آوار VAR روی گواردیولا؛ تلخی که ایران هم در جام جهانی چشید

بازی دیشب منچستر سیتی – تاتنهام را شاید بتوان یکی از زیباترین بازی‌های دهه‌های اخیر فوتبال دانست. حداقل برای نوجوانان و جوانانی که تازه عاشق فوتبال شده‌اند و آرشیو خاطرات فوتبالی ذهن آن‌ها چندان شلوغ نیست به یاد آوردن چنین فوتبالی سخت و حتی شاید غیر ممکن باشد.

نقطه اوج بازی دیروز را می‌توان دقیقه 93 دانست. هنگامی که رحیم استرلینگ توپ را به تور دروازه تاتنهام چسباند همه دوربین‌ها پپ گواردیولا را نشان می‌داد که سرمست از این پیروزی به هوا می‌پرد و بازگشت تیمش را جشن می‌گیرد. زمانی که قاب تصویر روی پوچتینو قرار گرفت شاید این‌طور به نظر می‌رسید که او ناامید ترین فرد روی زمین باشد. سرمربی آرژانتینی به اشتباهات بازیکنانش فکر می‌کرد و اینکه چطور بزرگترین موفقیت دوران مربیگری‌اش در آستانه نابودی قرار داشت. 

تنها چند ثانیه بعد اتحاد کاملا ساکت شد. گواردیولا دستانش را روی سرش گذاشته بود و این بار پوچتینو بود که فریاد شادی سر داده‌بود. همه این اتفاقات نه در چند دقیقه بلکه در چند ثانیه رخ داد دلیلی که اصلا به خاطر آن عاشق فوتبال شده‌ایم. اینکه  فوتبال نه بخشی از زندگی بلکه خودش نوعی زندگی است.

کمک داور ویدیویی یا VAR را می‌توان نقش اول این بازی دانست. موضوعی که برای ورود آن به فوتبال بحث‌های زیادی شکل گرفت و بالاخره چند سالی است وارد فوتبال شده‌است. مخالفان از کشته شدن روح و هیجان فوتبال صحبت می‌کردند و موافقان با این استدلال که در نبود این تکنولوژی عدالت از بین می‌رود و تلاش‌های یک تیم بی نتیجه می‌ماند استفاده از آن را ناگزیر می‌دانستند.

اولین نقش‌ آفرینی VAR در بازی دیروز دقیقه هفتاد و سوم اتفاق افتاد. در شرایطی که یارگیری اشتباه مدافعان سیتیزن‌ها باعث شد فرناندو یورنته دروازه ادرسون را باز کند و تاتنهامی‌ها در حال شادی بودند، داور دستانش را به نشانه VAR به حرکت در آورد. هواداران منچستر سیتی و گواردیولا امیدوار شدند که داور مسابقه این گل را برمی‌گرداند اما نتیجه آن چیزی نبود که آن‌ها فکر می‌کردند و گل تاتنهام پذیرفته شد.

بازی رو به پایان بود و تاتنهامی‌ها انگار بارشان را برای صعود به مرحله بعد بسته بودند. اما در دقیقه 93 اتفاقاتی رخ داد که آن را می‌توان نقطه عطف این بازی دانست. استرلینگ هت‌تریک کرد تا قهرمان شهر منچستر لقب بگیرد. اسکوربرد ورزشگاه نتیجه‌ای را نشان می‌داد که از صعود منچستر سیتی خبر می‌داد. این بار هم VAR وارد ماجرا شد. داوران گل منچستر سیتی را آفساید اعلام کردند تا فوتبال روی بدش را به گواردیولا نشان دهد.

اتفاقات بازی دیروز منچسترسیتی و تاتنهام برای هواداران ایرانی شاید چندان هم ناآشنا نبود و خاطرات تلخ و شیرین زیادی را از VAR برای ما زنده کرد.

در جام جهانی 2018 برای اولین بار از این تکنولوژی استفاده شد که اتفاقا در بازی‌های تیم ملی کشورمان نقش فعالی داشت. بازی اسپانیا را شاید هیچ وقت فراموش نکنیم. وقتی ماتادورها با نتیجه یک بر صفر از ایران جلو افتادند شاید همه بازی را برای ایران تمام شده می‌دانستند و کسی فکر نمی‌کرد تیم ما توانایی گل زدن به اسپانیا را  داشته باشد.

اما درست چند دقیقه بعد از شروع نیمه دوم بازی روی یک ضربه آزاد سعید عزت‌الهی دروازه داوید دخیا را باز کرد. این بار نه یک ورزشگاه بلکه تمام مردم یک کشور دست‌هایشان را مشت کردند و به نشانه شادی خود را به هوا پرتاب کردند. اما داور بازی چند دقیقه بعد گل ایران را آفساید اعلام کرد تا مردم ایران در فاصله چند ثانیه احساسات متفاوتی را تجربه کنند. شاید ما تنها افرادی باشیم که احساس گواردیولا در بازی دیشب را به درستی درک کنیم.

VAR در بازی آخر ایران برابر پرتغال هم نقش کاملا پر رنگی داشت و به نوعی باعث خلق شدن یکی از ماندگارترین اتفاقات تاریخ فوتبال ایران شد. وقتی داور مسابقه با بازبینی صحنه خطای سعید عزت‌الهی برای پرتغال اعلام پنالتی کرد، شاید خیلی‌ها ناامید شدند و همانجا تماشای بازی را متوقف کردند اما آن صحنه را شاید بتوان آغازی بر اتفاقات آن بازی دانست. بیرانوند پنالتی رونالدو را مهار کرد تا شاگردان کی‌روش را امیدوار نگه دارد.

دقیقه 93 بازی بالاخره کمک داور ویدیویی روی خوشش را به ایران نشان داد و با اعلام پنالتی برای ایران امیدهای پسران کی‌روش را برای صعود احیا کرد. کریم انصاری فرد پنالتی را به گل تبدیل کرد تا چشم همه هواداران فوتبال کشورمان به ساعت بازی باشد و به این فکر بیفتند که آیا ممکن است یک بار دیگر ایران گل بزند یا خیر. اتفاقی که می‌توانست رخ دهد اما مهدی طارمی باز هم در همان نقش همیشگی‌اش فرصت سوزی کرد تا جام جهانی 2018 بیشتر از آن‌ که برای ما مایه غرور باشد تبدیل به حسرت شود.