پس از شکوفاییِ داستان کوتاه در ادبیات فارسی، به‌واسطۀ پیشینۀ شعری ایرانیان، ژانری پدید آمد که هم شعر است، هم داستان کوتاه. که یک پژوهشگر در کتابی از آن با عنوان «داستان شاعرانه» یاد کرده است.
یک نمایشنامه‌نویس و کارگردان جوان تئاتر از تعدد جشنواره‌های خصوصی تئاتر و همچنین تاثیرپذیری جشنواره تئاتر دانشگاهی از جریان‌های نامرتبطی گفت که با دخالت‌شان بر تفکر و رویکرد این رویداد هنری سایه انداخته‌اند.
مهران عشریه (پژوهشگر و هنرمند تئاتر) می‌گوید: گاهی به واسطه ژانر داستان کوتاه یا نمایشنامه با شعر، آثاری خلق شده‌اند که گویی تلفیق شعر و نمایشنامه یا داستان کوتاه‌اند؛ آثاری که به عنوان جریانی جداگانه دارای مشخصه‌های ویژۀ خود هستند و عباس نعلبندیان و بهرام بیضایی دو نمونه بارز و بسیار موفق این تلفیق در زمینه ادبیات نمایشی محسوب می‌شوند.
