سیاتل میزبان آخرین آزمون ایران در مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۲۶

به گزارش ایلنا، پس از دو مسابقه نخست در لس‌آنجلس، تیم ملی فوتبال ایران برای سومین و آخرین بازی مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۲۶ راهی شمال‌غربی امریکا خواهد شد؛ جایی که باید در ساعت ۶:۳۰ صبح روز شنبه ۶ تیر ۱۴۰۵ در ورزشگاه لومن فیلد سیاتل به مصاف مصر برود. ورزشگاهی که انتظار می‌رود در جریان جام جهانی با توجه به افزایش ظرفیت و شرایط میزبانی، حدود ۷۰ هزار تماشاگر را در خود جای دهد و یکی از شلوغ‌ترین میزبان‌های مسابقات این دوره باشد. این بازی برای هواداران ایرانی ساکن امریکای شمالی اهمیت ویژه‌ای دارد. فاصله سیاتل تا شهر ونکوور در کانادا تنها سه ساعت با خودرو است و همین موضوع باعث می‌شود جمعیت قابل‌توجه ایرانیان مقیم ونکوور بتوانند به‌راحتی خود را به سیاتل برسانند و در حساس‌ترین بازی ایران در این مرحله از تیم ملی حمایت کنند. این در حالی است که بزرگ‌ترین جامعه مصری‌های امریکا در ایالت نیویورک زندگی می‌کنند؛ جایی که حدود ۳۶۰۰ کیلومتر با سیاتل فاصله دارد و سفر به آن نسبت به هواداران ایرانی بسیار دشوارتر خواهد بود. بنابراین شرایط از نظر حضور هواداران در ورزشگاه، می‌تواند به سود ایران تمام شود.

 لومن فیلد یکی از شناخته‌شده‌ترین ورزشگاه‌های چندمنظوره ایالات متحده است؛ مجموعه‌ای که در محله سو‌دو (SoDo) شهر سیاتل واقع شده و همزمان میزبان سه تیم بزرگ ورزشی است: سیاتل سی‌هاوکس در لیگ NFL، سیاتل ساوندرز در لیگ MLS و سیاتل رِین در لیگ حرفه‌ای زنان امریکا (NWSL). ظرفیت این مجموعه برای مسابقات NFL ۶۸ هزار و ۷۴۰ نفر و برای اغلب بازی‌های MLS حدود ۳۷ هزار و ۷۰۰ نفر است، اما در تورنمنت‌های بزرگ بین‌المللی معمولاً ظرفیت کامل و حتی توسعه‌یافته آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. مجموعه لومن‌فیلد علاوه بر زمین مسابقه، شامل مرکز رویدادهای بزرگ سیاتل، سالن موسیقی و هنرهای نمایشی واشینگتن (WaMu Theater)، پارکینگ‌های گسترده و میدان عمومی است.

نزدیکی آن به مرکز شهر(کمتر از ۱.۶ کیلومتر فاصله) باعث می‌شود دسترسی از طریق بزرگراه‌ها و خطوط متنوع حمل‌ونقل عمومی بسیار آسان باشد. لومن‌فیلد پیش از جام جهانی نیز آزمون بزرگی را پشت سر گذاشته است. این ورزشگاه میزبان شش مسابقه از جام باشگاه‌های جهان ۲۰۲۵ بود؛ سه بازی گروه B که شامل دیدارهای سیاتل ساوندرز می‌شد و سه مسابقه از گروه E. این رقابت‌ها فرصتی برای آزمایش زیرساخت‌ها و آماده‌سازی ورزشگاه برای جام جهانی بود. برای این تورنمنت، چمن هیبریدی موقت که در مؤسسه لیک واشینگتن رشد کرده و توسط یک شرکت استرالیایی تولید شده بود، روی چمن مصنوعی دائمی ورزشگاه نصب شد. با وجود برنامه‌ریزی گسترده، کیفیت این چمن با انتقادهایی همراه بود؛ از جمله لوئیس انریکه، سرمربی پاری‌سن‌ژرمن که سطح زمین را «بیش از حد پرشی و خشک» توصیف کرد.  سیاتل از نظر اقلیمی یکی از معتدل‌ترین شهرهای میزبان جام جهانی محسوب می‌شود.

میانگین دمای هوا در ماه‌های ژوئن و ژوئیه بین ۱۶ تا ۱۹ درجه سانتی‌گراد است؛ آب‌وهوایی کاملاً مطلوب برای انجام مسابقات فوتبال. میزان بارش نیز در این دوره کاهش قابل‌توجهی پیدا می‌کند؛ ۶۶ میلی‌متر در ژوئن و ۲۹ میلی‌متر در ژوئیه. ارتفاع شهر تنها ۴ متر از سطح دریا است و برخلاف بسیاری از ورزشگاه‌های مرتفع در امریکای شمالی، بازیکنان در سیاتل با چالش فشار هوا مواجه نخواهند شد. دمای روز در این مدت اغلب به حدود ۲۱ درجه سانتی‌گراد می‌رسد و تعداد روزهای بارانی محدود است. اگرچه سیاتل به‌خاطر آب‌وهوای ابری همیشگی‌اش مشهور است و شاید مقصد ایده‌آل علاقه‌مندان به آفتاب تابستانی نباشد، اما برای انجام یک مسابقه فوتبال در سطح جهانی، شرایطی تقریباً ایده‌آل فراهم می‌کند؛ نه گرمای آزاردهنده در کار است و نه ارتفاع، نه بارش شدید و نه رطوبت طاقت‌فرسا. همه‌چیز برای یک بازی استاندارد، روان و باکیفیت مهیاست و البته برای حضور پرشور هواداران ایرانی، که این‌بار از ونکوور و حتی دیگر شهرهای کانادا می‌توانند خود را به ورزشگاه برسانند.