهروندی آمده است؛ نشان می‌دهد که دولتیان نمی‌دانند بر چه تاریخ، فرهنگ و میراثی تکیه زده‌اند.
وی ادامه داد: متاسفانه برخی هنوز درک نکرده‌اند که غنی‌ترین پاره‌های تاریخ، فرهنگ و میراث بشری در ایران وجود دارد.
این استاد دانشگاه اظهار کرد: توقع می‌رفت که مبحث میراث فرهنگی با توجه به سبقه‌ای که کشور ما در این زمینه دارد در منشور حقوق شهروندی گشوده و معنای آن به طور دقیق تعریف می‌شد و متولی آن و کسانی که باید از میراث ملت دفاع کنند به طور دقیق معرفی می‌شدند و بحث تقویت دستگاه متولی میراث فرهنگی نیز در منشور حقوق شهروندی می‌آمد.
پایه‌گذار فلسفه باستان‌شناسی در کشور توضیح داد: همچنین مهم‌تر از همه، شناساندن و معرفی این میراث به مردم کشور و جامعه جهانی است، اما دریغ از یک عبارت، هیچ اشاره‌ای به این موضوع در منشور حقوق شهروندی نشده‌است، در حالی که حق شهروندان است که متولیان کشور، میراث فرهنگی‌شان را به آن‌ها بشناسانند و آن‌ها را نیز در این شناسایی و معرفی سهیم کنند.
ملاصالحی با تاکید براینکه در این منشور تنها بندی مبهم، گنگ، نارسا و سست در زمینه میراث فرهنگی وجود دارد، افزود: متاسفانه کسانی که این منشور را تدوین کرده‌اند؛ متوجه سابقه میراث فرهنگی و تاریخ ایران نبوده‌اند و انگار این منشور برای یک کشور مانند استرالیا نوشته شده که سابقه تاریخی ندارد.