در گفتگو با یک معمار مطرح شد؛
از معماری تاریخی و معاصر تهران و شهرهای بزرگ ایران، تنها تکدانههای ارزشمند باقی مانده است که در میان انبوه ساخت و سازهای عجیب که به شدت در حال تولید و انبوهسازیست، مدفون شده اند. تمایل و گرایش عجیب به استفاده از کپیهای دستچندم الگوهای غربی، درحالی معماری تاریخی ایران را کاملا به محاق برده که این شیوه ناهمگون با معماری ایران به شهرها و مناطق تاریخی کشور و حتی نقاط محروم پیشروی کرده است. ساختمانهای پرزرق و برق با الگوهای رومی و اروپایی عجیب آن هم در مسیر باغ فین و بیخ گوش محوطه باستانی و ۸ هزارساله سیلک کاشان مصداق بارز الگوی بیهویتی شهری است.