پیام تشکر و خداحافظی سرپرست سابق دانشگاه تهران

به نام خداوند جان و خرد

به حضور خانواده بزرگ دانشگاه تهران، همکاران محترم هیأت علمی، کارکنان گرامی و دانشجویان عزیز سلام عرض می‌کنم و خداوند را سپاس می‌گویم که فرصتی فراهم شد تا مدتی به عنوان سرپرست دانشگاه تهران انجام وظیفه نمایم.

در این مدت، همه تلاش اینجانب بر آن بود که دانشگاه تهران، به عنوان "نماد آموزش عالی کشور"، در مسیر و طریق شایسته دانشگاهیان و کشور اداره شود. تلخ و شیرین این دوره مسئولیتِ کوتاه اما پرفراز و نشیب، تا آنجا که مربوط به حوزه کار دانشگاهیان است، گذرا و ناگزیر است، اما تلخی از دست‌دادن دانشجوی عزیز و گرامی مرحوم امیرمحمد خالقی، هنوز بر من سخت و جانکاه است. از خداوند برای روح بلند او آمرزش می‌طلبم و امیدوارم زمینه چنین مسائلی، با همت و برنامه‌ریزی مدیران عالی کشور، برای همیشه از بین برود.

لازم است در پایان این دوره کوتاه، از همراهی و پشتیبانی همه ارکان دانشگاه، که پشتوانه اصلی من در انجام این مأموریت بزرگ بودند، خالصانه تشکر و به خاطر همراهی و صبوری همه عزیزان در راهی که برای حل مشکلات آغاز کرده بودیم، خاضعانه سپاسگزاری نمایم.

از برادر گرامی، آقای دکتر امید نیز، که سوابق درخشانی در مدیریت آموزش عالی کشور دارند، به خاطر قبول این مسئولیت سپاسگزارم و با تمام وجود توفیق روزافزون ایشان را در انجام وظیفه مهم مدیریت و هدایت دانشگاه تهران از درگاه خداوند متعال مسئلت دارم.

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم

که در طریقت ما کافری است رنجیدن.

سید حسین حسینی

استاد دانشگاه تهران

چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