نگاهی به عجیب‌ترین ورزشگاه‌های فوتبال در اروپا
از ورزشگاهی در کنار پناهگاه هیتلر گرفته تا زمینی با قطار بخار در کنارش! (گزارش ویژه)
عجیب‌ترین ورزشگاه‌های فوتبال اروپا را ببینید؛ ورزشگاه‌هایی که کیلومترها با راحتی یکنواخت و لوکس استادیوم‌های دنیا فاصله دارند.
به گزارش ایلنا، دوست دارید یک مسابقه فوتبال را کنار یک آتشفشان فعال تماشا کنید؟
یا شاید ترجیح می‌دهید ۹۰ دقیقه بازی را در ارتفاعات یک گذرگاه کوهستانی، روی مسیر باریکی که بیشتر شبیه ردپای بز کوهی است، سپری کنید؟
مسئله‌ای که درباره ورزشگاه‌های جدید این روزها وجود دارد این است که با وجود صرف میلیاردها پوند برای ساخت‌شان، اغلب شکل و شمایل مشابهی دارند و از ویژگی منحصربه‌فرد یا شخصیت خاصی برخوردار نیستند.
در مقابل، تماشای یک مسابقه در مکان‌هایی عجیب یا غیرمعمول، تجربه‌ای هیجان‌انگیز و شگفت‌انگیز است؛ مکان‌هایی که فرسنگ‌ها با راحتی تکراری و بی‌روح لیگ برتر انگلیس فاصله دارند.
نویسنده‌ای به نام لئون گلوادول، طی یک سفر دوساله برای کشف و عکاسی از ۱۰۰ ورزشگاه عجیب و متفاوت در اروپا، بیش از ۱۳۰ هزار مایل را در قالب ۷۱ سفر پیمود.
او همه این ورزشگاه‌های خاص را در کتابی نفیس و مصور با عنوان
«برترین ورزشگاه‌های فوتبال اروپا» گردآوری کرده است.
سان‌اسپورت فهرستی از ۱۰ مورد از شگفت‌انگیزترین و منحصربه‌فردترین ورزشگاه‌های فوتبال در سراسر اروپا را تهیه کرده؛ مکان‌هایی که قطعاً در فهرست «باید دید» هر عاشق فوتبالی جای دارند و می‌توان در آن‌ها به تماشای بازی زیبای فوتبال نشست.
کمپو دی کالچو زوئل – کورتینا دامپتزو، ایتالیا
ورزشگاه فوتبالی که در مجاورت ترمپولینو اولیمپیکو (تپه پرش اسکی در رشته‌کوه دولومیت) قرار دارد. این مجموعه در سال ۱۹۲۳ افتتاح شد و در جریان المپیک زمستانی ۱۹۵۶ مورد استفاده قرار گرفت.
حلقه‌های رنگ‌پریده المپیک هنوز از پایین سکوی پرش ۴۹ متری ق ابل مشاهده هستند.البته دیگر خبری از پرش‌هایی به سبک «ادی دِ ایگل» (پرنده افسانه‌ای پرش اسکی) نیست، چون این سکوی پرش بیش از ۳۵ سال پیش بسته شده و غیرفعال است. در ماه‌های تابستان، زمانی که برف‌ها آب می‌شوند، فضای پایین این مجموعه برای مسابقات فوتبال رده‌های پایه مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ این امکان به لطف نصب زمین فوتبال توسط باشگاه بزرگ آ.ث. میلان فراهم شده است.
این محل همچنین جایگاه ویژه‌ای در تاریخ سینما دارد — چرا که صحنه یکی از پرش‌های معروف اسکی جیمز باند در فیلم For Your Eyes Only محصول سال ۱۹۸۱، در همین مکان فیلم‌برداری شده است.
کامپو جرینی – رم، ایتالیا
ورزشگاه‌های ایتالیا ممکن است قدیمی و فرسوده به نظر برسند، اما این دقیقاً بخشی از جذابیت و رمانتیسم خاص آن‌هاست.
هرکسی که با تماشای جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا بزرگ شده باشد، به‌محض دیدن برخی از آن ورزشگاه‌های خسته اما معروف، آن دوران را به یاد خواهد آورد؛ ورزشگاه‌هایی که ۳۵ سال پیش میزبان بهترین فوتبالیست‌های جهان بودند.
