کاپیتان‌هایی برای رهبری نیمکت!
تداوم نیمکت نشینی شجاعی و دژآگه؛ از جام جهانی به جام ملت‌ها
جام جهانی اخیر تورنمنت خوبی برای سه تا از کاپیتان‌ها و بزرگترهای تیم ملی نبود. مسعود شجاعی فقط نیمه اول بازی با مراکش در میدان بود و دیگر هرگز بازی نکرد. پژمان منتظری هم در آستانه ورود به ترکیب جای خودش را به مجید حسینی داد و بعد با درخشش جوانک سابق آبی‌ها به نیمکت دوخته شد و البته اشکان دژاگه که از مصدومیت برگشته بود هرگز برای تیم ایران بازی نکرد و با حسرت مصاف با اسپانیا، پرتغال و مراکش را از روی نیمکت دید بدون اینکه لحظه‌ای به تعویض نزدیک شود! در آن تورنمنت و با بیرون نشستن این نفرات احسان حاجی‌صفی بازوبند را به بازو بست. اتفاقی که احتمالا در جام ملت‌ها هم تکرار خواهد شد.
به گزارش ایلنا، چند روز قبل کی‌روش در اردوگاه اسپایر کاپیتان‌های تیمش را دور خودش جمع کرد و لحظاتی با آنها حرف زد. کاپیتان‌هایی که بیشترشان رهبر تیم بیرون از زمین و در اردو هستند تا درون میدان. در واقع با توجه به اینکه از این جمع چهار نفره فقط حاجی صفی در ترکیب اصلی بازی خواهد کرد و سه نفر دیگر شانس بسیار کمی برای کنده شدن از نیمکت دارند دژاگه، شجاعی و منتظری بیشتر کاپیتان‌های بیرون زمین تیم ملی هستند و درون میدان کنار بقیه نیستند تا آنها را رهبری کنند. از قضا احسان حاجی‌صفی هم که به احتمال زیاد کاپیتان تیم ملی خواهد بود به آن شکل قدرت رهبری بازیکنان درون زمین را ندارد و البته باید دید در مواجهه با تیم حریف، داوری و حاشیه‌ها چه خواهد کرد.
در این شرایط سوال بزرگ از کی‌روش این است که چرا وقتی قرار است به این بازیکنان باتجربه بازی ندهد آنها را با خود به امارات می‌برد؟ جلال چراغپور به این سوال به سبک خودش جواب داده: «هر چند شاید سن دایی به او اجازه بازی در چنین سطحی را نمی‌داد ولی برانکو برای حفظ نظم تیمش از دایی به طور ثابت بهره می‌برد و اگر امروز کی‌روش هم از مسعود شجاعی، اشکان دژاگه، احسان حاجی صفی و پژمان منتظری استفاده می‌کند دقیقا به همین خاطر است و حفظ آن هارمونی لازم برای سرمربی تیم در اولویت قرار دارد.»
با این حال به نظر می‌رسد کی‌روش اولویت را در پویایی و دینامیک بودن تیمش می‌بیند تا این هارمونی و از این چهار نفر یکی در میدان خواهد بود. اما با در نظر گرفتن اینکه سه کاپیتان دیگر تیم ملی کارشان را از روی نیمکت آغاز خواهند کرد شاید این آخرین تورنمنت ملی‌شان باشد و هر سه نفر امیدوارند مثل رضا قوچان نژاد وداعی غم انگیز با پیراهن ملی نداشته باشند. اشکان دژاگه نسبت به جام جهانی بازیکن آماده‌تری است اما او با وجود شروع فوق‌العاده در تیم ملی و البته نمایش قابل قبول در جام جهانی 2014 بعد از آن درخششی با پیراهن ملی نداشته است.
