رادیوگرافی دندانی در دوران بارداری بی‌خطر است

وی توضیح داد: میزان اشعه در رادیوگرافی‌های دندانی بسیار پایین است؛ برای مثال، میزان اشعه در یک رادیوگرافی داخل دهانی معمولی حدود ۰.۰۰۵ میلی‌سیورت و تصویر پانورامیک (OPG) حدود ۰.۰۲ میلی‌سیورت است که به ترتیب هزار و ۲۵۰ برابر کمتر از حد مجاز ۵ میلی‌سیورت در دوران بارداری است.

این عضو هیأت علمی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز با بیان اینکه تغییرات هورمونی در دوران بارداری احتمال بروز التهاب و عفونت‌های دندانی را افزایش می‌دهد، افزود: گاهی برای تشخیص دقیق یا درمان مناسب نیاز به رادیوگرافی وجود دارد و تأخیر در درمان ممکن است منجر به درد، تب و مشکلات جدی برای مادر و جنین شود.

پیراسته اقدامات حفاظتی در هنگام رادیوگرافی را شامل استفاده از پیش‌بند سربی با محافظ تیروئید، سیستم‌های دیجیتال با دوز پایین، محدود کردن پرتو به ناحیه مورد نیاز، کوتاه‌ترین زمان تابش ممکن و انجام رادیوگرافی تنها در صورت ضرورت تشخیصی ذکر کرد.

وی تصریح کرد: در تصویربرداری پانورامیک دندان (OPG)، استفاده از محافظ تیروئید توصیه نمی‌شود.

وی توضیح داد که تابش پرتو از پشت سر بیمار انجام می‌شود و قرار دادن محافظ می‌تواند سایه در نواحی چانه، ریشه دندان‌های قدامی یا فک پایین ایجاد کند؛ این موضوع کیفیت تصویر را کاهش داده و احتمال نیاز به تکرار عکس را افزایش می‌دهد که در نهایت میزان تابش اشعه را بالا می‌برد.

پیراسته همچنین توصیه کرد: در صورت امکان، عکس‌برداری در سه‌ماهه دوم انجام شود و مادران پیش از هرگونه رادیوگرافی، پزشک و دندانپزشک را از بارداری خود مطلع کنند.

این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در پایان یادآورشد: هیچ مطالعه‌ای تاکنون نشان نداده که رادیوگرافی دندانی باعث ناهنجاری یا سقط جنین شود و بی‌توجهی به درمان‌های ضروری می‌تواند خطر بیشتری برای مادر و جنین داشته باشد.