زرگر در گفت‌وگو با ایلنا:
آتش‌بس به احتمال زیاد ادامه خواهد یافت/ الان زمان اختلاف، جبهه بندی و تقسیم جامعه نیست
یک استاد روابط بین‌الملل گفت: در این شکی نیست که در حال حاضر زمان اختلاف، جبهه بندی و تقسیم جامعه نیست و باید همه با هم هماهنگ شوند و همکاری کنند تا به چاره‌جویی بپردازند. اولا این خرابی‌ها را باید بازسازی کنند و چاره‌جویی شود که از چه منابعی این اتفاق بیفتد. همچنین بازسازی دفاعی و نیروهای دفاع ملی یک وفاق ملی را می‌طلبد.
علی‌اصغر زرگر کارشناس ارشد روابط بین‌الملل در گفت‌وگو با ایلنا، درباره شرایط آتش‌بس میان ایران و رژیم صهیونیستی و امکان تثبیت این آتش‌بس در شرایط ملتهب منطقه تصریح کرد: در حال حاضر وضعیت جنگ به حالت ترک مخاصمه نزدیک شده است. اکنون از طریق یک واسط توافق کرده‌اند که به یکدیگر حمله نظامی نکنند و این را فعلا به عنوان طرفین مخاصمه قبول داشته باشند. معمولاً وضعیت آتش‌بس بستگی به این دارد که مذاکرات بعدی چگونه خواهد بود. آیا توافق کتبی یا غیرکتبی بین طرفین وجود دارد یا اینکه آیا این وضعیت در نهایت به صلح منجر خواهد شد یا خیر. حتی بین ایران و عراق هم پس از ترک مخاصمه، توافقی صلح همه جانبه‌ای امضا نشد.
این آتش‌بس می‌تواند پایدار بماند و از سوی اسرائیلی ها هم نقض نشود
وی ادامه داد: در حال حاضر گفته شده است که اگر طرفین پایبند باشند، نشانه‌هایی وجود دارد که این آتش‌بس می‌تواند پایدار بماند. اسرائیلی‌ها سعی کرده‌اند که از نظر اجتماعی و مسائل اقتصادی و پروازها، به حالت عادی برگردند و به زندگی روزمره شهروندان خود ادامه دهند. مدارس و آموزشگاه‌ها باز شده‌اند و این نشانه‌ای است که یک طرف مخاصمه سعی کرده است وضعیت را عادی نشان دهد. در ایران هم گفته می‌شود که اگر اسرائیلی‌ها پایبند باشند، از شنبه حالت عادی برقرار خواهد شد و مردم می‌توانند به کارهای خود برسند و ادارات باز خواهند شد. این یک نشانه است که آتش‌بس می‌تواند پایدار بماند و از سوی اسرائیلی ها هم نقض نشود.
دولت باید تعلیق همکاری با آژانس را اجرا کند ولی این تعلیق امکان لغو دارد
این کارشناس مسائل بین‌الملل در رابطه با فاکتورهای تاثیر گذار در توافق آتش بس میان ایران و اسرائیل اظهار کرد: منابع خبری اعلام کرده‌اند که سایت‌های هسته‌ای ایران به طور کلی نابود نشده‌اند و ایران می‌تواند دوباره به فعالیت‌های خود ادامه دهد، این موضوع هنوز مورد بحث است و ترامپ دیروز اعلام کرد که در مورد نابودی سایت‌های هسته‌ای ایران صحبتی نکنید در حالی که آن‌ها مدعی هستند که همه چیز نابود شده است. در مورد مذاکره هم اعلام شده که طی هفته آینده انجام خواهد شد و مشکل خاصی وجود ندارد که آقای عراقچی این را رد کرد. به نظر نمی‌رسد که آمریکا هم فشاری برای انجام سریع مذاکرات و رسیدن به توافقات قطعی برای برقراری صلح وارد کند. مسئله دیگر که مطرح شده است آن حجم از اورانیوم با غنای ۶۰ درصد است که گفته شده در یک محل امن هستند. موضوع دیگر روابط با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و بخش مربوط به بازرسی‌ها است که به دلیل گزارش متناقضی که رئیس آژانس ارائه داده، تعلیق شده است. این وضعیت به نوعی واکنشی به آن گزارش بوده است ولی تعلیق می‌تواند در هر زمانی شکسته شود. به هر حال دولت باید این قانون را اجرا کند. دولت می‌تواند به مجلس بگوید که تا چه حد می‌تواند این قانون را اجرا کند و بعد از آن بازرسان می‌توانند بیایند و بررسی کنند. بازرسان هنوز هم در ایران حضور دارند و نرفته‌اند. این مسئله احتمال دارد که قابل حل باشد.
