آنچه فیلم شماره ۱۷ سهیلا به دنبال آن است؛
محمود غفاری میگوید: وقتی فقط پنهانکاری بر جامعه حاکم است؛ وقتی دولت که باید چشم روشن و ناظر و کنترلکننده آسیبها باشد؛ وقتی رسانهها مجبور به سکوت هستند یا نمیدانند که به این موضوعات چگونه بپردازند؛ وقتی مردم، خانوادهها، دانشگاهها و مدارس وظایف خودشان را فراموش کردهاند و فقط مشکلات خویش را از یکدیگر پنهان میکنند تا مبادا دیگران آنها را آدمهای بیمار یا بدی به شمار آورد، باید توقع زیرزمینی شدن مشکلات جنسی را هم داشت.