در گفتوگوی ایلنا با پرویز جاهد مطرح شد؛
سینمای پس از انقلاب وامدار چه کسانی است و چگونه به پیشرفت امروزی خود رسیده؟ پرویز جاهد میگوید: خیلی طول کشید تا امثال بیضایی و دیگران توانستند دوباره فیلم بسازند. بیضایی با «مرگ یزدگرد» شروع میکند. تقوایی خیلی دیرتر. کیمیایی «خط قرمز» و مهرجویی «مدرسهای که میرفتیم» را میسازد که همه یکجورهایی سیاسی هستند و به انقلاب ربط دارند و همگی در گفتمان سیاسی انقلابی و تاریخی ساخته میشوند.