مثلث امنیت شغلی چیست؟

حسین حبیبی (عضو هیات مدیره کانون عالی شوراها) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، «مثلث امنیت شغلی» را الزامی برآمده از متن صریح قانون کار توصیف کرد.

او گفت: مثلث امنیت شغلی، سه شرط اصلی است که اگر برآورده شود، «قراردادهای موقت» از میان برداشته خواهد شد و کارگران، ثبات شغلی خواهند یافت.

او سه ضلع مثلث را اینگونه توصیف می‌کند: « اولین ضلع این مثلث، حق حاکمیت اراده در عقد قرارداد کار است؛ در قانون کار آمده "در کارهایی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد ، در صورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود، قرارداد دایمی تلقی می‌شود" این عبارت به معنای لزوم در نظرگرفتن اراده کارگر است و به این معناست که اگر کارگر نخواهد مدتی در قرارداد ذکر شود، ذکر نمی‌شود و قرارداد دائمی تلقی می‌شود؛ دومین ضلع مثلث نیز تصویب آئین نامه تبصره ۱ ماده ۷ قانون کار مبنی بر تعیین حداکثر مدت موقت در کارهای غیر مستمر است که این آیین نامه بیش از یک سال است در راهروهای وزارت کار خاک می‌خورد و ظاهراً هیچ اراده‌ای برای ابلاغش نیست؛ در حالیکه براساس قانون کار، شش ماه بعد از تصویب قانون کار باید این آیین‌نامه تصویب و ابلاغ می‌شد؛ در نهایت، سومین ضلع این مثلث، انعقاد قراردادهای دائم کار در کارهای با ماهیت مستمر است.»

به گفته‌ی حسین حبیبی که قرار است به خاطر نوشته هایش در باب امنیتِ شغلی کارگران، ۲۸ ماه جاری در دیوان عدالت محاکمه شود، اگر اراده‌ای برای برآورده نمودن سه ضلع این مثلث که همگی برآمده از متن صریح قانون هستند، وجود داشته باشد، دیگر هیچ کارگری مجبور نخواهد بود با ۱۵ یا ۲۰ سال سابقه کار در یک کارگاه ثابت، «قرارداد موقت» سه ماهه یا شش ماه داشته باشد!