امروز نمیدانیم برنامه عملی سازمان برای گسترش مراکز ملکیِ مجهز چیست؛ آیا قرار است ساخت، خرید و تجهیز بیمارستانهای ملکی متوقف شود؟
امروز نمیدانیم برنامه عملی سازمان برای گسترش مراکز ملکیِ مجهز چیست؛ آیا قرار است ساخت، خرید و تجهیز بیمارستانهای ملکی متوقف شود؟
سازمان اگر تعهدات خود در قبال جامعهی هدف را اجرایی نکند، باید پاسخگو باشد. بنابراین تامین اجتماعی باید تمام داروهای بیماریهای خاص از جمله ام اس، سرطان، هپاتیت، صرع و سایر بیماریها را رایگان در اختیار بیمه شدگان قرار دهد.
گریزراههای قانونی برای بهبود معیشت کارگران وجود دارد؛ راهکارهایی که میتواند بار فشار بر گردهی کارگران را بسیار سبک کند آنهم بدون تزریق نقدینگی: معافیت مالیاتی کارگران، کاهش تعرفه خدمات درمانی و تامین مسکن.
تشکلهای صنفی مریوان در نامهای خطاب به مدیریت درمان سازمان تامین اجتماعی استان، خواستار ساخت یک بیمارستان تامین اجتماعی شدند.
هیات دولت مقرر کند در کلیه مراکز درمانی کشور که اجازه دارند بیمار کرونایی پذیرش کنند، درمان رایگان باشد. برای این منظور بودجه خاص بدهند. مدام نگویند درمان در بخش دولتی رایگان است؛ کدام بخش دولتی؛ همه بیمارستانها لبالب پر شده و ظرفیت تقریبا در همه جا تکمیل است.
در اینکه حقوق کارگران کفاف هزینههای سنگین درمان را نمیدهد شکی نیست. اگر قرار نیست شعارِ «ارائهی رایگانِ صفر تا صدِ خدمات درمانی» تحقق پیدا کند، حداقل باید تدابیری برای افزایش کمیت و کیفیت خدمات درمانی اندیشید.
سال ۹۷، داروهای OTC یا همان داروهای پرمصرف را از شمول بیمه خارج کردند، بعدتر، داروهای شیمیدرمانی خارجی (توصیه شده توسط اکثر قریب به اتفاق پزشکان متخصصِ کشور برای درمان موثر سرطان) از شمول دفترچههای بیمه خارج شد و حالا هم حذف دفترچههای بیمه از اول اسفند، مزید بر علت شده است؛ آیا قرار است این اتوماسیونِ بدون زیرساخت، اوضاع را پیچیدهتر کند و بخشی دیگر از حق کارگران بر درمان رایگان را به همین سادگی زیر پا بگذارد و از این طبقهی کمدرآمد سلب کند؟!
علت اصلی تجمعات بازنشستگان در شهرهای مختلف، گسترش فاصله بین حقوق دریافتی پس از ۳۰ سال کار با خط فقر است؛ امروز خط فقر حدوداً ۴ برابر حقوق هر بازنشسته است.
عضو هیات مدیره کانون انجمنهای صنفی استان کرمانشاه میگوید: تمامی کارگران از خدمات درمانی تامین اجتماعی یکسانی برخوردار نیستند؛ شهرستانیها برای درمان خود مجبور هستند به تهران سفر کنند اما این سفرها هزینههای درمانی را افزایش میدهد.
مهمترین ضعف در لوایح بودجه این دوسال البته از منظر کارگران و بازنشستگان، عدم تعهد کافی برای پرداخت بدهیهای دولت به سازمان بینلنسلی تامین اجتماعی، دیده نشدن اعتبار برای اجرای الزامات قانون اساسی از جمله اصل ۲۹ و ۳۱ (تامین مسکن و ارائه درمان رایگان)، دیده نشدن اعتبار علیحده برای همسانسازی حقوق بازنشستگان کارگری و عدم الزام به رعایت کف حقوق بازنشستگان برای بازنشستگان کارگری و البته کم بودن بودجه اعتبارات عمرانی که میتواند صرف کلید خوردن پروژههای جدید و کارآفرینی برای کارگران شود، بوده است.