ما از نظر ذهنی کم می‌آوریم. بدنی که بماند؛
ساوه‌شمشکی: هر چه غر بزنیم به جایی نمی‌رسد / ایراد از من و مربی‌ام نیست!
من تلاش کنم و بتوانم بدنسازی‌ام را بهتر کنم، ولی در دروازه و مسیری تمرین نکرده‌ای که مشابه مسیر این مسابقات باشد، ایراد از من و مربی‌ام نیست. مشکل از سیستم است.
محمد کیادربندسری و حسین ساوه‌شمشکی، اسکی‌بازان ایران در مجموع دو مانش رقابت‌های اسکی آلپاین مارپیچ کوچک مردان بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۱۴ سوچی در جایگاه‌های سی‌ویکم و سی‌ودوم ایستادند.
به گزارش ایلنا، حسینساوه شمشکی که در مراسم افتتاحیه پرچمدار ایران بود و با تجربه‌ترین عضو تیم ملی است، سعی می‌کند مشکلات اسکی را موشکافی کند. گفت‌وگوی این ملی پوش اسکی را به نقل از پایگاه اطلاع رسانی وزارت ورزش و جوانان در ادامه می‌خوانید:
از چهل و یکمی در بازی‌های ونکوور به سی و یکمی در بازی‌های سوچی رسیدی، این می‌تواند موفقیت باشد؟
برای من موفقیت نبود.
چرا؟
من المپیک قبلی با نفر اول ۱۷ ثانیه اختلاف داشتم، این المپیک هم همین اختلاف را دارم.
یعنی در ۴سال هیچ پیشرفتی نداشته‌ای؟
پیشرفت چطور به دست می‌آید؟ باید تمرین کنی. ما در این چهار سال در جا زده‌ایم. محمد کیادربندسری نتیجه‌اش از من بهتر شد. او ۴ سال از من جوان‌تر است و به امید خدا المپیک بعدی هم نتیجه‌اش بهتر می‌شود. در این مسابقات۵ نفری که از نظر زمانی به من نزدیک بودند، تا حدودی از نظر جسمانی بهتر از من بودند. اما فکر می‌کنم فقط دو قسمت از آخر مسیر را من بدتر از آنها رفتم. آن هم به خاطر خستگی بود، بقیه مسیر را من جلوتر بودم. برای من زیاد اهمیت ندارد که بتوانم زمانم را یک ثانیه بهتر کنم، چون برای من تاثیری در رده‌بندی ندارد. من هر سال باید طوری کنم که ۲ سال بهتر اسکی کنم تا یک کم به نفرات اول نزدیک‌تر شوم. همه چیز که دست من نیست. من تلاش کنم و بتوانم بدنسازی‌ام را بهتر کنم، ولی در دروازه و مسیری تمرین نکرده‌ای که مشابه مسیر این مسابقات باشد، ایراد از من و مربی‌ام نیست. مشکل از سیستم است.
یکی از مشکلات شما با طولانی بودن مسیر بود.
ما در مسیر ۲۷ ثانیه‌ای تمرین داشتیم و مسابقه ۴۵ ثانیه‌ای دادیم و در المپیکی شرکت کردیم که مسیرش یک دقیقه و سی ثانیه بود. اینها همه تفاوت است. یک دقیقه و سی ثانیه مسیر را باید حفظ کنی. ما از نظر ذهنی هم کم می‌آوریم. بدنی‌اش که بماند.
می‌گویید بدنسازی نکردیم، برنامه بوده انجام ندادید، یا اینکه برنامه‌ریزی نشده بود؟
من و محمد بدنسازی داشتیم ولی بدنسازی ما برای المپیک نبود. برای بدنسازی المپیک باید خودمان هزینه کنیم. من باید برای اسکی هزینه کنم یا برای بدنسازی؟ امیدوارم همه اینها درست شود که نمی‌شود.
چه دلیلی وجود دارد که درست نمی‌شود؟
۴ سال قبل جلسه داشیتم و قول دادند همه چیز بهتر می‌شود، اما نشد.
چه چیزی باید بهتر شود که نمی‌شود؟
ما مربی فرانسوی داریم. از زمانی که مربی ما شده، من فقط ۱۰ جلسه با او تمرین کرده‌ام. بقیه المپیکی‌ها هم شاید ۵ روز با او کار کرده باشند.
الان وی مربی اسکی ایران است؟
مربی ایران است، ولی با نوجوانان کار می‌کند.
