در گفت‌وگو با خواهرزاده‌ی امام موسی صدر مطرح شد؛
ایشان مقلد محض نبودند. برای انجام کارها، دست به مشورت می‌زدند. به عنوان نمونه برای تاسیس مجلس اعلای شیعیان لبنان، با آقای بهشتی که به لبنان آمده بودند مشورت می‌کرد. شخصا این ماجرا را شاهد هستم و از نزدیک رویت کردم. ایشان در مجموع در تفکر، خودکفا بودند و در عین حال اهل مشورت هم بودند. از طرفی دیگر مطالعاتی عمیق داشتند. هر چند جرقه‌های انجام کاری به فکرش می‌رسید؛ ولی برای انجام آنها، دست به مشورت می‌زد.