چرا ایلکای گوندوگان بهترین خرید پپ گواردیولاست؟

به گزارش ایلنا، منچسترسیتی و پپ گواردیولا به همین دلیل به خریدهای زیرکانه معروف نیستند. این یک انتقاد رایج از پپ است: او مدیر دسته چکی است که فقط با میلیاردها خرج برنده می شود. مطمئناً شواهدی برای تأیید آن وجود دارد.

صرف 60 میلیون پوند برای قرارداد ارلینگ هالند، هوشمندانه است، اما بدیهی است: انجام این توصیه نیازی به یک متخصص استخدام ندارد. کایل واکر، برناردو سیلوا و ریاض محرز جواهرات کشف نشده ای نبودند. فیل فودن از آکادمی آمد، کوین دی بروین، فرناندینیو و رحیم استرلینگ قبل از پپ قرارداد بسته بودند. ادرسون خرید شگفت‌انگیزی بود.

اغلب، آثار اولیه بهترین هستند و مطمئناً در مورد اولین خرید گواردیولا این صادق است. هیچ دیدگاهی به ژائو کانسلو یا روبن دیاس - که هر دو ادعای بزرگی در مورد آن دارند - یا واکر، برناردو یا لاپورته وجود ندارد اما ایلکای گوندوگان همچنان بهترین خرید پپ در اتحاد است.

این یک بیانیه در آن زمان بود اما متواضعانه. منچسترسیتی تنها حدود 20 میلیون پوند برای ستاره بروسیا دورتموند پرداخت کرد، کسی که نام خود را به عنوان یک تهدید خلاق زیر نظر یورگن کلوپ مطرح کرده بود، اما دارای پویایی بود که گواردیولا به دنبال اجرای آن در سیتی بود.

او می توانست زیر نظر مربی دیگری شماره 10 باشد - شاید ژوزه مورینیو از او در منچستریونایتد اینطور استفاده می کرد - اما او در واقع تنها شماره 8 طبیعی گواردیولا بود، با دی بروین، برناردو و داوید سیلوا و حتی فودن یا همه وینگرهای شماره 10 که در خط هافبک قرار گرفته اند. فرناندینیو در شاختار نیز بازیکن پیشروتری بود و به سپر این تیم تبدیل شد و گوندوگان را به عنوان چیزی غیرعادی رها کرد.

به طور عجیبی، به نظر می‌رسد پپ از بازیکنانی دوری می‌کند که او را به یاد بازیکنان جوان‌تر در لیگ برتر می‌اندازند – اما گوندوغان همیشه مثل بهترین بازیکن بارسا یعنی گواردیولا در دوران یوهان کرایف، بابی رابسون و لوئیس فن خال بوده است. شاید بتوان او را ژنرال گواردیولا نامید، نشان می دهد که او مجری فیزیکی این تیم بوده اما او بسیار بیشتر از این بوده است.

جایی که دی بروین مسئول آتش بازی بوده، گوندوگان تنظیم کننده سرعت بود. برد باشکوه برنابئو قبل از  کرونا، که مسیری را برای سرمایه گذاری سیتی به سوی شانس کسب مقام اروپایی بهتر روشن کرد، توسط گوندوغان سازماندهی شد و بی سر و صدا در میانه میدان حرکت کرد. فقدان چنین بازیکنی در نقش شماره 8 در گذشته بسیار آشکار بود - و او موفق شد این مشکل را برطرف کند.

مدت‌ها قبل از آن، گوندوگان در دومین قهرمانی پپ به عنوان شماره 6 به میدان رفت و نقشی را ایفا کرد که انگار تمام عمرش را در آنجا بازی کرده بود و به سیلوا و دی بروین آزادی انجام کارهایی را که خودش می تواند روی توپ انجام دهد را پیشنهاد کرد.

به نظر می رسد که او برای آن شغل ساخته شده است: همیشه در جای مناسب قرار می گیرد، بر تمام دستورات سرمربی مسلط می شود... و برای تلاش های او کاملاً به قلب حریف می رود. به همین ترتیب، او در آن فصل، جایی که گواردیولا بقیه لیگ را بدون مهاجم بازی کرد، 9 کاذب الگوی مناسبی بود. گوندوگان در آن فصل بهترین گلزن بود - تقریباً مثل این بود که سرمربی‌اش الگو را با سنجاق کنارش ساخته است.

گوندوگان در هر تغییر تاکتیکی، در هر تقاطع نوآورانه‌ای که سیتی پیدا کرده است، اصول اولیه گواردیولا را ارائه می‌کند: او هر تکلیف را درک کرده و به جوهره آنچه مرد کاتالان می‌خواهد به آن دست یابد، تبدیل می‌شود.

فکر کنید، این بازیکن قبلاً همین کار را برای یورگن کلوپ انجام می داد - در حالی که در لیورپول، شاگرد سابق پپ، تیاگو آلکانتارا، سبک بازی کلوپ را تجسم می بخشد. اگر دوست دارید یک «گوندوگان معکوس» را مشاهده کنید باید بازی او را دنبال کنید.

مطمئناً پپ گواردیولا ستاره‌های درخشان‌تری داشته است. او بازیکنانی را متحول کرده، او دیگران را به سوپراستارهایی واقعی تبدیل می کند که دوران را تعیین می کنند. اما او فقط یک ایلکای گوندوگان داشته است - و او به خوبی شکوفا شده است.

مارک وایت - فورفورتو