بازیکن اخراجی و تستی ستاره جدید استقلال؛ سوء‌مدیریت به سبک افتخاری
مشکل استقلال برای انتخاب بازیکن جدید ایجنت‌ها و دلال‌ها نیستند، مشکل استخراج اطلاعات واقعی در مورد بازیکن‌های خارجی جدید است که به هیچ عنوان جدی گرفته نمی‌شود.
به گزارش ایلنا، استقلالی‌ها می‌گویند که فیلم بازیکن‌های پرشماری را دیده‌اند اما تا امروز اخبار آنها را به دقت دنبال نکرده‌اند. نمونه بارز، همین بازیکن جدید است که روز گذشته قراردادش را به امضا رساند.
بویان مقدونیه‌ای؛ این هم یکی دیگر از شاهکارهای مدیران استقلال است. بازیکنی که دو هفته در اردوی زمستانی تیم لهستانی کرونا حضور داشت و علیرغم ۴ بازی دوستانه نتوانست رضایت سرمربی این تیم را جلب کند. این اتفاق چندان دور نیست. تا چند روز قبل در ترکیه بود و در نهایت به‌عنوان بازیکن آزمایشی مردود شده راهی تهران شد. همین ماجرا در مصر هم اتفاق افتاد، وقتی تیم سموهای مصر مهاجم ساحل عاجی جدید خود -سارفو- را خرید، محبور شد یکی از سه بازیکن خارجی‌اش را کنار بگذارد. بویان با ۴ بازی، یک پاس گل و ١٢٠ دقیقه حضور در میدان از مجموع ١٧ بازی، به طور قطع بازیکن ایده‌آلی برای سموها نبود و به راحتی او را اخراج کردند.
هافبک دفاعی مقدونیه‌ای حتی در مصر هم نتوانست رضایت طرفداران و سرمربی تیم را به دست بیاورد و به کشورش بازگشت تا در سفر اروپایی خود دنبال حضور در آزمایش تیم‌های اروپایی باشد.
اما استقلالی‌ها با بازیکنی قرارداد امضا کرده‌اند که طی یک ماه اخیر هم مهر اخراج روی پیشانی دارد و هم مهر بازیکن آزمایشی مردود شده. اگر همین بازیکن یک ماه قبل به استقلالی‌ها معرفی می‌شد، با افتخار یک ماه هم به‌عنوان بازیکن آزمایشی در تمام تمرینات شرکت می‌کرد ولی به خاطر ضرب الاجل و کمبود وقت برای لیگ قهرمانان آسیا او را با تشریفات و سر و صدای زیاد و بدون هیچ آزمایشی و فقط براساس فیلم‌های موجود می‌خرند. بازیکنی که در مقدونیه حداقل حقوق را می‌گرفت قرار است ستاره گرانقیمت استقلال باشد.
به ایجنت‌ها و دلال‌ها نمی‌توان ایراد گرفت، اشکال از استقلال است که سواد بین‌المللی برای خرید بازیکن خارجی ندارد و فقط می‌خواهند بخرند و عکس یادگاری بیندازند.
نکته عجیب در باشگاه استقلال همین بی‌توجهی‌هاست، وگرنه بدیهی است که ایجنت‌ها بازیکنانی را معرفی کنند و منتظر پاسخ سرمربی و باشگاه باشند. استقلال اما باید باهوش و صاحب تدبیر باشد. باید کنکاش کند و اطلاعات دقیق و درست به دست بیاورد و بداند با چه بازیکنی وارد مذاکره می‌شود. در استقلال اما این اصول ساده و بدیهی فراموش می‌شود و جایش را انگار به چیز دیگری می‌دهد که در خوشبینانه‌ترین حالت نامش بی‌توجهی است.
