خاطره‌ای که تاریخی شد؛
وقتی جهان‌پهلوان‌تختی، سلماسی را شگفت‌زده کرد
اشک از چشمان سلماسی جاری می‌شود و بر گونه‌های جهان پهلوان‌تختی بوسه می‌زند و رو به شاگردان وزنه‌بردارش می‌گوید: «عزیزانم، دلم می‌خواهد به مفهوم معرفت و بزرگواری و احترام به کسوت پی ببرید».
زنده‌یاد جعفر سلماسی اولین مدال‌آور ورزش‌ایران که در المپیک ۱۹۴۸ لندن برنده مدال‌برنز دسته پر وزن وزنه برداری شد، در تعریف خاطره‌های ورزشی خود از ۳ ورزشکار بزرگ جهان به نیکی یاد می‌کند.
به گزارش ایلنا، زنده‌یاد سلماسی ۳ ورزشکار را همیشه مورد تمجید قرار می‌دهد که عبارتند از: ۱ - جسی اونس دونده ی معروف دوهای سرعت و پرش طول آمریکایی که با درخشش خیره کننده اش باعثخشم و قهر آدولف هیتلر در بازی های المپیک ۱۹۳۶ برلین شد. ۲ - پاوو نورمی دونده ی فنلاندی و برنده ی مدال های المپیک در دوهای نیمه استقامت و ۳ - زنده یاد غلام رضا تختی.
سلماسی می گوید: «… پهلوان غلامرضا تختی در جوانمردی و داشتن‌اخلاق و رفتارهای یک قهرمان راستین زبانزد خاص و عام است. در بازی‌های المپیک ۱۹۶۰ رم، من مربی تیم‌ملی وزنه‌برداری ایران بودم. در مراسم گشایش بازی‌ها، تیمسار محمد دفتری، سرپرست ورزشکاران‌ایرانی، پرچم ایران را به دست غلامرضا تختی داد که پیشاپیش ورزشکاران و هیأت‌ایرانی رژه برود. ایشان پرچم را در مقابل من به زمین گذاشت و اظهار داشت: «با بودن آقای سلماسی که نخستین کسی است که نام ایران را در میدان‌های ورزشی جهان پرآوازه کرد، این افتخار، حق هیچ ورزشکار دیگری نیست…»
من که از جوانمردی و احساسات ایشان شگفت‌زده شده بودم، به اصرار زیاد از او خواستم پرچم را حمل کند، ولی او زیر بار نرفت و با پافشاری این قهرمان‌واقعی، این افتخار بزرگ به من واگذار شد. این خاطره را که یادآور ایثارگری و جوانمردی پهلوان‌تختی است و نظیرش در کشتی‌جهان هم کمتر دیده می‌شود، هرگز فراموش نخواهم کرد.»
گواهان و شاهدان این کلاس درس اخلاق و پهلوانی می‌گویند: «اشک از چشمان سلماسی جاری می‌شود و بر گونه‌های جهان پهلوان‌تختی بوسه می‌زند و رو به شاگردان وزنه‌بردارش می‌گوید: «عزیزانم، دلم می‌خواهد به مفهوم معرفت و بزرگواری و احترام به کسوت پی ببرید. می‌بینید که این جوانمرد چگونه از بزرگ‌ترین افتخاری که شاید یک بار یا به ندرت، چند بار، نصیب یک ورزشکار در بازی‌های المپیک می‌شود، بدین سان بزرگ‌منشانه گذشت…»
