دستکندها و شهرهای زیرزمینی در ایران و برخی کشورهای جهان نظیر ترکیه سکونتگاههای باستانی بودند که گاه تا چندین طبقه در دل کوه ها و زیر زمین توسط ساکنان باستانی حفر می شدند تا هم سرپناهی در دوران طغیان های آب و هوایی باشند و هم مامنی برای مواقع بحرانی جنگ ها و حملات اقوام سرزمین های دیگر برای حفظ جان ساکنان سرزمین های کهن باشند.