یکی از عجیب‌ترین و خاص‌ترین زمین‌های فوتبال ایتالیا در پایتخت این کشور یعنی رم قرار دارد؛ تنها یازده کیلومتر در جنوب‌شرق کولوسئوم و در دومین پارک شهری بزرگ اروپا.
Campo Gerini میزبان مسابقات و تمرینات فوتبال در تمام روزهای هفته است؛ از تیم‌های پایه گرفته تا مسابقات سطح نهم فوتبال ایتالیا.
برخی از زمین‌های این مجموعه درست در کنار بقایای یک قنات سنگی فرسوده قرار گرفته‌اند؛ قناتی که در سال ۵۰ پیش از میلاد و در دوران امپراتور کلادیوس ساخته شده است.
با این حال، آینده این منطقه در هاله‌ای از ابهام قرار دارد؛ چرا که در سال ۲۰۲۳، حدود ۴۰ هکتار از این زمین‌ها (معادل ۶۰ زمین فوتبال) به بخش خصوصی – از جمله یک سرمایه‌گذار حوزه سوپرمارکت – فروخته شده است.
ایریسکای – اسکاتلند
ایریسکای جزیره‌ای دورافتاده در مجمع‌الجزایر اوتر هیبریدز (Outer Hebrides) در اسکاتلند است که طول آن به‌زحمت به چهار کیلومتر می‌رسد.
با جمعیتی تنها ۱۴۳ نفر، این منطقه یکی از کوچک‌ترین جوامعی در جهان است که تیم فوتبال مختص به خود را دارد.
اگر فکر می‌کنید زمین شیب‌دار قدیمی باشگاه «بارنت» غیرمعمول بود، زمین Cnoc Na Monadh در ایریسکای را ببینید؛ سطحی ناهموار، پر از دست‌انداز و خطوط کناری کج و معوج، که به گفته بومی‌ها، در یکی از گوشه‌ها تپه‌ای کوچک وجود دارد؛ به‌طوری‌که ارتفاع یکی از پرچم‌های کرنر با تیر افقی دروازه برابر است!
در مواقعی، گوسفندهای سرگردان ممکن است مسیر مستقیم به سمت دایره میانی زمین را انتخاب کنند و در پایان هر زمستان، تیم خدماتی زمین باید با دقت و زحمت فراوان فضولات حیوانات محلی را از سطح چمن پاک‌سازی کند.
در سال ۲۰۱۵، موزه جهانی فوتبال فیفا، زمین فوتبال ایریسکای را در میان هشت مکان شگفت‌انگیز جهان برای بازی فوتبال معرفی کرد و به آن شهرت بین‌المللی بخشید.
فلد‌اشتراسه – هامبورگ، آلمان
باشگاه تاریخی اس‌سی هانزا ۱۱ هامبورگ یک ویژگی منحصربه‌فرد دارد که آن را از تمامی باشگاه‌های دیگر متمایز می‌کند — زمین این باشگاه در مجاورت یک پناهگاه عظیم جنگ جهانی دوم قرار دارد که توسط رژیم نازی ساخته شده است.
در این مجموعه ورزشی شهری، دو زمین مصنوعی فوتبال قرار گرفته‌اند که در کنار سازه شگفت‌انگیز فلاکتورم چهارم (Flakturm IV) جای دارند؛ یک برج پدافند هوایی که در دهه ۱۹۴۰ به دستور مستقیم آدولف هیتلر ساخته شد تا از شهر در برابر حملات هوایی متفقین محافظت کند.
توپ‌های ضد هوایی که روزی بر بالای این بلوک بتنی عظیم مستقر بودند، مدت‌هاست برداشته شده‌اند و این سازه امروزه به یک تراس عمومی روی پشت‌بام تبدیل شده که به‌عنوان محل اجرای موسیقی زنده نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در سوی دیگر این زمین، ورزشگاه معروف میلرنتور قرار دارد که متعلق به باشگاه بوندس‌لیگایی اف‌ث زَنکت پائولی (FC St. Pauli) است — یکی از محبوب‌ترین مقاصد برای هواداران فوتبال با دیدگاه متفاوت.
ورزشگاه شهری گریگوریس لامبراکیس – آتن، یونان
بهترین ورزشگاه‌ها لزوماً آن‌هایی نیستند که در کنار بزرگراه، در حاشیه شهر، کنار مراکز خرید و با پارکینگ‌های وسیع ساخته شده‌اند.