این مربی که کنار شما نیست، برای چه کاری استخدام کرده‌اند؟
استخدام کرده‌اند که کار کند ولی کمرش مشکل داشت و جراحی کرد و نتوانست همراه تیم باشد. می‌توانستیم هزینه این مربی را برای تمرین تیم بگذاریم تا بچه‌ها یکی - دو ماه بیشتر اسکی کنند.
واقعا یک یا دو ماه بیشتر تمرین کردن، تاثیر دارد؟ خود شماها می‌گویید اکثر بچه‌های المپیکی تابستان را در نیم‌کره جنوبی تمرین می‌کنند و زمستان را در اروپا. با یک ماه بیشتر که چیز زیادی عوض نمی‌شود.
ما کلا برای المپیک ۱۴ مسابقه دادیم، ۶ تا ترکیه و ۸ مسابقه هم در ایران. بیشتر بچه‌های المپیکی ۴۰ مسابقه داده‌اند. هر چقدر هم غر بزنیم به جایی نمی‌رسد.
این مشکلات همیشه گفته شده، چرا اراده‌ای برای حل کردنش وجود ندارد؟
ما می‌گوییم، ولی این حرف‌های ما زیر سایه انتقاداتی قرار می‌گیرد که یک عده برای منفعت شخصی انجام می‌دهند که بیشتر بی مورد است.
چه منفعتی؟
مثلا اینکه می‌خواهند جایگزین یکی شوند، سرمربی شوند. به خدا ما بهتر از علی‌داد ساوه شمشکی نداریم. ۱۸ سال عضو تیم ملی بوده، ۴ سال کمک ایوان(سرمربی سابق تیم ملی) بوده و یکسال است با ما کار می‌کند. اگر کسی هست که ۶ صبح بتواند پیست باشد، معرفی کنند.
با این ناامیدی که داری، به نظر می‌رسد می‌خواهی بعد از دو المپیک کنار بکشی؟
نه ناامید نیستم. در هر مسابقه‌ای که شرکت می‌کنم، یک چیز جدیدی یاد می‌گیرم و برای خودم اندوخته‌ای می‌شود. جدا از مسایل مالی و نتیجه‌اش چیزی که برای خودم من می‌ماند، چیزهایی است که یاد می‌گیرم.
از این المپیک چه چیزی برایت ماندگار می شود؟
این المپیک خیلی‌ها چیزها داشت. اما مهمترین این است که فهمیدم در رنکینگ استارت که من نفر ۸۳ بودم، می‌توانم به عنوان نفر ۵۰ استارت کنم. خیلی راحت می‌توانم به این نفراتی که قبل از من بودند، برسم. راهش را هم یاد گرفته‌ام که یک کم سرمایه می‌خواهد.
برای ۴ سال بعد برنامه‌ریزی می‌کنی؟
فعلا مسابقات جهانی را در پیش داریم و به آن فکر می‌کنم. البته اگر تا قبل از این مسابقات، مدام برای ما مسابقه نگذارند و بتوانیم برای تمرین هم در یک پیست خوب برویم.
مسابقه دادن به ضررتان است؟
مسابقه را باید زمانی بدهی که حداقل دو ماه تمرین داشته باشی. ما بیست روز اسکی می‌کنیم و بعد مسابقه می‌گذارند. برای ۴ نفر اول تیم ملی یک کم راحت‌تر است اما به فکر کسانی باشند که از نفر هفتم به بعد هستند.
فصل بدنسازی و مسابقات هر رشته‌ای مشخص است.
مشخص است. ما هم با اروپایی‌ها مسابقات را شروع می‌کنیم ولی فصل تمرین فرق می‌کند. ما از مهر و آبان به پیست می‌رویم و اروپایی‌ها از تیر و مرداد. ما آذر مسابقه می‌دهیم و آنها آبان.
قرار بود اگر جزو ۳۰ نفر اول باشید، ۱۰ میلیون جایزه بگیرید، الان خیلی از این رده فاصله ندارید، فکر می‌کنید این جایزه را بدهند؟
نمی‌دانم ولی یک گلایه دارم. قبل از اینکه به المپیک بیاییم، جلسه‌ای را با گودرزی، وزیر ورزش داشتیم. به ما گفتند المپیک، المپیک است و بچه‌های زمستانی و تابستانی فرقی نمی‌کنند، اما به نظرم فرق داریم. بچه‌هایی که برای المپیک تابستانی سهیمه گرفته بودند، ۱۰ میلیون تومان پاداش گرفتند اما کسی نگفت این پاداش به ما هم تعلق می‌گیرد.