ترامپ با صحبت از فروش نفت ایران چراغ سبزی برای رفع تحریم‌ها نشان داد
این استاد روابط بین‌الملل با بیان اینکه اصل قضیه این است که در مجموع باید با آمریکایی‌ها، چه قرار و مدارهایی وجود داشته باشد، عنوان کرد: به نظر می‌رسد مذاکرات خیلی ضرورتی ندارد و چند ماهی فرصت وجود دارد. تا آن زمان آمریکایی‌ها سعی می‌کنند این آتش بس را به همین صورت نگه دارند و اجازه ندهند که مجدداً آتش آن شعله ور شود. آمریکایی‌ها، به ویژه ترامپ، برعکس گفته‌های قبلی‌اش که تاکید کرده بود فروش نفت ایران را به صفر می‌رساند، اعلام کرده است که ایران می‌تواند نفت خود را به چین بفروشد. این موضوع یا امتیاز برای چینی‌ها است یا چراغ سبز به ایران داده شده است که می‌توانیم تحریم‌ها را لغو کنیم چون موضوع اصلی ما لغو تحریم‌ها است و در این رابطه با آمریکایی‌ها مذاکره می‌کردیم تا بخش‌هایی از تحریم‌های بانکی و نفتی را حل کنیم. همچنین باید اروپایی‌ها را محدود کنیم و اجازه ندهیم که بیش از این در موضوعات هسته‌ای ایران دخالت کنند که بخواهند مکانیزم ماشه را فعال کنند. رئیس‌جمهور هم اعلام آمادگی کرده است و به نظر می‌رسد که دولت علاقمند به شروع مذاکرات با شروط مشخص است.
آتش‌بس به احتمال زیاد ادامه خواهد یافت
زرگر با اشاره به صحبت‌های ترامپ در لاهه بیان کرد: ترامپ به یک شکل دل سوزانه‌ای گفت که ایران هزینه‌هایی برای بازسازی کشورش دارد و می‌تواند نفت خود را به چین بفروشد. پیش از این هم تحریم‌هایی در مورد بنادر و پالایشگاه‌ها وجود داشت که محدودیت‌هایی ایجاد کرده بود اما بنظر این چراغ سبز است که ممکن است در پیشرفت‌های احتمالی مؤثر داشته باشد. مسئله بعدی عادی سازی وضعیت در اسرائیل است و ترامپ هم دیگر نمی‌خواهند اوضاع مجدداً مغشوش شود، اما این مانع از آن نمی‌شود که ایران اقداماتی سریع و همه‌جانبه انجام ندهد. در رابطه با دفاع هوایی و مسائل مرتبط با خرابی‌ها، به ویژه در زمینه امنیت داخلی و تسلیحاتی، لازم است که اقدامات سریع انجام شود. به نظر می‌رسد که آتش‌بس به احتمال زیاد ادامه خواهد یافت.
به دنبال راه حلی برای برون رفت از این شرایط باشیم
این تحلیل‌گر سیاست خارجی ایران در خصوص نقش همبستگی ملی در رسیدن به این آتش‌بس و لزوم حفظ وحدت ملی در برابر خطرات احتمالی ناشی از بازگشت درگیری‌ها تصریح کرد: در این شکی نیست که در حال حاضر زمان اختلاف، جبهه بندی و تقسیم جامعه نیست و باید همه با هم هماهنگ شوند و همکاری کنند تا به چاره‌جویی بپردازند. اولا این خرابی‌ها را باید بازسازی کنند و چاره‌جویی شود که از چه منابعی این اتفاق بیفتد. همچنین بازسازی دفاعی و نیروهای دفاع ملی یک وفاق ملی را می‌طلبد. سپس باید بنشینند و بررسی کنند که در روابط خارجی، به ویژه مذاکرات با کشورها، چه مسائلی را باید روی میز بگذارند. افراطی‌گری و دیگر مسائل به نظر من دیگر محلی از اعراب ندارد و باید همه یکجا جمع شوند و بگویند که ما می‌خواهیم چه اقداماتی انجام دهیم. دولت باید دستش باز باشد و در مجلس هم کسانی که صداهای بلندی دارند، باید متوجه شوند که با این صداهای بلند کار درست نمی‌شود. بلکه باید ببینند که چه اقداماتی می‌توانند انجام دهند، نه اینکه فقط به ایده‌آل‌های خود اصرار کنند، باید به دنبال یک راه‌حل عملی باشند.
دست خود را در برابر دشمن باز نکنیم
وی خاطرنشان کرد: من در طول ده سالی که در کشورهای خارجی بودم، هرگز ندیدم کشوری دستش را باز کند و بگوید که من این تعداد موشک دارم. بنابراین، نیازی به اعلام نیست و باید روی تصمیم‌گیری داخلی و وفاق ملی تمرکز کنیم که بر اساس امکانات موجود، چه چاره‌جویی‌هایی انجام شود. به هیچ وجه صلاح نیست که ایران دستش را باز کند و با تبلیغات بخواهد این مسائل را مطرح کند. تبلیغات به نظر من چندان چاره‌ساز نیست و اصل بر این است که ما باید منابع مالی، تسلیحاتی و انسانی خود را شناسایی و تقویت کنیم تا در زمان حمله دشمن، بتوانیم به نحو احسن از این منابع استفاده کنیم. زمانی که جنگ آغاز می‌شود، تبلیغات و همه مسائل مطرح خواهد شد، اما به طور کلی نیازی نیست در حال حاضر مرتب اعلام کنیم که چه کاری می‌خواهیم انجام دهیم. آنچه که اهمیت دارد، امکانات و قدرت ملی و اجماع و وفاقی است که به وجود آمده و باید مذاکرات بر اساس آن خط و مشی انجام شود.
