نیمکت‌های متزلزل در لیگ برتر؛ قمار مربیان
ترس سقوط از لیگ برتر و خطر از دست دادن درآمدهای هنگفت حضور در بالاترین رده فوتبال انگلیس، خیلی از مالکان باشگاه‌ها را به یک قمار قدیمی سوق می‌دهد.
به گزارش ایلنا، مالکان تایلندی لسترسیتی هفته قبل به این نتیجه رسیدند که زمان کریگ شکسپیر به پایان رسیده و دوشنبه اورتون با رونالد کومان خداحافظی کرد. کریستال پالاس، تیم قعر جدول هم بعد از پنج بازی فرانک دی بوئر را اخراج کرد. اسلاون بیلیچ مربی وستهم هر روز با شایعاتی در مورد آینده‌اش روبه‌رو است و با نزول استوک سیتی تا رتبه هفدهم، وضعیت مارک هیوز متزلزل است.
اما آیا تغییر رهبری یک تیم در طول فصل می‌تواند اوضاع را بهبود بخشد؟
آمار متفاوت است. اگرچه تغییر در کوتاه مدت ممکن است جواب بدهد اما باشگاه‌ها بیشترین نتیجه را از ثبات مدیریتی می‌گیرند. مطالعه جزیی‌نگر صنعت فوتبال در دانشگاه ناتینگهام در سال 2009 نشان داد اگرچه ایجاد شوک در کوتاه مدت می‌تواند موثر واقع شود اما ماندگاری این استراتژی امیدوارکننده نیست. به عبارت دیگر باشگاه می‌تواند با یک چهره جدید «بازگشت» موفقیت آمیزی داشته باشد اما ثبات، نتایج بهتری در بلندمدت دارد.
اما بلندمدت جایی در برنامه باشگاه‌هایی که نگران آثار آنی سقوط هستند، ندارد و روند فوتبال انگلیس به سمتی گرایش پیدا کرده که روزگاری ویژگی فوتبال ایتالیا و اسپانیا بود.
فصل قبل پالاس، آلن پاردیو را با سم آلاردایس عوض کرد و این مربی باتجربه توانست تیم را از سقوط نجات دهد. سوانزی هم باب برادلی آمریکایی را اخراج و پل کلمنت را به جایش نشاند و نتیجه گرفت. هال سیتی، مایک فلان را اخراج کرد و مارکو سیلوای پرتغالی را آورد و با وجود پیشرفت نسبی در نهایت سقوط کردند.
از همه جنجالی‌تر اخراج کلودیو رانیری بود که فصل قبل یکی از بزرگترین شگفتی‌های تاریخ را رقم زده و لستر را به‌عنوان قهرمانی رسانده بود. این تصمیم با انتقادات زیادی مواجه شد اما دستیار مربی ایتالیایی، شکسپیر توانست تیم را از منطقه سقوط خارج کرده و با رتبه دوازدهم فصل را به پایان برد.
ساندرلند وفاداری نشان داد و بر خلاف فصل‌های قبل که تغییر مربی، تیم را حفظ کرده بود، به دیوید مویس اعتماد کرد اما تیم در نهایت سقوط کرد. میدلزبورو هم به همکاری با آیتور کارانکا تا ماه مارس ادامه داد و سقوط کرد چون جانشینش استیو اگنو نتوانست شوک لازم را ایجاد کند.
شاید درباره اینکه مربی جدید می‌تواند انگیزه را در بازیکنان بیدار کند و به آنها روحیه بدهد، کمی بزرگنمایی شده. از طرف دیگر، مربی جدید باید با تیمی کار کند که خودش جمع نکرده، برای تاکتیک‌های او طراحی نشده و در پیش‌فصل که به نظر بسیاری در پایه ریزی موفقیت، نقش مهمی دارد، همراهش نبوده.
نکته کلیدی دیگری که شاید وستهم مورد توجه قرار داده این است که آیا می‌توان مربی واقعا بهتری پیدا کرد؟ یک مفسر به شوخی گفته بود شایعه بازگشت دیوید مویس به اورتون جایگاه کومان در میان هواداران را تقویت کرد!
شکی نیست که بیلیچ هم از اخبار بازگشت سم آلاردایس، مربی سابق وستهم که هواداران رابطه خوبی با او ندارند، نفع می‌برد. در حالی که هواداران رویای یک مربی بزرگ بیکار مثل کارلو آنچلوتی را در سر دارند اما واقعیت این است که تعداد مربی‌های طراز اول بدون باشگاه زیاد نیست.
گری نویل فصل قبل این ایده را مطرح کرد که اخراج مربیان در طول فصل غیرقانونی شود. به هر حال در هر تجارت دیگری اخراج یک مربی ارشد آن هم چند هفته بعد از صرف میلیون‌ها پوند یا یورو دیوانگی محض است.
اما ترس از سقوط همراه با ناشکیبایی هواداران مدرن می‌تواند سرمایه‌گذاران باهوش و استراتژیک را برای تصمیمی مجاب کند که هرگز در زندگی عادی خود نمی‌گیرند.
سایمون اوانز/ مترجم: سیدعلی بلندنظر
