«موزیک تِک سه»؛ تجربهای نو در شنیدن موسیقی/ اجرا در موزه هنرهای معاصر
در ادامه سلسله برنامههای «موزیک تِک»، موزهی هنرهای معاصر میزبان هنرمندان و نوازندههای سازهای ایرانی است.
به گزارش ایلنا، موزهی هنرهای معاصر در ادامه سلسله برنامههای «موزیک تِک» این بار، میزبان هنرمندان و نوازندههای سازهای ایرانی است.
این سومین برنامه موزیک تِک است که در روزهای ۴ و ۵ دیماه از ساعت ۱۵ تا ۱۹ در تمامی گالریهای موزه هنرهای معاصر توسط حدود ۷۰ هنرمند در قالب چندین گروه یا آنسامبل موسیقی و چندین تکنوازی ارائه خواهد شد.
موزیک تِک سوم با «صدای ارکستر ایرانی» طراحی شده است و طراحان آن قصد دارند در این برنامه جنبههای مختلفی از گروهنوازی و رهبری ارکستر موسیقی ایرانی در گالریها را به اجرا و نمایش درآورند.
بر اساس ایده محوری برنامههای موزیک تِک بازدیدکنندگان میتوانند هنگام قدم زدن در مسیر گالریهای موزه، نوازندگان و اجراکنندگان موسیقی را مانند تابلو یا آثار هنری ببینند و در کنارشان با نزدیکترین فاصله به صدا و اجرایشان گوش بسپارند و تماشاگر آنان باشند.
کیوریتوری این اجراها را آروین صداقت کیش بر عهده دارد و مدیریت این اجراها هم مانند دو پروژه پیشین موزیک تِک، بر عهده علی مغازهای است.
علاقمندان و هنرمندان موسیقی و مشتاقان موزهگردی میتوانند با مراجعه به موزه از ساعت ۱۴:۳۰ با تهیه بلیت ورودی با قیمت دویست هزار تومان در مدت زمان ۴ ساعت در کنار بیش از ۷۰ هنرمند و نوازنده در فضاهای موزه به تماشا و شنیدن آثار شاخصی از موسیقی ایرانی که توسط آهنگسازان بهنام نوشته و تنظیم شدهاند، بپردازند.
اجراها به صورتی طراحی و تعریف شدهاند که در تمامی دقایق گشتوگذار در موزه امکان حضور و تماشای اجراهایی باشند و مخاطب این اختیار را دارد که در کنار هر کدام از اجراها توقف کند یا خود را به اجرای بعدی برساند.
همچنین ارکستر سازهای ایرانی همیسا با رهبری آروین صداقتکیش در کنار حوض روغن و در یکی از گالریها قطعاتی را به اجرا خواهد گذاشت که در شیوه اجرا و شنیدن موسیقی تجربهای نو برای مخاطبان و علاقهمندان به موسیقی به دست خواهد داد. به علاوه گروههای سهتار و ارکستر، صهبای کهن، تریو، دوئت نوفه، شبدیز، فریاد سکوت، سرو، آنسامبل سهتار در دو روز قطعاتی را اجرا میکنند. گذشته از گروهنوازیها چند تکنوازی هم در فضاهای کوچکتر موزه در نظر گرفته شده است. هر کدام از این تکنوازیها جنبههایی از امکانات سازهای ایرانی را به نمایش میگذارد که ممکن است در گروهنوازی و ارکستر مورد استفاده قرار گیرد. این تکنوازیها توسط الهام نوعی (تار)، عطا عمادی (سهتار)، علی مبشری (تار و عود) انجام میشوند.
در توضیح این اجرا آمده: صد سال و کمی بیشتر است که گروه یا ارکستر سازهای ایرانی به مفهوم امروزیاش در موسیقی ما پدیدار شده است. پدیدار شدنش از یک سو بر بستر همنوازیهای تکصدایی پیش از خودش و از سوی دیگر بر تاثیرپذیری ما از موسیقی کلاسیک غربی تکیه داشته است. با این سرچشمهها تا امروز چندین و چند ترکیب را آزموده است. اوج و حضیضهایی از سر گذرانده است. آهنگسازان و مبدعان درخشانی مثل علینقی وزیری، حسین دهلوی، فرامرز پایور، پرویز مشکاتیان و… را به چشم دیده است. اکنون چندگاهی است به یاری بعضی زمینهها مثل افزون شدن شمار نوازندگان، فراهم شدن انگیزهی کارهای گروهی بزرگ در بخش خصوصی، شکل گرفتن کارگان اجرایی با چاپ و در دسترس قرار گرفتن بسیاری از قطعات گروهی و ارکستری استادان فقید، بیشتر شدن تعداد آهنگسازانی که بتوانند و بخواهند برای چنین ترکیبهایی طبعآزمایی کنند، و بسی دلایل دیگر، فعالیتهای ارکستری پرشماری صورت میگیرد.
این فعالیتها چنان گوناگون و رنگارنگ هستند که امروز گروههای موسیقی ایرانی ممکن است دیگر تنها به محتوای موسیقی کلاسیک ایرانی محدود نمانند و آثاری را اجرا کنند که از لحاظ سبک و گونه در قلروی موسیقیهای دیگر قرار میگیرد. از طرفی هم انواع ترکیبهای صوتی وسازی به شکلی اندیشیده یا حتا گاه ناخودآگاه در آثار آهنگسازان و اجراهای گروهها در حال شکفتن و البته متاسفانه گاه به سرعت فراموش شدن است.
از همین رو گاه لختی ایستادن و مرور کردن حتا بخش کوچکی از تجربهها میتواند چشمانداز وسیعتری را پیش چشم بگشاید و بسیار راهگشا باشد. برنامهی صدای ارکستر ایرانی بر آن است که با دعوت از چندین گروه کوچک و بزرگ گوشهی کوچکی از این تجربهها را در محیطی بسیار مناسب به نمایش بگذارد تا دوستداران بتوانند لحظاتی از تاریخ تحول صدای جمعی سازهای ایرانی را در موسیقی کلاسیک ایرانی و حتا فراتر از آن ببینند.
و اگر قصد دیدن سیر تاریخی تحول یک چیز باشد، چه جایی مناسبتر از یک موزه برای دیدن؟ و چه چیزی در موسیقی معاصرتر از همین تجربهی گروه شدن یا تحول صدای ارکستر ایرانی؟