هر چند دژاگه بدون تیم باشگاهی هم به تیم ملی دعوت می‌شد اما بعد از جام جهانی به تیم تراکتورسازی تبریز پیوست تا حداقل خیالش از بازی کردن راحت باشد. حضور او حتی در 32 سالگی سطح لیگ ایران را افزایش داد و سبب ایجاد هیجان بیشتر در مسابقات شد اما باز هم مصدومیت در بدترین مقطع به سراغ هافبک تکنیکی و خوش استایل فوتبال ایران آمد. او بازی آخر مقابل فولاد را از دست داد ولی با این حال بازهم کی روش، دژاگه را در لیست نهایی خود قرار داد.
حالا او در 32 سالگی با انگیزه بسیار بالا به استقبال -شاید- آخرین تورنمنت ملی‌اش می‌رود. اینکه کی‌روش در میان ترابی، جهانبخش، شجاعی، قدوس و... چطور از اشکان دژاگه بهره خواهد برد مشخص نیست اما به نظر می‌رسد این بار او شانس بیشتری نسبت به جام جهانی برای بازی کردن دارد چرا که هم تیم ملی مسابقات بیشتری خواهد داشت و هم اشکان با آمادگی بیشتری در اردو حاضر است.
نفر بعدی مسعود شجاعی است. شجاعی عضو تیم امیر قلعه‌نویی در جام ملت‌های 2007 هم بود اما در آن تورنمنت چندان فرصت عرض اندام پیدا نکرد. او در جام ملت‌های 2011 قطر با مصدومیتی از ناحیه شانه دست و پنجه نرم می‌کرد و با آمادگی صددرصد در این رقابت‌ها شرکت نکرد که همین مورد باعث شد انتقادات فراوانی به افشین قطبی برای دعوت او به تیم ملی با وجود مصدومیت وارد شود. شجاعی در جام جهانی 2014 و جام ملت‌های 2015 نمایش‌های نسبتا قابل قبولی ارائه داد اما طی سه سال گذشته افت عجیب و غریبی داشته و در جام جهانی هم یک نیمه بازی اول در میدان بود و دیگر روی بازی را ندید.
شجاعی به‌عنوان کاپیتان اول تیم ملی و مورد وثوق کی‌روش وارد این تورنمنت خواهد شد اما احتمال بازی کردنش حتی از دژاگه هم ضعیف‌تر خواهد بود. از طرفی شایعه خداحافظی او از تیم ملی از همین حالا جدی شده و شاید برای او بهترین حالت این باشد که اگر هم بازیکنی کاملا نیمکت‌نشین در این تورنمنت بود با بالا بردن جام قهرمانی وداعی خاطره انگیز با یوزها داشته باشد.
سومین کاپیتان نیمکت‌نشین که البته کاپیتان چهارم تیم ملی است پژمان منتظری است. مسن‌ترین بازیکن تیم ایران، در جام جهانی 2014 و جام ملت‌های قبلی بازیکن اصلی بود اما حالا به یک عنصر باتجربه روی نیمکت تبدیل شده است. البته از آنجایی که احتمال مصدومیت یا محرومیت مدافعان میانی بیشتر از بقیه است او می‌تواند منتظر بازی باشد. البته اگر داستانی که مجید حسینی از اتفاق جام جهانی (دستشویی رفتن منتظری و بازی کردن حسینی مقابل مراکش ) که بعدا تکذیب شد، درست باشد منتظری به دست خودش بخت بازی در دومین جام جهانی را سوزانده است و حالا که جایگاهش را توسط یک جوان از دست رفته می‌بیند باید منتظر اتفاقات عجیب و غریب باشد تا در این تورنمنت بازی کند و در اوج از تیم ملی کنار برود.
این شرایط کاپیتان‌های تیم ملی است که با وجود موقعیت خوبی که در تیم‌های باشگاهی‌شان داشتند اما به احتمال فراوان جام ملت‌ها را از روی نیمکت آغاز خواهند کرد. به عبارتی آنها میانگین سنی نیمکت را بالا می‌برند تا تیم درون زمین کی‌روش جوانتر و فعال‌تر باشد و در بازی‌های فیزیکی دوباره حرف اول را در این تورنمنت بزند.
