حقیقتی که طنین شد؛ روایت زنانی که مازندران را ساختند
در دومین رویداد «طنین مازندران»، چهار روایت از کار، علم، ایثار، مدیریت و روایتگری کنار همنشست تا تصویری روشن از نقش زنان این سرزمین در ساختن حقیقت امروز ترسیم شود.
در دومین رویداد «طنین مازندران»، حقیقت نه در قالب یک سخنران، بلکه در صدای زنانی جاری شد که هرکدام بخشی از این سرزمین را با دستان خودساختهاند؛ از کارآفرینی که پنج دهه برای توانمندسازی زنان جنگیده تا پزشکی که میان علم و مادری تعادل آفریده تا مادری که پرچم شهیدش را بر دوش گرفته و مدیری که رسانه را شریک اصلی پیشرفت زنان میداند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، سالن هنوز کاملاً پر نشده بود، اما صندلیها یکییکی با زنانی پر میشد که هرکدام قصهای از تلاش، صبر و ایستادگی را در چهرهشان حمل میکردند. نور ملایم سالن، همهمه آرام خبرنگاران و حضور فعالان اجتماعی، حالوروز متفاوتی به دومین رویداد «طنین مازندران» داده بود؛ رویدادی که قرار نبود تنها یک نشست رسمی باشد، بلکه آیینهای از چند نسل زنانی بود که حقیقت را زندگی کردهاند.
در این جمع، چهار زن با چهار روایت متفاوت پشت تریبون رفتند؛ روایتهایی که مثل چهار ضلع یک حقیقت واحد، کنار هم قرار گرفتند و تصویری روشن از نقش زنان مازندران در ساختن امروز این سرزمین ساختند.
ثریا زائر اومالی؛ پنج دهه ایستادگی برای مهارتآموزی زنان
نخستین سخنران، ثریا زائر اومالی، کارآفرین باسابقه مازندرانی بود؛ زنی که مسیرش از سال ۵۷ آغاز شد و تا امروز ادامه دارد. او گفت: از دوران مجردی وارد کار شدم. در سالهای جنگ احساس کردم دختران و مادران سرزمینم نیاز به مهارت دارند. از سال ۸۰ زیر نظر فنیوحرفهای آموزشها را شروع کردیم و آموزش را با تولید پیوند زدیم.
او طی این سالها پنج تا شش هزار زن را وارد بازار کار کرده؛ عددی که فقط یک آمار نیست، بلکه روایت هزاران زندگی است که مسیرشان تغییر کرده است.
اما نقطه اوج سخنانش، احیای لباس بومی مازندران بود. او توضیح داد که چگونه در یک جشنواره متوجه شد لباس مازندرانی بهجای لباس گیلان معرفیشده و همین موضوع او را وارد یک مسیر پژوهشی جدی کرد.
لباسها را از صندوقهای مادرانمان بیرون آوردیم، مستندات جمع شد و بعد از ماهها بررسی، طرح من برگزیده و ثبت جهانی شد.
او از چهلتکهها، پارچههای دستبافت و تلاش برای زنده نگهداشتن هنر بومی گفت؛ هنری که در دستان او دوباره جان گرفته است.
آسیه جوکار؛ زنی که میان علم و مادری تعادل ساخت
سخنران دوم، آسیه جوکار، پزشک و عضو هیئتعلمی دانشکده طب ایرانی ساری بود؛ زنی که روایتش ترکیبی از تلاش علمی، تجربههای مادرانه و دغدغههای اجتماعی بود.
او گفت: سال ۷۷ به مازندران آمدم و پزشکی عمومی را اینجا خواندم. همیشه تلاش کردم نشان دهم یک دختر میتواند همزمان در علم، زبان و فعالیت اجتماعی بدرخشد.
جوکار از سالهایی گفت که بدون داشتن خانواده در مازندران، فرزندانش را با خود به محل کار میبرد؛ از سختیهایی که او را متوقف نکرد و از تجربههای تلخ و شیرینی که او را پختهتر کرد.
در بخش علمی، او به موفقیتهای خود اشاره کرد: با رتبه چهار کشوری وارد تخصص طب سنتی شدم. در سال ۹۸ پژوهشگر برتر استان شدم و در سال ۱۴۰۱ بهعنوان استاد اول کشور معرفی شدم.
او همچنین از ساخت دو مستند درباره فعالیتهایش گفت که یکی از آنها چندین رتبه کشوری کسب کرده است.
نجیبه ادهمی؛ مادرانههای مقاومت از خانطومان تا امروز
سومین سخنران، نجیبه ادهمی، مادر شهید رضا حاجیزاده از شهدای خانطومان بود؛ زنی که با صدایی آرام اما پرقدرت، سالن را در سکوتی عمیق فروبرد.
او گفت: رضا فرزند اول من بود. وقتی شهید شد، دخترش دو سال و نیمه بود و پسرش هفتماهه. ما شهید دادیم که حقیقت زنده بماند و این حقیقت دست شما رسانهها را میبوسد.
ادهمی تأکید کرد که امروز فضای مجازی میدان جنگ روایتهاست و رسانهها باید نقش خود را جدی بگیرند: شما باید طوری کار کنید که روز ظهور، جلوی امام زمان بگویید برای حقیقت قلم زدیم.
او گفت که سخنران حرفهای نیست، اما پرچمی که شهیدش بر دوشش گذاشته او را به میدان روایتگری کشانده است؛ از دانشگاهها تا مدارس، با همان لحن مادرانهای که جوانان را جذب میکند.
امالبنین محمدی؛ رسانهها شریک اصلی پیشرفت زناناند
چهارمین سخنران، امالبنین محمدی، مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری مازندران بود؛ زنی که باانرژی و صمیمیت از نقش رسانهها گفت.
هرچقدر ما کارکنیم، این رسانه است که میگوید چه کسی دارد کار میکند و چگونه. رسانه حامل پیامهای خوب است.
او از نقش چندلایه زنان گفت؛ از مادری، همسری، حضور اجتماعی و الگو گیری از حضرت فاطمه زهرا (س) در عرصههای سیاسی و اقتصادی.
محمدی تأکید کرد که زنان باید در انتخابات شورای شهر پیشرو حضور پررنگتری داشته باشند و رسانهها باید در حوزه عفاف و حجاب با نگاه مهربانانه و تربیتی عمل کنند.
عبد المهدی حقشناس؛ رسانه، سنگر روایت حقیقت
در پایان، عبدالمهدی حقشناس، مسئول بسیج رسانه مازندران، از نقش رسانهها در جنگ روایتها گفت: این جشنواره باهدف توانمندسازی بانوان و ایجاد شبکهسازی مؤثر در عرصه رسانهها برگزار میشود. رسانهها ابزار مهم جهاد تبییناند.
او تأکید کرد که باید هویت و انقلاب اسلامی زنان در رسانهها بهدرستی بازنمایی شود.
رویداد «طنین مازندران» امسال فقط یک نشست نبود؛ روایت چند نسل از زنانی بود که حقیقت را زندگی کردهاند. زنانی که در کارگاهها، دانشگاهها، خانهها، میدانهای مقاومت و پشت میزهای مدیریت، مازندران را ساختهاند.
این رویداد نشان داد که: حقیقت، گاهی در دستان یک کارآفرین است،گاهی در نگاه یک پزشک، گاهی در اشکهای یک مادر شهید و گاهی در قلم یک خبرنگار.
و وقتی این صداها کنار هم قرار میگیرند، طنین حقیقت شکل میگیرد؛ طنین زنانی که نهفقط روایتگر مازندراناند، بلکه سازندگان آن.
