مرعشی:
از دوره معجزه هزاره سوم، نخ تسبیح نداشتیم تا شخصیت‌های مؤثر را به هم وصل کند
کاش آیت‌الله هاشمی بعد از ریاست‌جمهوری در جایگاه ریاست یک حزب فراگیر می‌نشست
یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: ما با کشور و مسائل کشور مسئولانه برخورد کردیم، اما پروژه‌ای سازمانی نتوانستیم ایجاد کنیم که توسعه پایدار ایران را رقم بزند. اینکه پس از ۱۶ سال مدیریت درخشان آیت‌الله هاشمی و آقای خاتمی کشور را سپردیم به پدیده‌ای که می‌گویند معجزه هزاره سوم، نتیجه این بود که ما سازمان سیاسی نداشتیم؛ نخ تسبیح نداشتیم تا این شخصیت‌های مؤثر را همچون دانه‌های تسبیح به هم وصل کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، حسین مرعشی در نشست رونمایی از کتاب «در اندیشه ایران؛ روایت ۸ سال معاون اولی» نوشته اسحاق جهانگیری، با بیان اینکه سابقه دوستی من با آقای جهانگیری به ۴۹ سال پیش بازمی‌گردد، گفت: من فکر نمی‌کنم اینجا هیچ‌کس ۴۹ سال سابقه دوستی با آقای جهانگیری داشته باشد. دوستی ما برمی‌گردد به اینکه در سال ۱۳۵۵ آقای جهانگیری از سیرجان در رشته فیزیک پذیرفته شدند و من از رفسنجان در رشته شیمی.
مرعشی یادآور شد: آشنایی و کار جمعی ما از سال ۱۳۵۶ در دانشگاه کرمان و با تأسیس جامعه اسلامی دانشگاهیان آغاز شد و تا امروز آن جمع هنوز وجود دارد؛ جمعی که سابقه‌دارترین در کار جمعی در ایران است که مرتب، باوجود تقسیم‌بر۲ شدن‌های معمول، امتداد داشته است. هدف از بیان این صحبت‌ها یک تجربه و یک نگاه به آینده همراه با نقد است.
وی تأکید کرد: ما همواره با حفظ احترام و با به‌رسمیت‌شناختن استقلال یکدیگر کار جمعی منسجم انجام دادیم. اگر در استان کرمان تغییراتی در شاخص‌ها به وجود آمده، نتیجه همین انسجام جمعی بوده است. استان کرمان، استانی محروم از بسیاری نعمت‌ها؛ بدون نفت، بدون گاز، بدون مرز بود، اما امروز کرمان بعد از تهران و اصفهان سومین استان کشور در پرداخت مالیات است و این نتیجه یک کار جمعی بسیار منسجم است.
مرعشی خاطرنشان کرد: هیچ‌وقت معلوم نشد که آقای جهانگیری تابع آقای دکتر مستقلی است یا دکتر میرزایی تابع من. همه با هم بودیم.
وی با انتقاد از رویکرد مسئولان پس از پایان مسئولیت خودشان گفت: من اول نقد را متوجه بزرگ‌ترین شخصیت‌های مؤثر تاریخ معاصر ایران می‌کنم؛ از آیت‌الله هاشمی تا آقای خاتمی و سپس تا آقای جهانگیری و زنگنه. می‌گویم ما با کشور و مسائل کشور مسئولانه برخورد کردیم، اما پروژه‌ای سازمانی نتوانستیم ایجاد کنیم که توسعه پایدار ایران را رقم بزند. اینکه پس از ۱۶ سال مدیریت درخشان آیت‌الله هاشمی و آقای خاتمی کشور را سپردیم به پدیده‌ای که می‌گویند هزاره سوم، نتیجه این بود که ما سازمان سیاسی نداشتیم؛ نخ تسبیح نداشتیم تا این شخصیت‌های مؤثر را همچون دانه‌های تسبیح به هم وصل کند.
مرعشی عدم تمایل نخبگان سیاسی ایران به کار حزبی را نقد کرد و گفت: ما از کار جمعی حزبی و تشکیلاتی فرار می‌کنیم. اگر ماهاتیر محمد در مالزی موفق شد، به‌خاطر آن بود که سازمان سیاسی ایجاد کرد و با اتکای یک حزب توانست بیش از ۲۵ سال مالزی را با نرخ رشد بالا اداره کند. من همیشه فکر می‌کردم کاش آیت‌الله هاشمی رفسنجانی روزی که دوره ریاست‌جمهوری‌شان تمام شد، به‌جای نشستن در کرسی ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام، در جایگاه ریاست یک حزب فراگیر می‌نشستند و این شخصیت‌های بسیار مؤثر تاریخ ایران را دور هم جمع می‌کردند.
مرعشی افزود: ما نباید مانند کسی باشیم که رفتیم جایی و یک نفر ما ده نفر را کتک زد. وقتی برگشتیم و گفتیم چرا کتک خوردی، گفت: «ما ده نفر بودیم و او یک نفر؛ اما تنها او یک نفر بود و ما همراه نبودیم.»
وی خطاب به جهانگیری گفت: همین الان آقای جهانگیری، جایگاه آقایدظریف کجاست؟ جایگاه شما کجاست؟ جایگاه آقای جنتی کجاست؟ جایگاه خانم دکتر جنیدی کجاست؟ نمی‌شود کشور را بدون داشتن تشکیلات سیاسی منسجم و با برنامه اداره کرد.
مرعشی با اشاره به دولت تدبیر و امید گفت: شما دولت تشکیل دادید، اما دولت شما از پشتوانه حزبی فراگیر برخوردار نبود. مجلس در کارتان می‌گذاشت و نهایتش این می‌شود که همه زحماتی که کشیدید، ناتمام می‌ماند. آقای زنگنه همه زحمات را کشید، اما امروز وقت نقش‌آفرینی او با چهل‌وهفت، چهل‌وهشت سال تجربه کجاست؟ این نقش باید در سازمان سیاسی ایفا شود.
