«ستاد مبارزه با مواد مخدر» به «ستاد جمع‌آوری معتادان متجاهر» تبدیل شده/ پیشگیری را رها کرده‌ایم
مدیرکل سابق درمان و حمایت‌های اجتماعی ستاد مبارزه با مواد مخدر با ابراز تاسف از اینکه امر پیشگیری از اعتیاد در کشور رها شده است، گفت: تمام زمان و هزینه صرف جمعیت دو میلیونی معتادان و آن هم تمرکز بر ۳۰ هزار معتاد متجاهر خیابانی شده است، در حالی که ۳۰ میلیون جوان در کشور را رها کرده‌ایم.
فرید براتی سده در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در خصوص گرایش جوانان و دانشجویان به مصرف مواد مخدر و روانگردان گفت: این موضوع دلایل مختلفی دارد که مسائل خانوادگی، عدم کنترل عوامل خطر، عدم توجه به منابع حمایت و حفاظتی خانوادگی و اجتماعی و پارامترهای کلان فرهنگی و اجتماعی از جمله این عوامل هستند.
وی با اشاره به بالابودن نرخ بیکاری در جمعیت دانشجویی و تحصیلکرده و آمار ۴ تا ۵ میلیون نفری بیکاران آماده به کار در کشور اظهار کرد: این موارد در گرایش به سمت سوءمصرف مواد مخدرتاثیرگذار است. همچنین این موضوع که ما نتوانسته‌ایم، برای استرس‌های اجتماعی؛ استرس‌هایی که گاهی افراد نمی‌توانند؛ در برابر آن خود را کنترل کنند، فکری کنیم و نیز وجود مشکلات در خانواده‌ها و عدم توانایی افراد در حل تعارض و حل مساله و عدم داشتن مهارت‌های اجتماعی از دیگر دلایل گرایش به مصرف مواد مخدر و روان گردان است.
براتی سده با تاکید بر ضرورت توجه به امر پیشگیری در جامعه تصریح کرد: به ضرس قاطع می‌گویم که در حال حاضر جامعه ما نسبت به مواد مخدر جامعه‌ای پیشگیری‌کننده نیست و دستگاه‌های مختلفی مانند صداو سیما و بهزیستی که متولی پیشگیری هستند؛ هیچکدام کار پیشگیری نمی‌کنند و پیشگیری در دانشگاه‌ها، مدارس و محیط‌های کاری نیز صورت نمی‌گیرد.
مدیرکل سابق درمان و حمایت‌های اجتماعی ستاد مبارزه با مواد مخدر اظهار کرد: متاسفانه ستاد مبارزه با مواد مخدر تبدیل به ستاد جمع‌آوری معتادان متجاهر خیابانی شده و به نظر می‌آید؛ جلساتش تنها حول این محور می‌چرخد و در نهایت هم تعدادی از افراد جمع آوری شده دوباره به داخل محلات باز می‌گردند.
۳۰ میلیون جوان رها شده‌اند
وی با بیان اینکه متاسفانه پیشگیری در جامعه ما مغفول مانده است، خاطرنشان کرد: پیشگیری با اقتصاد مقاومتی رابطه نزدیکی دارد، زیرا پیشگیری؛ صرفه‌جویی و سرمایه‌گذاری راهبردی و استراژیک است، اما متاسفانه در خصوص آن اقدامی نمی‌شود.
براتی سده تاکید کرد: برنامه آموزشی و چاپ کتاب و تراکت پیشگیری نیست، بلکه پیشگیری یک برنامه مشخص، کار‌شناسان متخصص و بودجه مناسب را می‌طلبد.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: الان کدام دستگاه می‌تواند؛ مدعی انجام اقدامات پیشگیرانه باشد، زیرا درحال حاضر هیچ‌یک از دستگاه‌ها فعالیت پیشگیرانه موثر نداشته‌اند و اگر هم فعالیت تاثیرگذاری انجام شده؛ هیچکس آن را ارزشیابی نکرده است.
وی خاطرنشان کرد: اگر گرایش به اعتیاد وجود دارد به دلیل آن است که پیشگیری رها شده است به عنوان مثال سازمان بهزیستی که بیش از همه ادعای پیشگیری دارد؛ در نهایت به پیشگیری از معلولیت‌ها توجه داشته است و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و اعتیاد را رها کرده است.
این آسیب‌شناس اجتماعی با بیان اینکه بیش از ۳۰ میلیون جوان در کشور حضور دارند و بنا به گفته ستاد مبارزه با مواد مخدر جمعیت معتادان کشور حدود ۲ میلیون نفر است، تصریح کرد: ما ۳۰ میلیون نفر را رها کرده و تمام زمان و هزینه خود را صرف جمعیت معتادان کرده‌ایم که در این زمینه هم نمی‌توانیم درمان علمی انجام دهیم. در بین این ۲ میلیون معتاد هم تمرکز کردیم به ۳۰ هزار معتاد متجاهر خیابانی به عبارت دیگر پییشگیری از اعتیاد ۳۰ میلیون معتاد را رها کردیم.
براتی سده افزود: ما برای کنترل فشارهای اجتماعی برنامه‌ریزی نداریم و به دانش‌آموزان و دانشجویان نیز راه‌حلی برای حل مشکلاتشان ارائه نداده‌ایم.
برای ارتقاء کیفیت زندگی آحاد جامعه برنامه نداریم
وی با تاکید براینکه برای ارتقاء کیفیت زندگی آحاد جامعه برنامه نداریم و شادی هم در جامعه وجود ندارد، عنوان کرد: به همین علت نیز افراد برای خود شادی‌های کاذب خلق می‌کنند به عنوان مثال گاهی به مردم اجازه برگزاری یک کنسرت را نیز نمی‌دهیم و طبیعی است که مردم برای رفع نیاز خود به شادی به سمت راه‌های خلاف کشیده می‌شوند.
مدیرکل سابق درمان و حمایت‌های اجتماعی ستاد مبارزه با مواد مخدر خاطرنشان کرد: مطالعات علمی در تمام دنیا نشان می‌دهد؛ دین راهکار مقابله با مصرف مواد مخدر است، اما آیا همه راهکار‌های مبتنی بر منابع دینی در کشور ما مورد توجه مسئولان بوده است و کدام یک از حوزه‌های ما در این زمینه ورود کرده‌اند؟
براتی سده در پایان تصریح کرد: در کنار این موارد، نبود پیوست‌های فرهنگی و اجتماعی برای طرح‌های اجتماعی و فرهنگی کلان به رغم پیش‌بینی آن در قانون برنامه حائز اهمیت است، چنانکه به عنوان مثال قرار بود؛ فعالیت‌های کلان اقتصادی در عسلویه پیوست فرهنگی و اجتماعی داشته باشد که هیچ یک نشد و همه رها شدند.