ضرورت بازگشت به اقتصاد متمرکز سهمیه ای/ مردم باید کالاهای اساسی در سفره داشته باشند

به گزارش خبرنگار ایلنا، پس از تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به کشورمان، نگرانی‌ها از بابت اداره اقتصاد کشور در این شرایط خاص به ویژه برای حمایت از اقشار فرودست، به یکی از دغدغه‌های تشکلات کارگری کشور و همچنین برخی دستگاه‌ها از جمله وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بدل شده است.  احمد میدری (وزیر کار دولت چهاردهم) اخیراً در گفتگویی از برنامه‌های این وزارتخانه برای تامین معیشت اقشار آسیب‌پذیرتر جامعه سخن گفت. 

در این ارتباط، حسن صادقی (معاون دبیرکل خانه کارگر و رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) با تاکید بر لزوم رجوع به تجربیات مدیریتی اقتصاد کشور در دوران جنگ تحمیلی توضیح داد: بنده سال‌ها قبل در دوره دوم دولت آقای روحانی طی مصاحبه‌ای درباره شرایط مدیریت اقتصاد کشور پس از خروج ترامپ از برجام، از همان زمان تاکید کردم که «ما در یک جنگ اقتصادی قرار داریم و در جنگ اقتصادی و در شرایط جنگی، نیاز به احیای سازوکاری است که به نوعی اقتصاد متمرکز درون‌زا برگردیم. باید کمربندها را ببندیم و معیشت مردم را به شکلی مدیریت کنیم که ثروتمند و فقیر جامعه از حداقل‌هایی برخوردار شوند». 

وی افزود: بنده در همان زمان تاکید کردم که جنگ اقتصادی، زیرساخت جنگ نظامی است. علت این موضوع این است که وقتی دشمن نتواند مستقیم از طریق نظامی شما را از پای در بیاورد، به سراغ سناریوهای دیگر می‌رود. به همین دلیل ما ناگزیر از این هستیم که به اقتصاد جنگی برگردیم. این اقتصاد حداقل‌ها را برای همه مردم تضمین می‌کند و طیب خاطر برای آحاد جامعه با این شکل مدیریت اقتصادی ایجاد می‌شود. برای مثال درست است که برخی اقشار دیگر در ماه نمی‌توانند ۵ تا ۱۰ کیلو گوشت مصرف کنند، ولی حداقل هر فرد خانوار ایرانی بتواند ماهانه ۱ کیلو گوشت مصرف کند. اگر یک خانوار نتوانست برنج از بازار آزاد بخرد، از این طریق خواهد توانست به ازای هر نفر ۱ کیلو برنج در هفته مصرف کند. اگر خانواری نتواند در ماه ۲۰ کیلو مرغ مصرف کند، حداقل ۵ کیلو مرغ توسط دولت تضمین شود. 

صادقی ادامه داد: ما در زمان مدیریت کابینه  در زمان جنگ تحمیلی با عراق، شاهد آن بودیم که با مشاوره مرحوم مصطفی عالی نسب که از نخبگان اقتصادی کشور بودند، چنین سازوکاری را برای کنترل معیشت مردم در کشور طراحی و اجرا شد. ما با مدیریت معیشت حداقلی، رضایت‌مندی جامعه از شرایط اقتصادی را در دوران سخت جنگ تا حدی حفظ کردیم. آن مدل اقتصادی بود که مشارکت و همبستگی ملی را افزایش داد.

رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری خاطرنشان کرد: تردیدی نیست کشوری که مدام توسط قدرت‌های متجاوز تهدید می‌شود، همانطور که مسلح به سلاح نظامی است، باید به تدابیر اقتصاد جنگی نیز مسلح بوده و توزیع عادلانه اقتصادی را در شرایط حساس در دستور کار خود قرار دهد. در زمان جنگ با عراق، این توان کارشناسی بدون وجود رایانه، هوش مصنوعی و فناوری‌های شبکه‌ای و تلفن همراه، وجود داشت که شبکه توزیع کالا باوجود تعاونی‌ها و همیاری مردم و اتحادیه‌ها و بسیج اقتصادی تنظیم شود و قطعا در شرایط فعلی با امکانات بیشتر امروز، این امکان برنامه ریزی با نخبگان بیشتر و امکانات بهتر میسر است.

معاون دبیرکل خانه کارگر تاکید کرد: ما وارد جنگ ناخواسته شدیم که در آن آغاز مشخص است اما پایان آن مشخص نیست. از آنجا که نظام سلطه با ایران سر جنگ داشته و با تمامیت ارضی این کشور مشکل وجود دارد، در شرایط فعلی باید به یک نظام اقتصادی متمرکز برگردیم که بسیاری از اقلام به صورت کوپنی و سهمیه‌ای توزیع شود. در این شرایط نمی‌توان یک نظام اقتصادی لیبرالی را در کف جامعه و بازار به نمایش گذاشت. اداره کشور با نسخه‌های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول و فرمول‌های بازار آزادی و لیبرالی در شرایط جنگی، زدن شیپور از سر گشاد آن بوده و مثال راه رفتن روی دست و سر است. این سیاست‌ها بالاخره امروز باید به‌طورکلی کنار گذاشته شوند. علت آن این است که مردم باید حداقل‌ها را در روی سفره خویش  ببینند. در این شرایط باید صفر تا صد کالاهای راهبردی و اساسی را کوپنی کنیم. در این زمینه از متخصصان و الگوی اجرا شده دوره جنگ تحمیلی باید وام گرفت تا امنیت خاطر لااقل در حوزه اقتصادی برقرار باشد. جامعه در شرایط جنگی به اندازه کافی احساس ناامنی می‌کند و ما نباید این ناامنی را با ناامنی اقتصادی و ناامنی شغلی تشدید کنیم. 

صادقی در پایان بیان کرد: این شیوه توزیع حتی برای آن ثروتمندی که می‌ترسد مبلغ بالایی برای کالایی بپردازد و همان حداقل نیز دست او را نگیرد هم امنیت خاطر ایجاد می‌کند. علاوه بر این این شیوه توزیع عادلانه در این شرایط همبستگی، وحدت و حس تعلق خاطر اجتماعی ایجاد می‌کند. این انسجام در این شرایط برای کشور ضروری است تا بتوانیم دشمن را ناامید کنیم. اکنون مانند روز اول انقلاب می‌بینیم که مردم در کنار هم ایستاده و همیاری می‌کنند و دولت موظف است این روحیه و شرایط را در میان مردم طی این شرایط خطیر حفظ کند.