اغلب داستانهای این مجموعه داستان کوتاه در فضاهای شهری تهران، رشت و اصفهان میگذرند و به روابط انسانها، درونگرایی و زندگی شهری میپردازد. راویهای امیر پروسنان درگیر نوعی انزوا و تنهایی هستند که در برخی داستانها به یک اختلال روانپریشانه هم نزدیک میشوند.