رضا نصری در گفتوگو با ایلنا بررسی کرد؛
یک حقوقدان بینالمللی تاکید کرد: ترامپ توقع دارد کره شمالی - در ازای لغو تحریم (که ذاتاً امری قابل بازگشت است) - به انجام اقدامات غیرقابل بازگشت تن بدهد، در حالی که در قضیه برجام، ایران تنها به «محدود کردن» برخی فعالیتها (و نه برچیدن زیرساختهای هستهای خود)، آن هم به صورت موقت (و نه دائمی) تن داد و هیچگونه محدودیتی نیز در زمینه برنامههای دفاعی و نظامی خود قبول نکرده است.