جستجوی راه‌حل برای همگروهی نمایندگان ورزش ایران و رژیم صهیونیستی؛ تصمیمات جدید در راه است؟
معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان از لزوم اتخاذ یک تصمیم راهگشا در مورد تقابل ایران و رژیم صهیونیستی در رشته‌های ورزشی سخن گفت.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، بحث تقابل نمایندگان جمهوری اسلام ایران با رژیم اشغالگر قدس در رشته‌های مختلف ورزش در چند سال و حتی چند دهه اخیر هموراه مورد بحث بوده و در این میان واکنش‌های مختلفی هم در پی داشته است که البته تغییری در موضع ورزش ایران و ورزشکاران ایرانی در همسویی با اهداف جمهوری اسلامی ایران در این‌باره ایجاد نشده است.
با این وجود مشکلاتی در چند وقت اخیر از این بابت برای ورزش ایران ایجاد شده است که لزوم یک تصمیم جدی، قطعی و البته شفاف را در این باره ایجاد کرده است که چنین چیزی مورد بحث اهالی ورزش کشورمان هم بوده است.
بعد از ماجرای بازی کردن اجباری مسعود شجاعی و احسان حاج‌صفی در ترکیب باشگاهشان مقابل نماینده رژیم صهیونیستی و مشکلاتی که بعد از آن بابت عدم دعوت از شجاعی به تیم ملی ایجاد شد، علیرضا کریمی، کشتی‌گیر کشورمان هم بابت عدم رویارویی با نماینده این رژیم مسابقه خود را واگذار کرد و رسانه‌ای شدن این موضوع هم کشتی ایران را در خطر تعلیق قرارداد و هم باعث محرومیت سنگین ورزشکار و مربی وی شد.
در همین باب، رسول خادم با انتقاد از سیاست‌های اعمال شده صراحتاً اعلام کرد که اگر بنا نیست با نمایندگان رژیم صهیونیستی رقابت داشته باشیم باید این موضوع مستقیما عنوان شود و پای تبعات منفی آن هم بایستیم و شیوه‌هایی از جمله آنچه برای علیرضا کریمی اتفاق افتاد می‌تواند در مراحل بعد، جرایم سنگین‌تری هم داشته باشد.
داورزنی در ابتدا درباره صحبت‌های رسول خادم درباره تقابل با رژیم صهیونیستی اظهار داشت: بیش از ۳۰ سال است که در میادین مختلف ورزشکاران ما رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمی‌شناسند و از رویارویی با این ورزشکاران این رژیم پرهیز می‌کنند. این یک بحث کلی است که همواره مورد توجه ورزشکاران قرار گرفته اما نکته‌ای که مطرح شده این است که رژیم اشغالگر قدس در برخی از رشته‌ها مانند کشتی، تکواندو و ووشو، ورزشکارانی را از سایر کشورها به خدمت می‌گیرد و از آنها استفاده می‌کند. ما باید در آینده این موضوع را بررسی کنیم.
وی افزود: در حال حاضر به دنبال این هستیم تا با نهادهای دیگر در مورد این موضوع تعیین تکلیف کنیم. اینکه ما این رژیم را به رسمیت نمی‌شناسیم، جدی است و ما به هیچ عنوان این رژیم را به رسمیت نخواهیم شناخت اما باید درباره چگونگی حضورمان در میادین بین‌المللی و جهانی به گونه‌ای دیگر عمل کنیم.
