ایلنا گزارش میدهد؛
ایران که تا پیش از حمله کرونا، نرخ بیکاری دو رقمی را شاهد بود، حالا در شرایط سختتری قرار گرفته است.
ایران که تا پیش از حمله کرونا، نرخ بیکاری دو رقمی را شاهد بود، حالا در شرایط سختتری قرار گرفته است.
فارغالتحصیلان بیکار میمانند چون توقعشان از کار بالاست؛ این آدرس غلط است و واقعیت ندارد. کلیشههایی که درباره بیکاری فارغالتحصیلان وجود دارد بیشتر برای توجیه کاستیها در برنامهریزی و ناتوانی در رفع بیکاری است.
نرخ بیکاری بالا و درآمد ناکافی باعث میشود بسیاری به هیچ پیشنهاد شغلی جواب رد ندهند. آنها برای بیکار نماندن یا افزایش درآمد خود حاضر به اشتغال در حوزههایی هستند که هیچ شناختی از آن ندارند یا متناسب با تحصیلات و مهارتهای آنها نیست. در سالهای اخیر تحصیلکردگان بیشتری به مشاغلی مانند مسافرکشی روی آوردهاند. آنها در بهترین شرایط، کارگران یقه سفید تمام وقت و کارگاران ساده نیمه وقت هستند.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس وقوع سیل و دیگر بلایای طبیعی را عامل افزایش بیکاری در استان گیلان دانست و گفت: از یکسو شاهد بیتوجهی به ظرفیتهای کشاورزی، صنعت و گردشگری در استان هستیم و از سوی دیگر در نتیجه بیتدبیری، همان ظرفیت بارش باران که میبایست به حاصلخیزی زمینهای کشاورزی و افزایش محصول منجر شود، ویرانگری میکند و فرصت به تهدید تبدیل میشود.
بخش زیادی از اعتباراتی که صرف اشتغال میشود به دلیل عدم برنامهریزی و نظارت دقیق به هدر میرود و بخش دیگری نیز به سمت واسطهگری و دلالی کشیده میشود. کارشناسان عدم برنامهریزی دقیق دولتی را علت مهم نیمهکاره ماندن پروژههای اشتغالی میدانند.
بالا یا پایین بودن مشارکتِ اقتصادی، در جوامع شهری و روستایی به عوامل گوناگونی بستگی دارد. پایین آمدن نرخ مشارکتِ اقتصادی تبعاتی ناگوار برای دولتها دارد. تغییرات سیاسی یکی از این تبعات است.
تازهترین آمار مرکز آمار ایران با محوریت نتایج طرح آمارگیری نیروی کار پاییز 1396 با بررسی نرخ بیکاری افراد 10 ساله و بیشتر حاکی از این است که «11.9» درصد از جمعیت فعال (شاغل و بیکار) ایران بیکار هستند. این میزان اگرچه نسبت به فصل مشابه سال گذشته (پاییز 1395) ٠.٤ درصد کاهش یافته اما نسبت به تابستان امسال ٠.٢ درصد افزایش داشته است.