پاسخ چالهان‌اوغلو به لائوتارو مارتینز: کاپیتان واقعی دنبال مقصر نمی‌گردد
هاکان چالهان اوغلو، هافبک اینتر، در پستی اینستاگرامی به اظهارات تند لائوتارو مارتینز واکنش نشان داد.
به گزارش ایلنا، هاکان چالهان‌اوغلو پس از روزها سکوت و شایعاتی که ابهامات زیادی درباره آینده‌اش به وجود آورده بود، بالاخره سکوتش را شکست و در قالب پستی در اینستاگرام، موضع خود را شفاف‌سازی کرد.
هافبک اینتر نوشت:«بعد از مصدومیتم در فینال لیگ قهرمانان اروپا، تصمیم گرفتیم که با تیم به ایالات متحده بروم. حضور در کنار تیم، حتی بدون امکان بازی، برای من اهمیت زیادی داشت. می‌خواستم در کنار گروه باشم و حمایتم را نشان دهم.
متأسفانه در یکی از جلسات تمرینی در آمریکا، دچار مصدومیتی دیگر و این‌بار در ناحیه‌ای متفاوت شدم. تشخیص پزشکی کاملاً واضح بود: پارگی عضله. به همین دلیل نتوانستم در این رقابت‌ها بازی کنم. چیز دیگری در میان نیست. هیچ ماجرای پشت‌پرده‌ای وجود ندارد.»
چالهان‌اوغلو در ادامه نوشت:«دیروز باختیم. و این باخت دردناک بود. این شکست را با اندوه تجربه کردم؛ نه فقط به‌عنوان یک فوتبالیست، بلکه به‌عنوان کسی که واقعاً برای این تیم اهمیت قائل است. با وجود مصدومیت، بلافاصله بعد از سوت پایان بازی با چند نفر از هم‌تیمی‌ها تماس گرفتم تا حمایتم را نشان دهم، چون وقتی برای چیزی ارزش قائل هستی، این کار را انجام می‌دهی.
اما چیزی که بیشتر از همه من را متأثر کرد، حرف‌هایی بود که بعد از آن شنیدم؛ حرف‌هایی سنگین و تفرقه‌برانگیز. در تمام دوران حرفه‌ای‌ام، هرگز بهانه‌تراشی نکرده‌ام. همیشه مسئولیت کارهایم را پذیرفته‌ام. حتی در شرایط سخت با وجود درد بازی کرده‌ام. همیشه تلاش کرده‌ام تا با رفتارم الگو باشم، نه با حرف‌هایم.»
بازیکن اینتر درباره موضوع اصلی نیز نوشت:«من به هر نظری احترام می‌گذارم، حتی اگر از سوی یک هم‌تیمی یا رئیس باشگاه باشد. اما احترام نباید یک‌طرفه باشد. من همیشه چه در زمین و چه بیرون از آن، احترام گذاشته‌ام و باور دارم که در فوتبال و در زندگی، قدرت واقعی در توانایی احترام متقابل است؛ به‌ویژه در لحظات حساس.
هرگز به این پیراهن خیانت نکرده‌ام. هرگز نگفته‌ام که از بودن در اینتر ناراضی‌ام. در گذشته پیشنهادهای زیادی، حتی پیشنهادهایی بسیار خوب، دریافت کرده‌ام، اما انتخاب من ماندن بوده. چون می‌دانم این پیراهن برایم چه معنایی دارد. فکر می‌کردم انتخاب‌هایم خودشان گویای همه‌چیز هستند. افتخار داشته‌ام که کاپیتان تیم ملی کشورم باشم. و در آنجا آموختم که رهبر واقعی کسی است که کنار هم‌تیمی‌هایش می‌ایستد، نه کسی که دنبال مقصر می‌گردد، مخصوصاً وقتی سرزنش کردن ساده‌تر از ایستادن در کنار تیم است. من عاشق این ورزش هستم. عاشق این باشگاه و این رنگ‌ها هستم. برای این پیراهن هر روز تمام توانم را گذاشته‌ام.»
او همچنین با اشاره به تصمیمش برای آینده گفت: «آینده؟ خواهیم دید. اما تاریخ، همیشه کسانی را به یاد می‌سپارد که ایستادند؛ نه آن‌هایی که فقط فریاد می‌زدند.»