جذاب‌ترین ورزشگاه‌ها آن‌هایی هستند که در دل محله‌های محروم و شلوغ شهری قرار دارند؛ در میان خانه‌های مسکونی قدیمی، در نقاطی که رشد عمودی شهرنشینی سایه سنگینی بر آن‌ها انداخته است.
ورزشگاه باشگاه آتن کالیتئا – که مردم محلی آن را «ال پاسو» صدا می‌زنند – یکی از همین ورزشگاه‌های محلی خاص است. برخی از هواداران خوش‌شانس حتی می‌توانند بازی‌های لیگ برتر یونان را از پنجره‌های آپارتمان خود تماشا کنند!
در سوی دیگر، تماشاگرانی که بلیت ندارند، می‌توانند روی صخره‌های سنگ‌آهکی که دور تا دور نیمی از زمین کشیده شده‌اند بنشینند؛ پشت سیم‌خاردار و نرده‌های آهنی، اما با دیدی کامل به زمین.
در اواسط دهه ۱۹۶۰، فیلم مشهور وسترن اسپاگتی «به‌خاطر چند دلار بیشتر» ساخته سرجیو لئونه با بازی کلینت ایستوود، در یونان با عنوان «دوئل در ال پاسو» اکران شد. از آن زمان، باشگاه کالیتئا لقب «ال پاسو» را برای ورزشگاهش برگزید و هنوز هم بازیکنان این تیم با نوای ماندگار و غبارآلود انیو موریکونه وارد زمین می‌شوند.
گریلوولور – خوِراگردی، ایسلند
برای تیم دسته پایین ایسلندی اف‌سی هامر، هیچ نگرانی‌ای بابت آب‌گرفتگی یا زمین گل‌آلود وجود ندارد — چون در زیر زمین شیب‌دارشان، رودخانه‌های زیرزمینی داغی جریان دارد که دمای آن‌ها برای پختن تخم‌مرغ کافی است!
این زمین روی دامنه‌های آتشفشان گرَندالور قرار دارد و از کنار خط کناری زمین گرفته تا حیاط خانه‌های اطراف، دودکش‌های زمین‌گرمایی (فومارول‌ها) بخار گوگردی داغ را به هوا می‌فرستند.
تنها ۷۰ متر دورتر از زمین فوتبال، چشمه‌فشان خاموشی به نام گریلا (Gryla) قرار دارد. این چشمه تا اواخر دهه ۱۹۹۰ در جریان مسابقات، آب داغ را تا ارتفاع ۱۲ متری به هوا پرتاب می‌کرد!
حداقل برای کسانی که در این منطقه فرازمینی و در روستای کوچک خوِراگردی (که به معنای «باغ چشمه‌های آب گرم» است) زندگی می‌کنند، خشک‌کردن لباس‌ها با بخار گوگردی در روز بازی کار عجیبی نیست — نوعی بهره‌برداری طبیعی از منابع محلی!
ژانوشووکا – چی‌یرنی بالوگ، اسلواکی
داشتن مسیر حمل‌ونقل خوب و قابل‌اعتماد برای یک زمین فوتبال، ایده‌آل است — اما در اسلواکی، ورزشگاهی وجود دارد که این مفهوم را به حد نهایی رسانده است!
در دهکده‌ای آرام در چی‌یرنی بالوگ، یک قطار بخار واقعی درست چند متر با زمین فوتبال فاصله دارد و تنها چند قدم از سکوهای تماشاگران عبور می‌کند!
در گذشته، این مسیر ریلی شلوغ، برای انتقال چوب از جنگل‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت و بیش از ۸۰ مایل مسیر باریک‌ریل را در طول دره طی می‌کرد — فعالیتی که تقریباً ۷۵ سال ادامه داشت.
این روزها، این خط آهن به‌عنوان خط قطار گردشگری میراثی استفاده می‌شود، اما همچنان مستقیماً از وسط زمین باشگاه نیمه‌حرفه‌ای ژانوشووکا عبور می‌کند.
هرچند تاکنون حادثه‌ای بین قطار و بازی فوتبال گزارش نشده، اما رئیس باشگاه همیشه با شوخی می‌گوید که برخی از وینگرهایش بهتر است سوار قطار شوند تا زودتر به سمت دروازه حریف برسند!
با این وجود، اگر کسی قصد داشته باشد مثل «روری دلاپ» با یک پرتاب اوت طولانی و پرقدرت وارد زمین شود، بهتر است در مورد دورخیز دوباره فکر کند — چراکه خط ریلی درست همان‌جاست!
