دست آورد بزرگ والیبالیست‌های جوان ایران؛
قهرمانی در غیاب بچه معروف‌ها
تیم والیبال جوانان ایران موفق شد در عین شایستگی و بی‌ادعا بودن به عنوان قهرمانی جهان برسد.
به گزارش ایلنا، قهرمانی تیم زیر ۲۱ سال والیبال ایران در مسابقات جهانی یک پیام بزرگ داشت؛ اینکه برای رسیدن به موفقیت نباید منتظر کسی ماند. این چشمه زاینده و پویا پر است از استعدادهای ناب و شایسته.
معروف و دیگر هم تیمی‌های مدعی‌اش را کنار بگذارید تا در رده بزرگسالان نیز به آنچه استحقاقش را داریم برسیم.
اگر جوانان با شایستگی و تحت هدایت یک ایرانی قهرمان شدند به خاطر یکدلی و همراهی همه ارکان تیم بود چیزی که در رده ملی برابر تکروی بعضی نفرات رنگ باخته و هرگز اجازه نداده است والیبال ایران از حدی فراتر رود؛ در حالی که دست کم بعد از یک دهه حضور در سطح اول والیبال دنیا کمترین حق تیم ما قرار گرفتن روی سکوی لیگ ملت‌ها بود. جایی که لهستان با تیم دومش موفق به کسب عنوان سومی شد!
بزرگسالان ما هنوز به تجربه حریفان می‌بازند هنوز جا خالی انداختن‌های معروف نه بر اساس موقعیت شناسی و برای موفقیت تیم که برای خودنمایی و خواباندن کل بازیکنان حریف صورت می‌گیرد. هجوم همه جانبه به داور در زمین و حمله به منتقدین در بیرون از زمین از جمله عادت‌های غلط کاپیتان در همه این سال‌ها بوده است. با چنین رویکرد نامناسبی آیا می‌توان از تیمی که پشت سر چنین سرگروهی راهی میدان می‌شود انتظاری بیشتر داشت؟
گرچه در توانایی‌های فنی بازیکنان تیم ملی شکی نیست، لکن برای ایستادن بر قله افتخار علاوه بر فاکتور فوق به یکدستی و هماهنگی‌های روحی و روانی نیز احتیاج داریم. به فرمانبرداری مطلق از سرمربی، احترام به داور و حریف ، فرصت دادن یکسان به همه بازیکنانی که لیاقت پوشیدن پیراهن تیم ملی را دارند و پرهیز از تکروی و خودکامگی!
امید که فدراسیون موفق والیبال با بهره گیری از تجربه شیرین بهروز عطایی و تیم ملی جوانان ، نقشه راه به ثمر نشاندن سال‌ها مرارت و استمرار در تیم ملی را بهتر از قبل مشخص کند.
سید مهدی فاطمی
