در گفتگو با ایلنا مطرح شد؛
کنشگران و فعالان میراث‌فرهنگی دامغان از وضعیت مهمترین بناهای تاریخی دامغان گلایه دارند. آنها معقتدند از دهه 60 تخریب بناهای ارزشمند دامغان آغاز شد و جای مهمترین و با ارزش‌ترین خانه‌‌های تاریخی این شهر جای خود را به بناهای جدید داده‌اند. از بافت تاریخی چیزی جز تک بنا نمانده است و بناهایی که در اختیار وزارت میراث‌فرهنگی و صندوق احیاء قرار گرفته یا در چرخه بلاتکلیفی قرار گرفته‌اند یا مثل بنای میررحیمی با معماری بی‌نظیر پاتوق معتادان شده و در و پنجره‌های آن سوخته است.