ورزشگاه مرکزی کوارلی – کوارلی، گرجستان
تیم کوارلی دوروجی اف‌سی که در دسته پنجم فوتبال گرجستان بازی می‌کند، مسابقات خانگی خود را درون دیوارهای یک قلعه قرون وسطایی برگزار می‌کند!
این قلعه روستایی که در قرن هفدهم میلادی ساخته شده و دارای دروازه‌ای آهنی با میخ‌های فلزی بزرگ است، دارای سکوهای چوبی بوده و گنجایش حدود ۲۵۰۰ تماشاگر را دارد.
بر اساس افسانه‌ای محلی، در یکی از مسابقات سال ۱۹۷۸، یکی از بازیکنان سرنگون شد و مستقیماً به درون یک حفره فرو رفت که ناگهان در زمین پدید آمده بود!
هرچند آن فروچاله از آن زمان با آجر و سیمان پر شده، اما زیر زمین ورزشگاه شبکه‌ای از تونل‌ها و اتاق‌ها وجود دارد که در گذشته برای نگهداری کوزه‌های سفالی مخصوص تخمیر و کهنه‌سازی شراب محلی ساخته شده بودند.
وقتی لئون گلوادول (نویسنده کتاب برترین ورزشگاه‌های فوتبال اروپا) به این مکان سفر کرد، بازی دوستانه‌ای ویژه به افتخار او برگزار شد و پسرش، نوآ گلوادول، اجازه یافت در آن شرکت کند — هرچند در نهایت ضربه پنالتی حساس را از دست داد!
والویران – سانداوگور، جزایر فارو
ساکنان جزایر فارو می‌توانند روزهای یکشنبه ابتدا به کلیسا بروند و پس از پایان دعا و نیایش، در زمین فوتبالی که درست کنار کلیسا قرار دارد، توپ بزنند!
یکی از ۲۶ ورزشگاه رسمی این کشور در روستای ساحلی و ماهیگیری سانداوگور قرار دارد — جایی که زمین فوتبال کوچک آن، در سایه کلیسای چوبی زیبایی با سقف قرمز و گورستانی آرام قرار گرفته است.
در این زمین کوچک، جایگاه تماشاگر عملاً وجود ندارد و تماشاگران باید ایستاده اطراف زمین بایستند؛ البته از آنجایی که می‌توان خودرو را دقیقاً پشت یکی از دروازه‌ها پارک کرد، برخی ترجیح می‌دهند مسابقه را از داخل ماشین تماشا کنند!
زمین مصنوعی این ورزشگاه باعث می‌شود که بازی‌ها به‌ندرت لغو شوند، اما تماشاگران باید حسابی لباس گرم بپوشند، چون آب‌وهوای خشن جزایر فارو به‌هیچ‌وجه قابل پیش‌بینی نیست.
استادیوم ینی‌شهیر – گوموشانه، ترکیه
شهر گوموشانه در ارتفاع ۳٬۹۷۰ فوتی (حدود ۱۲۰۰ متر) از سطح دریا قرار دارد و در مسیر جاده تاریخی ابریشم، یعنی مسیر بازرگانی که از چین تا ترکیه امتداد داشت، واقع شده است.
برای رسیدن به باشگاه فوتبال این شهر، باید سفری پرپیچ‌وخم و هیجان‌انگیز در امتداد گردنه زیگانا در کوه‌های پونتوس را پشت سر گذاشت.
هواداران فوتبال می‌توانند بازی را از روی سکوهای اصلی ورزشگاه تماشا کنند، یا اگر نخواهند بلیت تهیه کنند، به‌سادگی می‌توانند در یکی از مسیرهای شیب‌دار کوهستانی که مخصوص عبور بزهاست، بالا بروند و از آن‌جا نظاره‌گر مسابقه باشند!
دل آدم برای مسئول زمین می‌سوزد که باید با زمینی کار کند که به‌ندرت نور خورشید را می‌بیند — آن هم به دلیل دیوارهای بلند و صخره‌های سرخ‌رنگی که اطراف زمین را احاطه کرده‌اند.
این ورزشگاه یکی از دورافتاده‌ترین نقاط قابل بازدید در اروپاست؛ چندین ساعت دورتر از شهر ساحلی ترابزون در کنار دریای سیاه. اما در عین حال، از خاص‌ترین و منحصربه‌فردترین مکان‌ها برای تماشای فوتبال به‌شمار می‌آید.
